အချိုတည်းစရာ ချဉ်ပေါင်ရွက်ယို

ချဉ်ပေါင်ရွက်ကို ဟင်းအဖြစ်သာမက ကျန်းမာရေးဓာတ်စာအဖြစ်လည်း အသုံးပြုနိုင်သည်။ ကျန်းမာရေး အခြေအနေကြောင့် ခံတွင်းပျက်နေလို့ဖြစ်စေ၊ ရာသီဥတုကြောင့် အစားမချိုလျှင် ခံတွင်းမြိန်အောင် ချဉ်ပေါင်ရွက်ကို မျှစ်နှင့်ကြော်စားကြမလား ဒါမှမဟုတ် အချဉ်ဟင်းပဲချက်စားမလား၊ ချဉ်ပေါင်ယိုထိုးပြီး သရေစာလိုပဲစားမလား ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် စားသုံးနိုင်ပါတယ်။

ချဉ်ပေါင်ရွက်ရဲ့ အကျိုးကျေးဇူးတွေကတော့ အအေးမိဖျားနာခြင်းကို သက်သာစေသလို၊ သံဓာတ်ပါဝင်တဲ့အတွက် အားနည်းခြင်းရောဂါအတွက် အထူးသင့်လျော်သော ဓာတ်စာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။

ချဉ်ပေါင်ယို ပြုလုပ်တဲ့အခါမှာတော့ ချဉ်ပေါင်အသီးကိုဖြစ်စေ၊ ချဉ်ပေါင်ရွက်ကိုဖြစ်စေ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ 

ချဉ်ပေါင်ရွက် ပေါများတဲ့အချိန်မျိုးမှာဖြစ်စေ ချဉ်ပေါင်သီးများပေါ်ချိန်တွင်ဖြစ်စေ ချဉ်ပေါင်ယိုများပြုလုပ်ပြီး သိမ်း ဆည်းထားနိုင်ပါသည်။ သိမ်းဆည်းထားသော ယိုများကို ထမင်းစားပြီး အချိုတည်းရာတွင်လည်း စားသုံးနိုင်ပါတယ်။ 

ချဉ်ပေါင်ရွက်ဟာ သံဓာတ်ကြွယ်ဝတဲ့ အစားအစာဖြစ်တဲ့အတွက် သွေးအားနည်းသူများအတွက် ဓာတ်စာတစ်ခု အနေနဲ့လည်း အသုံးပြုနိုင်တယ်နော်။ ဗီတာမင်စီ ပါဝင်တဲ့အတွက် ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို ကောင်းမွန်စေပါတယ်။ 

ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကတော့ 

ချဉ်ပေါင်ရွက်/ ချဉ်ပေါင်သီး  (၁) ပိဿာ

ထန်းလျက် (၅၀) ကျပ်သား

ဆား (၅) ကျပ်သား

ရေ (၁.၅) လီတာ

ငရုတ်သီးခြောက် (၅) ကျပ်သား

ပထမအဆင့်အနေနဲ့

ချဉ်ပေါင်ရွက်/ အသီးများကို ရေစင်အောင်ဆေးကြောပြီး နေလှန်း အခြောက်ခံထားပါ။

အရမ်းမစိုမခြောက် အနေအထားရောက်လျှင် သိမ်းထားနိုင်ပါသည်။ 

ဒုတိယအဆင့်အနေနဲ့

ထန်းလျက် (၅၀) ကျပ်သားကို ရေ (၁.၅) လီတာနှင့် ရောပြီးကြိုပါ။ ထို့နောက် ထန်းလျက်ရည် အနည်းငယ် ပျစ်လာလျှင် မီးဖိုမှချ၍ ထန်းလျက်ရည်ကို စစ်ယူထားပါ။ အချို့က သကြားအသုံးပြုပြီး ယိုထိုးကြတယ်နော်။ သကြားဆိုရင်တော့ (၂၅ - ၃၀) ကျပ်သားလောက် ထည့်ကြပါတယ်။ 

ပြီးနောက် စစ်ထားတဲ့ ထန်းလျက်ရေထဲကို အခြောက်ခံထားတဲ့ ချဉ်ပေါင်ရွက်များကို ထည့်ကြိုပါ။

တတိယအဆင့်အနေနဲ့

ဆား (၅) ကျပ်သားထည့်၍ မွှေပါ။ မီးအေးအေးနှင့် အဆက်မပြတ်မွှေပေးရန် လိုအပ်ပါတယ်။

အစပ်ကြိုက်တတ်သူများအတွက် ချဉ်စပ်အနေအထားလည်း ပြုလုပ်နိုင်ပါတယ်။ အစပ်ကြိုက်သူများ အတွက် ငရုတ်သီးအခြောက်များကို ကြိတ်ထားပြီး ဆားထည့်တဲ့အချိန်မှာ ငရုတ်သီးပါ ထည့်ပေးနိုင်ပါတယ်။

ခပ်ပျစ်ပျစ် အနေအထားရောက်ပြီဆိုရင်တော့ အအေးခံပြီး ဗူးထဲကိုထည့် စားသုံးနိုင်ပါပြီ။

ဇွန်ပွင့်ဖြူ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်