လုပ်ငန်းရှင်ကြီးဖြစ်ဖို့ (၆)

     အရင်တစ်ခေါက်က ဖြန့်ဝေရာ လမ်းကြောင်း Distribution Channels ဆိုတာဘာလဲ၊ သူက ဘာတွေလုပ်ပေးသလဲ ဆိုတာကို လေ့လာခဲ့ပြီးတော့ ခုတစ်ခေါက်မှာ DC လို့ အလွယ်ခေါ်တဲ့ ဖြန့်ဝေရာ လမ်းကြောင်းတွေကို ဘယ်လို ဖော်ဆောင်ရမလဲ၊ ဘယ်အချက်တွေကို မူတည်ပြီးတော့ တွေးတော ဆုံးဖြတ်ရမလဲ ဆိုတာကို ထပ်ပြီးတော့ လေ့လာကြတာပေါ့။ 

ရည်မှန်းချက်နဲ့ အခက်အခဲများကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်ခြင်း

     ကိုယ်တွေ လုပ်နေတဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းနဲ့ ကိုယ်တွေနဲ့ ကိုက်တဲ့ ဖြန့်ဝေလမ်းကြောင်းနဲ့ ကိုက်နေမှ ကိုယ်စီးပွားရေးဆိုတာကလည်း တိုးတက်မှာကိုး။ ဆိုတော့ လမ်းကြောင်းအစ ရတယ်ဆို ကားသွားမှာလား ဆိုင်ကယ်သွားမှာလား ကားဆိုရင်တောင် ဘာကားသွားမှာလဲ ဆိုတာမျိုးနဲ့ လမ်းဖောက်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဆိုတော့ကာ သူလည်းပဲ ရည်မှန်းချက် ရည်ရွယ်ချက်ရှိဖို့ လိုပါတယ်။ စားသုံးသူတွေက ဘယ်လိုမျိုးတွေ လိုချင်သလဲ ဘယ်လိုသွားရမလဲ ဘယ်လိုအချိန်မှာ ရောက်သင့်တာလဲဆိုတဲ့ ရေတိုရော ရေရှည်အတွက်ပါ ရည်မှန်းချက်ရှိသင့်ပါတယ်။ ပြောပြသလောက်တော့ မလွယ်ဘူးပေါ့။ ဘာလို့ မလွယ်လဲဆိုတော့ အခက်အခဲ ဆိုတာ နေရာတိုင်းမှာရှိတယ်လေ။ အဲ့အခက်အခဲတွေက ဘာတွေလဲဆိုတာ ကြည့်ရအောင်။

ထုတ်ကုန်ရဲ့ သဘောသဘာဝ

     ဟုတ်တာပေါ့။ ကိုယ်တွေ ကုန်ပစ္စည်းတွေဆိုရင် ပုပ်သိုးလွယ်တဲ့ပစ္စည်းတွေဖြစ်တယ်။ စားစရာသောက်စရာတွေထဲမှာတောင် တစ်ခုနဲ့တစ်ခုက သက်တမ်းချင်းမတူသလို သိုလှောင်တဲ့ နည်းတွေကလည်း မတူကြပြန်ပါဘူး။  အဲ့ဒါကိုကြည့်ပြီးတော့ ကိုယ့် လိုင်းတွေက အတိုလုပ်မလား အရှည်လုပ်လို့ရသလားဆိုတာတွေကို ဆုံးဖြတ်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ 

ပါဝင်သူတွေရဲ့ သဘော သဘာဝ

      ကိုယ်ကနေ တိုက်ရိုက် စားသုံးသူတွေဆီရောက်တယ်ဆိုရင်တောင် ကိုယ်နဲ့ စားသုံးသူ က ဒီဖြန့်ဖြူးရေးလမ်းကြောင်းမှာ ပါဝင်သူတွေဖြစ်နေပါပြီ။ ကြားက လက်ကားသမား လက်လီသမား ပွဲစား စတာတွေပါလာပြန်ပြီဆို ပိုရှုပ်ပါပြီ။ သူတို့ရဲ့ သဘောထား သဘာဝကိုလည်း နားလည်မှ လိုချင်တာ မလိုချင်တာတွေ၊ တိုက်ရိုက်မလား တစ်ဆင့်ဖြန့်မလားဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကိုလုပ်နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ 

အပြိုင်အဆိုင်

     ရှိတာပေါ့။ နေရာတိုင်းမှာရှိတယ်။ ဘယ်သူနဲ့မှ မပြိုင်ရင်တောင် ကိုယ် ဟာ ကိုယ်နဲ့ပြိုင်နေရတာ။ ပိုကောင်းဖို့ ပိုသက်သာဖို့ အမြတ်များဖို့ စတဲ့အချက်တွေ။ ကုန်ပစ္စည်းချင်း ပြိုင်ကြတယ်။ အလွယ်တကူ ရတာ မရတာတွေ ပြိုင်ကြရမယ်။ အဲ့လိုအချက်တွေကြောင့် ကိုယ်လုပ်ရမဲ့ လုပ်ငန်းအတွက် ဖြန့်ဝေရာလမ်းကြောင်းကို အပြောင်းအလဲတွေဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ လမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်ရတာမျိုးတွေဖြစ်လာမှာပါ။

ဈေးကွက်ရဲ့ အနေအထား

     ဈေးကွက်ထဲမှာဆို တရားဝင်ရောင်းဖို့ မှတ်ပုံတင်ရတယ်။ အညွှန်းစာတွေ သေချာကပ်ရတယ်။ အဲ့လိုလုပ်ငန်းစဉ်လေးတွေရှိပြီ လိုချင်ရင် နောက်ထပ် အသိအမှတ်ပြုလက်မှတ်တွေ၊ ဂုဏ်ထူးဆောင်လက်မှတ်တွေ တစ်သီကြီး ထပ်ယူလို့ရပါသေးတယ်။ စိုက်ပျိုးရေးမှာဆိုရင်တောင် အော်ဂဲနစ်လက်မှတ်တွေထုတ်ပေးတယ်လေ။ ကိုယ်က သေချာလေး အသီးတွေကို ခွဲပြီး အသေးအကြီးစီတယ်။ အစည်းညီညီစည်းတယ် အဲ့လိုမျိုး ဈေးကွက် က ကြိုက်နိုင်တဲ့ အနေအထားကို ကိုယ်က လုပ်နိုင်မှ အဆင်ပြေမှာပါ။ အဲ့တော့ ဘယ်လိုနည်းလမ်းနဲ့ သွင်းနိုင်မလဲ ဆိုတဲ့ဖြန့်ဝေရေးလမ်းကြောင်းတွေမှာလည်း ဈေးကွက်အနေအထားဆိုတာဟာ တော်တော်လေးကို အရေးပါတဲ့ အချက်တစ်ချက်ဖြစ်ပါတယ်။

      စဉ်းစားမိရသလောက် ဘယ်လို လမ်းကြောင်းတွေရှိမလဲဆိုတာကို ဥပမာတစ်ခုလောက်ရှာကြည်ရအောင်။  စိုက်ပျိုးရေးက ထွက်တဲ့ စားသောက်ကုန်တွေကို ရောင်းလို့ရတဲ့နေရာတွေက တောင်သူတွေဈေးကွက်ရှိတယ်။ လမ်းဘေးမှာ ဆိုင်လေးတွေရမယ်။ အင်တာနက်ပေါ်မှ ာတင်ရောင်းလို့ရမယ်။ စားသောက်ဆိုင်တွေ သွင်းလို့ရမယ်၊ ပြီးတော့ သက်မွေးကျောင်းတွေ သင်တန်းကျောင်းတွေက စားသောက်ဆိုင်တွေ သွင်းတာလိုမျိုးတွေရမယ်။ နောက် ပြီးတော့ လက်ကားသမား ပွဲရုံကို သွင်းတာလိုမျိုးတွေရမယ်။ အဲ့လို ကုန်ပစ္စည်းကို ဖြန့်ဝေတဲ့နေရာတွေအများကြီး လမ်းကြောင်းတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ ဆိုတော့ လမ်းကြောင်းတစ်ခုကိုရွေးတိုင်းမှာ အပေါ်က အခက်အခဲတွေ ရှိနေမှာပါပဲ။ အတားအဆီးတွေကို ဖြတ်နိုင်တယ်ဆို ကိုယ့်ပစ္စည်းက ပိုပြီးတော့ အမြတ်ပိုရနိုင်ပါတယ်။ 

အမြဲစီးဆင်းတဲ့ နေရာမှာ ကိုယ်ကလည်း ရပ်မနေပါနဲ့။ လိုက်ပါစီးမျောရင်းနဲ့ အားလုံး ကျန်းမာကြပါစေ။ 

Reference

http://www.smartfarmerproject.eu/SmartFarmerPlatform/unit.php?unit_id=7

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်