ခွာပုပ်ခြင်း

    ကျွဲနွားများတွင် ခွာပုပ်ခြင်းရောဂါမှာ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိသော ရောဂါတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ 

ရောဂါဖြစ်ရသည့် အကြောင်းအရင်းများ

၁။ ရေစိုနေသောနေရာများတွင် ကျွဲ၊ နွားများကိုထားပါက ထိုရောဂါကျရောက်နိုင်ခြင်း။

၂။ ဘက်တီးရီးယား (သို့) မှိုကပ်ပါးများ ကျရောက်ခြင်းတို့ကြောင့်ဖြစ်သည်။

ရောဂါလက္ခဏာများ

၁။ ခွာမှ အနံ့ဆိုးများထွက်လာတတ်သည်။

၂။ ခွာကြားတွင် ပြည်(ပြီ) များ ထွက်လာတတ်သည်။

၃။ ခြေဖျားပိုင်း ရောင်လာတတ်သည်။

၄။ အသားအချို့ပျက်စီးပြီး အရောင်မဲလာသည်။

၅။ ကျွဲ၊ နွားများမှာ မြေပေါ်တွင် ခြေထောက်မထောက်နိုင်ကြပေ။ အကယ်၍ ကျွဲ၊ နွားများ၏ပါးစပ်တွင် အနာများတွေ့ရှိပါက ကူးစက်ရောဂါတစ်မျိုးဖြစ်သော ခွာနာ၊ လျှာနာဖြစ်နေပြီးဖြစ်၍ တိရစ္ဆာန်ဆရာဝန်ဖြင့် ကုသရပါမည်။

ကာကွယ်ခြင်း

၁။ ကျွဲ၊ နွားများကို ခြောက်သွေ့သောနေရာတွင် ထားပါ။ 

၂။ ကျွဲ၊ နွားများ၏ခြေထောက်တွင် ကပ်နေသော ရွှံ့များကို ဆေးထုတ်ပစ်ရန် ရေမြောင်းတစ်ခုပြုလုပ်ထားပါ။

၃။ ကျွဲ၊ နွားများ၏ ခြေဆေးရည်အတွင်း ဆပ်ပြာကဲ့သို့ ရောဂါမပြန့်ပွားဆေးတစ်မျိုးမျိုး ထည့်ထားပေးပါ။

ခွာပုပ်ရောဂါ ကာကွယ်ရန်

ကျွဲ၊ နွားများ၏ ခြေနင်းနေရာ၌ အောက်ပါ ရောဂါမပြန့်ပွားဆေးများ ပက်ဖျန်းထားသင့်ပါသည်။

၁။ ထုံးမှုန့် (သို့) ကွမ်းစားထုံးဖြူးထားပေးခြင်း။

၂။ ဒုတ္ထာ (ကော့ပါးဆာလ်ဖိတ်) လက် (၂ – ၃) ဆုပ် ကို ရေ (၃-၄) ဂါလံဖြင့်ဖျော်ပြီး ကျွဲ၊ နွားခြေနင်းနေရာတွင် ပက်ဖျန်းထားပေးခြင်း။

၃။ တမာရွက် (၃) ကီလို မှ (၅) ကီလိုကို ထောင်းသုံးခြင်း။

၄။ ရေနံဆီ (၂-၃) လီတာခန့် ပက်ဖျန်းထားပေးခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။ 

ကုသခြင်း

ကျွဲ၊ နွားများ၏ ခွာနှင့် ခြေကို ကောင်းစွာဆေးကြောပါ။ မကောင်းသော၊ ပျက်စီးနေသောအသားစများကို ဖယ်ပစ်ပါ။ ကျွဲ၊ နွားများကို ခြောက်သွေ့သောနေရာတွင်ထားပြီး အောက်ပါဆေးနည်းများဖြင့် ကုသပါ။

၁။ ဩဇာရွက်၊ ဇောင်းလျားသီး၊ ထောပတ်သီးအရွက်တို့ကို ဆတူရောစပ်ပြီး ရေ(၁၀) ဆဖြင့်ပြုတ်ပါ။ ပြုတ်ရည်ကို အအေးခံပြီး အဝတ်စ (၁) ခုကို ထိုပြုတ်ရည်တွင်နှစ်ပြီး အနာကို တစ်ရက် (၅) ကြိမ် သုတ်ပေးပါ။

၂။ ကျွဲ၊ နွားများ၏ ခြေထောက်များဝင်နိုင်သော တွင်းတူးပါ။ ထိုတွင်းထဲသို့ ကျွဲ၊ နွားများ၏ခြေကိုထည့်ပြီး တစ်နေ့လုံးနေပူခံထားသော သဲ (သို့) ထိုအပူချိန်ရသည်အထိ လှော်ထားသောသဲကို တွင်းထဲသို့လောင်းထည့်ပါ။ (၁၀) မိနစ်မှ မိနစ် (၂၀) အထိထားပါ။ တစ်ရက်တစ်ကြိမ် ညနေတိုင်းတွင် ရောဂါပျောက်သည့်အထိ ပြုလုပ်ပေးပါ။

၃။ အကယ်၍ အနာတွင် လောက်များတွေ့ရှိပါက ဩဇာရွက်နှင့် တမာရွက်ကို ဆတူယူပြီး ထောင်းပါ။ ရရှိသောကြိတ်ဖတ်ကို အနာပေါ်သို့ တစ်ရက် (၂) ကြိမ် (၃) ကြိမ် ရက်ဆက်ထည့်ပေးပါ။ ထိုဆေးကြိတ်ဖတ်များ အနာတွင်မြဲစေရန် ပတ်တီးစည်းထားပါ။

၄။ ဘိစပ်ပင် လက်(၃)ဆုပ်၊ ပိတောက်ခေါက် လက် (၃) ဆုပ်၊ ဆား စားပွဲတင်ဇွန်း (၂) ဇွန်း ထိုသုံးမျိုးကို ရေဖြင့် အရည်ပျစ်ပျစ်ရသည်အထိ ကျိုပါ။ အနာရှိရာနေရာကို တစ်ရက်လျှင် (၃) ကြိမ်နှုန်းဖြင့် (၇) ရက်ဆက်တိုက် ထည့်ပေးပါ။

ဦးဇော် (dof)

Ref : တိရစ္ဆာန်ရောဂါ ရိုးရာကုထုံးများစာအုပ်မှ ကောက်နှုတ်တင်ပြပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်