၁။ ဒေသထွက်ဆိတ်စာနုများ
(က) ပြောင်းဖူးစေ့
ပြောင်းဖူးစေ့သည် အများဆုံးအသုံးပြုသော နှံစားသီးနှံဖြစ်သည်။ အစာကြေချက်လွယ်သော အာဟာရပါဝင်မှု မြင့်မားသည်။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှုနည်းပြီး အဆီဓာတ်ပါဝင်မှု၌ အခြားနှံစား သီးနှံ များထက်(အုတ်စပါးမှ လွဲ၍)များသည်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု(၈%) မှ (၉%)ရှိသည်။
ဗီတာမင်အေနှင့် အကြိုဗီတာမင်အေ အဝါရောင်အစက်အပြောက်များ ပါဝင်သည်။ ဆိတ်အပါအဝင် တိရစ္ဆာန်အစာအတွက် အသင့်တော်ဆုံးဟုယူဆရသော်လည်း ပရိုတင်းနှင့် သတ္တုဓာတ်ပါဝင်နှုန်း နည်းနေသောကြောင့် အခြားတိရစ္ဆာန်အစာများနှင့်ရော၍ ပြုပြင်ကျွေးမွေးအသုံးပြုရန် လိုအပ်သည်။
(ခ) ပြောင်းဖူးဖွဲ
ပြောင်းဖူးကို ကြိတ်ခွဲခြင်းမှ ထွက်ပေါ်ရရှိသောပစ္စည်းဖြစ်၍ ပြောင်း၊ ဆန်ကွဲနှင့် ပြောင်းစေ့ခွံများ ပါ ဝင်သည်။ ပရိုတင်းပါဝင်နှုန်း (၈-၉ %) ရှိသည်။
(ဂ) ဆန်ဖွဲ
စပါးကြိတ်ခွဲရာမှ ရရှိသောဆန်ဖွဲသည် အဆင့်အတန်းအမျိုးမျိုးရှိသည်။ အကောင်းဆုံးသောဖွဲနုတွင် အဆီဓာတ် လုံလုံလောက်လောက် ပါဝင်သည်။ ပရိုတင်းဓာတ်(၁၁ %) အထိ ပါဝင်သည်။
(ဃ) နှံစားပြောင်း
အဆီဓာတ်ပါဝင်မှုနည်းပါးခြင်းမှလွဲ၍ ပြောင်းဖူးနှင့် အာဟာရတန်ဖိုးချင်း ဆင်တူပါသည်။ ပရိုတင်း ပါဝင်မှု (၅-၉%)အထိ ရှိသည်။ ပြောင်းဖူးစေ့ထက် စျေးနည်းသောကြောင့် ပြောင်းဖူးစေ့အစား အသုံးပြုရန် ကောင်းမွန်သောတိရစ္ဆာန်အစာဖြစ်ပါသည်။
(င) အုန်းဆီဖတ်
အုန်းသီးအဆံမှ အုန်းဆီထုတ်ပြီးကျန်ခဲ့သော အုန်းဆံအဖတ်ဖြစ်သည်။ ကာဘိုဟိုက်ဒြိတ် အလုံ အလောက်ပါဝင်ပြီး ပရိုတင်းပါဝင်မှုမှာ (၂၁%)ဖြစ်သည်။
(စ) ပဲပုပ်ဆီဖတ်
ပဲပုပ်မှဆီထုတ်ပြီး ကျန်ခဲ့သောပစ္စည်းဖြစ်သည်။ ပရိုတင်းဓာတ်ပါဝင်မှု(၄၄%)ထိ ရှိပြီး အပူစွမ်းအင် များစွာကိုလည်း ထုတ်ပေးသည်။
(ဆ) နှမ်းဖတ်/ပဲဖတ်
နှမ်း(သို့မဟုတ်)မြေပဲကို ဆီကြိတ်ခြင်းမှ ထွက်ပေါ်ရရှိသော ထွက်ကုန်ပစ္စည်းဖြစ်သည်။ ပရိုတင်း ပါဝင်မှု (၂၄%) ရှိ၍ ပဲပုပ်ဆီဖတ်အစား အသုံးပြုနိုင်သည်။
(ဇ) တင်လဲရည်
သကြားထုတ်လုပ်ရာ၌ အပိုပစ္စည်းအဖြစ် အမဲရောင်ပျစ်ချွဲသောအရည်အဖြစ် ထုတ်လုပ်ရောင်းချလေ့ ရှိကြသည်။ ၄င်းသည် စင်စစ်အားဖြင့် ကာဘိုဟိုက်ဒြိတ်ဖြစ်၍ ပရိုတင်းပါဝင်မှုမှာ (၃%)သာ ဖြစ်သည်။
ဆိတ်အတွက်စပ်စာများ
ဆိတ်အသက်ရှင်စဉ်ကာလအတွင်း တိရစ္ဆာန်ကိုယ်ခန္ဓာ သာမန်အခြေအနေအား ထိန်းသိမ်းရန် လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာကြီးထွားခြင်း၊ နို့ထုတ်လုပ်ခြင်းများအတွက်လည်းကောင်း၊ ခန္ဓာကိုယ်မှ စွမ်းအင်၊ အသားဓာတ်၊ ရေ၊ ဗီတာမင်နှင့်သတ္တုဓာတ်များကို အသုံးချရပါသည်။
အာဟာရဗေဒနည်းအရ ပြောဆိုသော် ခန္ဓာကိုယ်တည်တံ့မှုနှင့် ထုတ်လုပ်မှုများအတွက် ကြေပျက် နိုင်သော အသားဓာတ်နှင့် ကြေပျက်နိုင်သောအာဟာရများ(ကြေပျက်နိုင်သောစွမ်းအင်)များကို အသုံးပြုရပါသည်။ ၄င်းအာဟာရများကို တိရစ္ဆာန်၏အစားအစာများမှ ရရှိပါသည်။ တိရစ္ဆာန်အစား အစာများကို တိရစ္ဆာန်စားသုံးရန်အတွက်လိုအပ်သောအာဟာရနှင့်အညီ အချိုးကျပေါင်းစပ်ထားသော အစာကို စပ်စာဟုခေါ်ပါသည်။
စပ်စာအတွက်..
- (၁)အစာများကို ဒေသအတွင်း အလွယ်တကူရှာဖွေစုဆောင်းနိုင်ခြင်း၊
- (၂)စျေးနှုန်းချိုသာခြင်း၊
- (၃)အရသာရှိခြင်း၊
- (၄)အရည်အသွေးကောင်းခြင်းနှင့်
- (၅)စီးပွားရေးတွက်ခြေကိုက်ခြင်း စသော အရည်အသွေးများ ပါဝင်ရပါမည်။
အရသာရှိ၍ အရည်အသွေးကောင်းပြီး စီးပွားရေးတွက်ခြေကိုက်သော စပ်စာများ ဖော်ထုတ်နိုင်ရန် အတွက် အစာများအကြောင်းနှင့် အစာများတွင်ပါဝင်သော အာဟာရများအကြောင်း အကြမ်းဖျင်း သိရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။
(အပိုင်း-၄ တွင် စပ်စာပြုလုပ်နည်းများကို ဖော်ပြပေးပါမည်။)
ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။