တောထဲတောင်ထဲက စားစရာအပင်များ

    တစ်ချို့တွေက တကယ်ကို ပွေလီလျှာလီစားတတ်ကြတာအမှန်ပါ။ အဲ့လိုစားတတ်တာရဲ့ကောင်းကျိုးတွေကလည်း ရှိတာကိုနော်။ တောင်သူတွေက ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေအနေနဲ့ ထွေထွေထူးထူးကို ဝယ်စားစရာမလိုတာ။ ကိုယ့်ဒေသမှာပေါက်လေ့ရှိတဲ့ စားလို့ရတဲ့အပင်တစ်ချို့ကို ညနေတောထဲကအပြန် ခူးယူလာပြီး ဖွယ်ဖွယ်ရာရာချက်စားကြတာပေါ့။ 

    တောထဲတောင်ထဲကနေ ရရှိနိုင်တဲ့ စားစရာအပင်တွေအနေနဲ့  တောင်ပေါ်ဒေသဘက်မှာ ပေါက်လေ့ရှိပြီး စားလေ့ရှိကြတဲ့အပင်အချို့တွေက..

မှို

    မှိုကတော့အားလုံးနဲ့ရင်းနှီးပြီးသားပါ။ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်စုံစုံနဲ့ မချက်စားရင်တောင် ဂျင်းနဲ့ အရည်သောက်လေးချက်စားရင် ထမင်းအရမ်းမြိန်တဲ့ ဟင်းတစ်ခွက်ပါ။

ငါးရံ့ပတူ

    ငါးရံ့ပတူရွက်တွေကတော့ မိုးဦးကျချိန်မှာ လှိုင်လှိုင်ပေါတတ်ပြီး အရွက်နုလေးတွေကိုခူးပြီး သုပ်စားကြပါတယ်။

တောင်ပို့လူ့လင်

    မိုးဦးကျချိန်မှာပေါက်တတ်ပြီး အရွက်ကိုဟင်းချိုခပ်စားကြပါတယ်။ ဓနုဟင်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး အာလူးနဲ့ အရည်သောက်လေးခပ်စားကြတာပေါ့။

ရင်းပြား (ယင်းပြား)

    တစ်ပေါင်း တန်ခူးမှာထွက်တဲ့ အရွက်နုတွေကို တို့စရာအနေနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် သုပ်စားရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် အရမ်းကောင်းတဲ့ ရင်းပြားရွက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ မိုးများတဲ့အချိန်ရောက်သွားရင်တော့ အရွက်တွေကခါးသွားတတ်ပါတယ်။

မြင်းခွာရွက်

    လူတိုင်းကြိုက်ပြီး ဆေးဖက်ဝင်တဲ့ မြင်းခွားရွက်ကဆိုရင်လည်း တောထဲမှာအလေ့ကျပေါက်ပြီး သုပ်စားလေ့ရှိကြတဲ့ အပင်တစ်မျိုးပါ။

အင်ဥ

    ဇွန်၊ ဇူလှိုင်မှာပေါတဲ့ အင်ဥလေးတွေကလည်း တောထဲကရတနာလေးတစ်ခုပါပဲ။ အင်ဥတွေ့တဲ့နေ့ဆို မိသားစုတွေပျော်တဲ့နေ့တစ်နေ့ပါပဲ။ အင်ဥကိုတော့ ကြော်စားကြတာများပါတယ်။

မာလာဖူး

    မာလာဖူးကိုလည်း လူတိုင်းသိမှာပါ။ ငပိရည်နဲ့ တို့စရာအနေနဲ့စားသုံးမှုများသလို မြေပဲဆံလေးနဲ့ထောင်းရင်လည်း အရမ်းကောင်းပါတယ်ရှင်။

မုံတိုင်

    ဒီအပင်လေးကအမွှေးများတဲ့အတွက် စားမယ်ဆိုရင် နည်းနည်းတော့အလုပ်ရှုပ်ပါလိမ့်မယ်။ အလုပ်ရှုပ်တာနဲ့တန်အောင်လည်း စိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ စားကောင်းတာကို။ အရင်ဆုံး မုံတိုင်ကိုခူးလာပြီးပြီဆိုရင် ပြာပူထဲမှာပုံထားပေးရပါတယ်။ ပြာပုံကထုတ်ပြီး အဝတ်စနဲ့တိုက်ချပေးတဲ့အခါ အမွှေးတွေကျွတ်သွားပါလိမ့်မယ်။ ပေါ်လာတဲ့အူတိုင်ကို ရေးနွေးနဲ့ပြုတ်ပြီး အနေတော်လေးတွေလှီးပြီး သုပ်စားလို့ရပါပြီရှင်။ 

    ဆက်လက်ပြီးတော့ အညာဒေသဘက်တွေမှာလည်း ပေါပြီး အလွယ်တကူခူးခပ်စားသောက်နိုင်တဲ့ အပင်တစ်ချို့ကိုပြောပြချင်ပါတယ်။

ဖလံတောင်ဝှေး

    ဖလံတောင်ဝှေးကိုတော့ အလည်အူတိုင်ကိုစားရတာပါ။ ဖလံတောင်ဝှေးကို ခူးလာပြီဆိုရင် အရင်ဆုံး အရွက်တွေကိုခွာလိုက်ပါ။ အရွက်တွေကုန်ပြီး အူတိုင်ကို ခရမ်းချဉ်သီးအနှစ်လေးနဲ့ ချက်စားလေ့ရှိကြပါတယ်။ ကြော်စားလို့လည်းကောင်းသလို ငါးနဲ့ချက်စားမယ်ဆိုရင်လည်း အရမ်းကောင်းတဲ့ဟင်းတစ်ခွက်ဖြစ်မှာပါ။ 

လဲလူရွက်

    လဲလူရွက်ကလည်း မိုးဦးမှာပေါတာပါ။ အရွက်နုနဲ့ အညွှန့်များကို ဟင်းချိုခပ်ပြီးစားလို့ရပါတယ်။ တို့စရာအနေနဲ့လည်း စားသုံးကြပါတယ်။

ဂုဏ်ရွက်

    ဂုဏ်ရွက်ကလည်း နူးနူးညံ့ညံ့လေးနဲ့ ဟင်းချိုချက်စားလို့ကောင်းတဲ့ အရွက်တစ်မျိုးပါ။ ဆူးပုပ်ပေါ်တဲ့ချိန်ဆိုရင် ဆူးပုပ်လေးပါခပ်ပြီး ဟင်းချိုလုပ်သောက်ကြပါတယ်။

ကုက္ကိုရွက်

    အပင်ကြီးကြီးကုက္ကိုပင်က အရွက်မဟုတ်ပါဘူးနော်။ စားလို့ရတဲ့ကုက္ကိုရွက် (အရွက်ရှည်မျိုး) သပ်သပ်ရှိပါတယ်။ အရွက်နုလေးတွေကိုသုပ်စားမယ်ဆိုရင် အရမ်းကောင်းတဲ့ဟင်းတစ်ခွက်ပါပဲ။

ပျဉ်းတော်သိမ်

    ပျဉ်းတော်သိမ်ရွက်ကိုတော့ တို့စားကြတာများပါတယ်။

မယ်ဇလီဖူး

    တောထဲမှာဆိုရင် မယ်ဇလီပင်တွေကလည်း ပေါမှပေါပဲ။ သုပ်စားမယ်ဆိုရင် ဆေးဖက်ဝင်တဲ့ ဟင်းတစ်ခွက်လည်းဖြစ်ပါတယ်။

ပိတ်စွယ်

    ရေချောင်းစပ်တွေမှာပေါက်တတ်တဲ့ ပိတ်စွယ်လေးတွေကို ရှာဖွေပြီး အရသာရှိစွာကြော်စားနိုင်ပါတယ်။

သခွပ်ပွင့်

    ဆတ်တောက်ဆတ်တောက်နဲ့ စားလို့ကောင်းတဲ့သခွပ်ပွင့်လေးပါ။ တစ်ချို့ကတော့ ရေနွေးဖျောပြီးသုပ်စားကြသလို တစ်ချို့က ဆန်ဆေးရေနဲ့တစ်ညစိမ် နောက်နေ့မှာ အစိမ်းသုပ်စားလေ့ရှိကြပါတယ်။ 

    ကဲ အခုဆိုရင်တော့ တောထဲရောက်ရင်လည်း အရသာရှိပြီး ဆေးဖက်ဝင်တဲ့ ဟင်းတစ်ခွက်ကတော့ မလှမ်းမကမ်းဖြစ်သွားလောက်ပြီနော်။ အစိမ်းရောင်လမ်းပရိတ်သတ်များအားလုံး ကျန်းမာဘေးကင်းကြပါစေ။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်