ဘဲမွေးမြူရေးအောင်မြင်စေမည့်နည်းလမ်းကောင်းများနှင့် ပြုစုစောင့်ရှောက်နည်းများ အပိုင်း-၁

ဘဲမွေးမြူထုတ်လုပ်မည့်သူများသည် မိမိထုတ်လုပ်လိုသည့် အသား၊ ဥ တို့ကို စျေးကွက်နှင့် တွက်ချက်ရွေးချယ်၍ မျိုးရွေးချယ်ရပါမည်။

အများအားဖြင့် ဥစားဘဲများဖြစ်သော ကာကီကင်းဘဲ၊ အိန္ဒိယပြေးဘဲ၊ ဓာတ်ဘဲများ(ပြည်တွင်းမျိုး)၊ ဥစားဘဲများကို မွေးမြူကြပါသည်။ အဆိုပါ ဥစားဘဲမျိုးများသည် ဥနှုန်း ၇၀၊ ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ဥ ဥကြပြီး အသား ၁ ပိဿာမှ ၁ ပိဿာခွဲအထိ ရှိကြပါသည်။

အသားစားဘဲ မွေးမြူရန် ပီကင်းဘဲ၊ ချယ်ရီဘယ်ရီဘဲနှင့် မန်ဒါလီဘဲမျိုးများကို မွေးမြူရပြီး အသား ၂ ပိဿာခွဲအထိ ရှိကြပါသည်။

စီးပွားဖြစ် ဘဲမွေးမြူဖို့ မြေနေရာရွေးချယ်ခြင်းနှင့် ခြံအဆောက်အအုံ ရွေးချယ်ရာတွင် -

သဲဆန်သောမြေနေရာဖြစ်ပါက ပို၍သင့်လျော်ပါသည်။
ဆင်ခြေလျှောကုန်းမြင့်များရှိသောနေရာဖြစ်ပြီး ရေကန်၊ ချောင်းနှင့် လွှတ်ကျောင်းနိုင်သော မြက်ခင်းရှိလျှင် ပိုကောင်းပါသည်။
စီးဆင်းသောရေရှင်ဖြစ်လျှင် ပိုမိုကောင်းမွန်သည်။
မြစ်ချောင်းနံဘေးတွင် ရွေးချယ်ပါက အနက် ၂ ပေ၊ အနံ ၉ ပေခန့်ရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။

ကန်အကျယ်အဝန်း

သဘာဝရေကန်၊ ချောင်းမရှိပါက ဘဲအကောင် ၂၀၀ ခန့်အတွက် ၁၀ ပေပတ်လည်နှင့် အနက် ၁.၅ ပေတူးပြီး ရေကန်၏နှုတ်ခမ်းများကို ဆင်ခြေလျှော ပြုလုပ်ပေးရပါမည်။
ရေကို ၂ ရက်၁ ကြိမ် လဲလှယ်ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။

ခြံအဆောက်အဦနှင့် အရွယ်အစား

ဘဲများ ညအခါအိပ်ရန်နှင့် မိုးရွာသွန်းမှုများသောအခါ ခိုနားနိုင်ရန်နှင့် နေပူလွန်းလျှင် နားခိုနိုင်ရန် အဆောက်အအုံ ပြုလုပ်ပေးရပါမည်။
ဘဲခြံကို အလင်းရောင်ရရန်နှင့် လေဝင်လေထွက်ကောင်းရန် စီမံပေးရပါမည်။
အောက်ခံအခင်းကို စပါးခွံ၊ ကောက်ရိုး ၊သဲ စသည်တို့ ခင်းပေးပြီး စွတ်စိုမှုရှိလျှင် လဲပေးရပါမည်။

ဘဲခြံအရွယ်အစားမှာ-

ဘဲငယ် ၁ ကောင်အတွက် - ၀.၅ စတုရန်းပေနှုန်း
ဘဲလတ် ၁ ကောင်အတွက်- ၂.၅ စတုရန်းပေနှုန်း
ဘဲကြီး ၁ ကောင်အတွက် - ၃ စတုရန်းပေနှုန်း ရှိသင့်ပါသည်။

ဥစားဘဲငယ်များကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

ဥစားဘဲငယ်များကို အနွေးပေးရာတွင် ရာသီဥတုပေါ်မူတည် ပြီး ၂ ပတ်မှ ၃ ပတ်အထိ ကြာမြင့်နိုင်ပါသည်။
ပထမပတ်တွင် အပူချိန် ၂၉ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်မှ ၃၂ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်အတွင်းရှိအောင် ဆောင်ရွက်ပေးရပါမည်။
၁ ပတ်လျှင် ၃ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်အထိ အပူချိန်လျှော့ချနိုင်ပြီး မီးလွတ်ချိန်ရောက်သည်အထိ လျှော့ချပေးရပါမည်။
ရာသီဥတုပေါ်မူတည်၍ ၂ ပတ်သားအထက်တွင် ရေချပေးနိုင်ပါသည်။
ခြံအကျယ်အဝန်းကို ဥစားဘဲငယ်တစ်ကောင်အတွက် ၁ စတုရန်းပေ လိုအပ်ပါသည်။

ဥစားဘဲလတ်များကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

ဥစားဘဲလတ်များ (၄ ပတ် မှ ၁၆ ပတ်အထိ) ပြုစုစောင့်ရှောက်ရာ၌ ခြံလှောင်မွေးမြူမည်ဆိုပါက ၁ ကောင်လျှင် ၃ စတုရန်းပေ လိုအပ်ပြီး ခြံလှောင်လွှတ်ကျောင်းစနစ်ဆိုပါက ၂.၅ စတုရန်းပေ လိုအပ်ပါသည်။
လွှတ်ကွင်းစနစ် မွေးမြူမည်ဆိုပါက ၁ ဧကလျှင် ဘဲလတ် ၁၀၀၀ ကောင် မွေးမြူနိုင်ပါသည်။
ဘဲအသက် ၄ ပတ်မှ ၁၆ ပတ်သားအထိ ဥစားဘဲလတ်စာ ကျွေးရပါမည်။
ဘဲလတ်ကာလတွင် ညဘက်အလင်းရောင်ပေးရန် မလိုဘဲ နေ့ဘက်တွင် အလင်းရောင် ကောင်းစွာပေးရပါမည်။

ဥစားဘဲကြီးများကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

ဥစားဘဲကြီးများ(၁၆ ပတ်အထက်)ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရာ၌ ခြံလှောင်စနစ်တွင် ဥစားဘဲကြီး ၁ ကောင်လျှင် ၄ စတုရန်းပေမှ ၅ စတုရန်းပေ လိုအပ်ပြီး ခြံနှင့် လွှတ်ကျောင်းတွဲဖက်မွေးမြူသည့်စနစ်အတွက် ၃ စတုရန်းပေနှုန်း ထားရှိပေးရပါမည်။
ဘဲများ ဥစတင်စမ်းသည့်အချိန်မှ စတင်၍ ဥစားဘဲကြီးစာကို ပြောင်းလဲကျွေးရပါမည်။
များသောအားဖြင့် ဥစားဘဲများသည် အသက် ၁၆ ပတ်မှ ၁၇ ပတ်တွင် ဥစတင်စမ်းလေ့ ရှိကြပါသည်။
ဥစတင်စမ်းသည့်အချိန်မှ စတင်၍ ၁ ပတ်လျှင် ၁ နာရီနှုန်း ညဘက်အလင်းရောင် တိုးပေးရပါမည်။
အမြင့်ဆုံးအလင်းပေးချိန် ၁၆ နာရီမှ ၁၇ နာရီ ရရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။
အလင်းပေးစနစ်သည် ဘဲဥထုတ်လုပ်မှုအတွက် များစွာ အရေးပါသောကြောင့် အထူးဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။
ဘဲမွေးမြူရေးအတွက် အစာပုံစံများ ပြုလုပ်ရာတွင် ဆန်ကွဲ၊ ဖွဲနုနှင့် ဖွဲကြမ်း၊ ပုစွန်ဖွဲ ၊ခရုမှုန့်၊ ပြောင်းစသည်တို့ကို အသက်အရွယ်အလိုက် ပိုင်းခြားကျွေးရပါမည်။

(အပိုင်း-၂ ကို ဆက်လက်ဖော်ပြပေးပါမည်။)

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Facebook Page သို့သွားရန်

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆွေးနွေးရန်

ဘဲမွေးမြူရေးအောင်မြင်စေမည့်နည်းလမ်းကောင်းများနှင့် ပြုစုစောင့်ရှောက်နည်းများ အပိုင်း-၁

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

{{ post.title }}

{{ question.creator.name }} အမည်မသိ {{ question.creator.state.name }}၊ {{ question.creator.township.name }}

{{ book.title }}

ဘဲမွေးမြူရေးအောင်မြင်စေမည့်နည်းလမ်းကောင်းများနှင့် ပြုစုစောင့်ရှောက်နည်းများ အပိုင်း-၁

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ

စားကျက်ပင် ဘာကြောင့် စိုက်ရတယ်.........

နို့စားနွားအတွက် စားကျက်ပင် စိုက်ပျိုးခြင်း

စားကျက်ပင်အတွက် Arachis Pantoi (ပဲပန်းပင်) စိုက်ပျိုးခြင်း

{{ post.title }}