စားလို့ရတဲ့ ထင်းရှူးသီးအစေ့

"ထင်းရှူးစေ့က စားလို့ရလို့လား ဘယ်လိုစားရတာလဲ အဆိပ်မဖြစ်ဘူးလား" ဆိုပြီးတွေးမိကြမှာပါ။ 

စားလို့ရတဲ့ထင်းရှူးစေ့ရှိပါတယ်။ စားလို့ရတဲ့ ထင်းရှူးသီးကို Edible pine nut ခေါ်တယ်၊ ထင်းရှူးသီးတိုင်းက စားလို့ အဆင်မပြေပါဘူး။ သိသင့်တဲ့အချက်ကတော့ ထင်းရှူးပင်များအားလုံးက စားနိုင်သော အခွံမာသီးများကို ထုတ်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အချို့မျိုးစိတ်တွေရဲ့အစေ့က အလွန်ကိုသေးငယ်တယ်၊ စီးပွားဖြစ်ထုတ်ယူဖို့ အဆင်မပြေဘူး၊ အစေ့အဆံကြီးတဲ့ မျိုးစုကနေထုတ်ယူမှသာ အဆင်ပြေမှာဖြစ်တယ်။

အစေ့အဆံထုတ်ယူဖို့ အဆင်ပြေတဲ့ ထင်းရှူသီးတွေကို ရှာဖွေကြည့်ရင် အဓိကမျိုး (varieties) လေးမျိုးသာရှိပါတယ်...

Mexican pinon (Pinus cembroides), the

Colorado pinion (P. edulis),

Italian stone pine (P. pinea), and

Chinese nut pine (P. koraiensis).

ဒီလေးမျိုးရဲ့ အစေ့အဆံတွေက ကြီးမားပြီး စျေးကွက်ဝင်တယ်လို့ ပြောနိုင်ပါတယ်။ FAO က တင်ပြထားတဲ့ အချက်ထဲမှာ ၂၉ မျိုးသော pine nut တွေကသာ စားလို့ရတဲ့ အစေ့တွေကို ထုတ်ပေးတယ်။ အမျိုး ၂၀ လောက်ရဲ့ အစေ့အဆံကို နိုင်ငံအတွင်းရော နိင်ငံပြင်ပမှာပါ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားကြတယ်။ အချို့သောအစေ့တွေက အရမ်းငယ်လွန်းပြီး ထုတ်ယူဖို့ ခက်ခဲလွန်းတယ်။ လူသားတွေစားသုံးရင်လည်း အဟာရတန်ဖိုးက နည်းလွန်းတယ်။

ထင်းရှူးသီးတွေကို နွေရာသီအစောပိုင်းမှာ ကောက်ယူကြရတယ်။ စားလို့ရသော ထင်းရှူးအခွံမာသီးပင် တွေက မူရင်းဒေသဖြစ်သည့် တရုတ်၊ ရုရှား၊ မြောက်ကိုးရီးယားနှင့် ပါကစ္စတန်နိုင်ငံများရှိ သစ်တောများမှာ ပေါက်ရောက်ကြတယ်။ အခွံမာသီးများကို ထုတ်ယူတဲ့အလုပ်က အလွန်လက်ဝင်ပြီး လုပ်သားအင်အားအများအပြားသုံးရလို့ အစေ့တန်ဖိုးကမြင့်မားရတယ်။ စျေးကတော့ အတော်ကြီးပါတယ်။

ထင်းရှူးအစေ့က ထောပတ်အရသာရှိတယ်။ ဟင်းလျာနဲ့  အစားအသောက်အတော်များများမှာထည့်သုံးတယ်။ အစိမ်းစားရင် အသာရှိတယ်။ သရေစာအနေနဲ့လည်း စားကြတယ်။ လူတိုင်းတော့ မဖြစ်ပါဘူး အခန့်မသင့်ရင် ပျို့ခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် အော့အန်ခြင်းတို့ကို ခံစားရတယ်လို့  အစီရင်ခံတင်ပြထားတယ်။

ထင်းရှူးအစေ့ကိုစားရင်...

ဗီတာမင် အေ ရမယ်

မျက်စေ့အားကောင်းစေပြီး အမြင်အာရုံတိုးစေတယ်

ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို မြှင့်တင်ပေးတယ်

အရိုးတွေကို သန်မာစေတယ်

ကိုယ်အလေးချိန်ကျစေတယ်

အကောင်းဆုံးစွမ်းအင်ကိုပေးတယ်

Free radicals တွေကို တိုက်ထုတ်နိုင်တယ်

သံဓာတ်ပါဝင်ပြီး သူက အရင်းမြစ်ဖြစ်စေတယ်

ဒီတစ်ခါ တောင်ပေါ်ရောက်ရင် ရှိလေမလားလို့ ရှာကြည့်ဦးမှပါ...

ကိုသက်နိုင်ဦး

ဟုမ္မလင်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်