ဘာကာနေရောဂါကို ဘယ်လိုကာကွယ်နှိမ်နင်းမလဲ

ရောဂါလက္ခဏာများ

    ဒီရောဂါဟာ မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါဖြစ်ပါတယ်။ ဒီရောဂါဟာ အမြစ် ဒါမှမဟုတ် မြစ်ဆုံကတစ်ဆင့် စပါးပင်တွေကို တိုက်ခိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ၄င်းတို့ဟာ စပါးပင်အတွင်းမှာ စနစ်တကျကြီးထွားလာကြပါတယ်။ ရောဂါကျစပါးပင်တွေဟာ ဖျော့တော့ပါးလွှာတဲ့စပါးရွက်တွေနဲ့အတူ ပုံသဏ္ဌာန်မမှန်ဘဲရှိကြပြီး ပင်ပွားအနည်းငယ်နဲ့ တစ်ဝက်တစ်ပျက်အဆံရှိတဲ့ စပါးစေ့ ဒါမှမဟုတ် စပါးဖျင်းတွေကိုသာ ထုတ်လုပ်ပေးပါတယ်။

တွေ့ရှိရသည့်နေရာ

    ဒီရောဂါကို ရောဂါကျမျိုးစေ့တွေကို စိုက်ပျိုးတဲ့အခါမှာ အများဆုံးတွေ့ရပေမဲ့ စပါးပင်စိုက်ရာမှာအသုံးပြုတဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့ မြေကြီးထဲမှာရှိနေရင်လည်း တွေ့ရပါတယ်။ ၄င်းဟာ စပါးပင်တစ်ပင်ကနေ အခြားတစ်ပင်ဆီကို မှိုရောဂါစပိုးတွေကို သယ်ဆောင်တဲ့လေ ဒါမှမဟုတ် ရေကတစ်ဆင့်လည်း ပျံ့နှံ့ပါတယ်။ ဒီရောဂါဟာ စပါးပင်ကို ရိတ်သိမ်းစဉ်မှာလည်း ကူးစက်နိုင်ပါတယ်။ 

ရောဂါခွဲခြားနည်း

    • ရောဂါကျနေပုံရတဲ့ စပါးပျိုးပင်တွေရှိမရှိ စပါးပျိုးဘောင်တွေကို စစ်ဆေးပါ။ ရောဂါကျ ပျိုးပင်တွေက အမြစ်တွေပေါ်မှာ ဒဏ်ရာတွေရှိကြပြီး စပါးပြောင်းရွှေ့မစိုက်မီ ဒါမှမဟုတ် စပါးပြောင်းရွှေ့စိုက်ပြီးတာနဲ့ စပါးပျိုးပင်တွေ သေသွားနိုင်ပါတယ်။

    • ပုံသဏ္ဌာန်မမှန်တဲ့ စပါးပင်တွေရှိမရှိ စစ်ဆေးပါ။ ရောဂါကျစပါးပင်တွေဟာ ပုံမှန်စပါးပင်တွေထက် လက်မပေါင်းများစွာ ပိုမြင့်ကြပါတယ်။ ၄င်းအပင်များဟာ စိမ်းဝါရောင်နဲ့ စိမ်းဖျော့ရောင် စပါးရွက်များနဲ့အတူ ပါးလွှာကြပါတယ်။

    • ရောဂါကျစပါးပင်တွေရဲ့အခြေ ဒါမှမဟုတ် အောက်ဖက်ပိုင်းတွေမှာ အဖြူရောင်မှိုမျှင်စု ကြီးထွားမှုရှိမရှိ စစ်ဆေးပါ။

    • မြေကြီးအထက်မှာ  စပါးပင်စည်ပေါ်က အဆစ်တွေမှာ အမြစ်တွေထွက်နေတာရှိမရှိ စစ်ဆေးပါ။ 

    ဒါပေမဲ့ ရောဂါကျအပင်အားလုံးမှာ မျက်စိနဲ့မြင်နိုင်တဲ့ ဘာကာနေရောဂါလက္ခဏာမပြကြပါဘူး။ တစ်ခါတလေမှာ ရောဂါကျအပင်တွေဟာ ပုကောင်းပုနေနိုင်ပါတယ် ဒါမှမဟုတ် ပုံမှန်စပါးပင်တွေအတိုင်း ရှိနေနိုင်ပါတယ်။ စောစောစီးစီး ရောဂါကျတာဟာ အစောပိုင်းစပါးပင်ပွားအဆင့်မှာ ပျိုးပင်တွေကို သေစေနိုင်ပါတယ်။ နောက်ကျမှ ရောဂါကျရင်တော့ စပါးပင်ပွားနည်းသွားပြီး စပါးရွက်ခြောက်တွေ ရှိလာပါတယ်။ ရင့်မှည့်တဲ့အဆင့်အထိ စပါးပင်တွေ အသက်ရှင်ပါက ၄င်းတို့မှာ အဆံတစ်ဝက်တပျက်ရှိတဲ့ စပါးစေ့တွေ၊ မြုံနေတဲ့ ဒါမှမဟုတ် စပါးဖျင်းတွေအဖြစ် ဖွံ့ဖြိုးလာကြပါတယ်။

စီးပွားရေးအရ အရေးပါပုံ

    ဒီရောဂါအဆမတန်ကျရင် စပါးအထွက်ဆုံးရှုံးမှုဟာ ၂၀% အထိ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဂျပန်နိုင်ငံမှာ စပါးအထွက် ၂၀% ​ကနေ ၅၀% အထိရှိတယ်လို့ မှတ်သားရပါတယ်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံမှာ စပါးအထွက်ဆုံးရှုံးမှု ၁၅% နဲ့ ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ၃.၇% ရှိတယ်လို့ အစီရင်ခံထားပါတယ်။  

ကာကွယ်နှိမ်နင်းခြင်း

    • ရောဂါကျကျရောက်မှုနည်းအောင် ရောဂါကင်းသောမျိုးစေ့ကို စိုက်ပါ။ 

    • ရောဂါကျစပါးမျိုးစေ့တွေကိုခွဲခြားရန် ဆားရေစိမ်ပါ။ 

    • အောက်ပါဆေးတစ်မျိုးမျိုးကို ဆေးဘူး/အိတ်ပါ အညွှန်းစာအတိုင်း အသုံးပြုပါ။ 

    • ပရိုပီကိုနာဇိုးလ် (Propiconazole)

    • ဘီနိုမိုင်း (Benomyl)

    • ဟက်ဇာကိုနာဇိုးလ် (Hexaconazole)

    • မန်ကိုဇက်ဘ် (Mancozeb)

ဒေါက်တာကိုကို (စိုက်ပျိုးရေး) 

ဒေါက်တာကိုကို၏စိုက်ပျိုးရေးဆောင်းပါးများလေ့လာရန်

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်