ငါးအစာကျွေးခြင်းနည်းလမ်း

မိမိထည့်သွင်းမွေးမြူထားသောငါးမျိုးစိတ်များနှင့် ငါးမွေးမြူသည့်နည်းစနစ်ပေါ်မူတည်ပြီး ငါးအစာ ကျွေးခြင်း နည်းလမ်း အမျိုးမျိုးရှိပါသည်။ မိမိသတ်မှတ်ထားသည့် ပုံမှန်နေရာ (၄)နေရာ (သို့) (၆) နေရာ ၌ အညီအမျှကျဲပက်၍အစာကျွေးခြင်း
ကန်ဘောင်မှ (၆) ပေ (သို့) (၁၀)ပေခန့်ရှည်သော လူသွားလမ်း(သို့) တံတားပြုလုပ်၍ အစာကို ကျဲပက် ခြင်း၊ ကန်အလယ်၌ စင်ပြုလုပ်၍ ပက်ကျွေးမွေးခြင်း၊ အစာဗန်းပြုလုပ်၍ ကျွေးခြင်း။ကြီးသောကန်အမျိုးအစားများအတွက် ကြိုး(၂)ချောင်း (သို့) (၃) ချောင်းအား ကန်၏ အရှည်အတိုင်းတား စေပြီး ၎င်းကြိုးလေးများအရှည်အတိုင်းလှေဖြင့်ဖြစ်စေ ဝါးဖောင်ဘောဖြင့် အစာကျွေးနိုင်ပါသည်။
အစာကျွေးချိန်နှင့် အကြိမ်ရေ
ငါးကျပ်သားခန့် အရွယ်အထိတစ်နေ့သုံးကြိမ်ခန့်၊ ငါးကျပ်သားကျော်လျှင် ဖမ်းဆီးရောင်းချချိန်အထိ တစ်နေ့နှစ်ကြိမ် ကျွေးနိုင်သည်။(အကောင်းဆုံးပျော်ဝင်အောက်ဆီဂျင်ပမာဏ- ၅-၇ မီလီဂရမ်/၁လီတာ) ငါးကန်ရေ၏အပူချိန် အတက် အကျသည်လည်း အစာစားနှုန်းကိုလျော့ကျစေသည်။ (အကောင်းဆုံး အပူ ချိန်အတိုင်းအတာ ၂၅-၃၂ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်) အကယ်၍ ရေ၏အပူချိန်သည် ၂၀-၂၄ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်၊ ၁၆-၁၉ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်နှင့် ၃၃-၃၈ဒီဂရီစင်တီဂရိတ် အတွင်း တည်ရှိပါက ပုံမှန်ကျွေးနေကျ အစာပမာဏ၏ ၈၀ရာခိုင်နှုန်း၊၆၀ရာခိုင်နှုန်းအထိလျော့ပြီးကျွေးသင့်သည်။
မနက်ပိုင်းနေထွက်ပြီး နှစ်နာရီခန့်အကြာတွင် နေ့စဉ်ကျွေးရမည့် ပမာဏ၏၆၀-၆၅ရာခိုင်နှုန်း (တစ်နေ့လုံး ကျွေးရမည့် အစာ၏တစ်ဝက်ကျော်)ကို ကျွေး၍ညနေနေမဝင်မီ နှစ်နာရီခန့်အလိုတွင် ကျန် ၃၅-၄၀ရာခိုင် နှုန်းကို ကျွေးသင့်သည်။
ငါးကန်ရေ၏အရည်အသွေးသည် မိုးဆက်တိုက်ရွာသည့်နေ့များတွင် အပြောင်းအလဲမြန်သဖြင့်ငါးများ အစာစားနှုန်းလျော့ကျလေ့ရှိသည်။
အစာကျွေးချိန်တွင် ငါးကျန်းမာရေးအခြေအနေစစ်ဆေးခြင်း
အစာကျွေးချိန်တွင် ငါးများထင်သလောက်မတွေ့ရှိပါက ကျွေးသည့်အစာကို မကြိုက်/မနှစ်သက် ကြောင်း သိနိုင်သည်။ ငါးအစာစားနည်းရသည့် အကြောင်းအရင်းတစ်ခုမှာ ရေအရည်အသွေးမကောင်း ခြင်းကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။
ငါးများကျန်းမာသန်စွမ်းမှုရှိမရှိ အခြေအနေကို ငါးနမူနာ ကောက်ယူသည့် အချိန်တွင်လည်း စစ်ဆေး ကြည့်ရှုနိုင်သည်။
ဦးခေါင်းပိုင်းသည် ကိုယ်ထည်ပိုင်းထက် ကြီးနေသည့် အနေအထားတွေ့ရှိပါက အစာပြတ်လပ်မှု၊ မလုံလောက်မှု ဖြစ်နေကြောင်း သိရှိနိုင်သည်။
အရည်အသွေးညံ့သည့် အစာ (ဗီတာမင်၊ သတ္တုဓာတ်နှင့် အခြားအဟာရဖြစ်စေသည့် ကုန်ကြမ်းများမပါ ဝင်သည့် ငါးစာ)များသာ စားသုံးရသဖြင့် သန်စွမ်းမှုမရှိခြင်းကြောင့် အစာစားခြင်းရပ်တန့်သွားနိုင်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အမြီးများကောက်ကွေးနေခြင်း၊ ဦးခေါင်းပိုင်းနိမ့်ဆင်းနေခြင်းစသော လက္ခဏာများသည် ငါးများကျန်းမာသန်စွမ်းမှုရှိ၊ မရှိအခြေအနေကို ဆုံးဖြတ်ရာတွင် ထည့်သွင်း စဉ်းစားရမည့်အချက်များ ဖြစ်သည်။
အစာပမာဏ
အစာကျွေးရမည့်ပမာဏသည် ငါး၏အလေးချိန်၊ ငါးအမျိုးအစားနှင့် နေထိုင်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်ပေါ်တွင် မူတည်သည်။ စတင်ကျွေးသည့်အဆင့်၌ ငါး၏အလေးချိန်နှင့် အစာကျွေးနှုန်း အချိုးအစားကို ရေပေါ်စာနှင့် ရေမြုပ်စာနှစ်မျိုးလုံးအတွက် လိုက်နာဆောင်ရွက်သင့်သည်။ ၎င်းအဆင့်ကို လွန်သော် ရေပေါ်စာကို မိနစ် ၃၀ခန့်အတွင်း ငါးစားသည့် အစာပမာဏပေါ်မူတည်၍ အစာကျွေးနှုန်းကို သတ်မှတ်နိုင်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အစာ ၆ပိဿာခန့်ကျွေးပြီးနာရီဝက်ခန့် အကြာတွင် ၇၀ရာခိုင်နှုန်း(၄ပိဿာကျော်ခန့်) ငါးစားသုံးကြောင်းတွေ့ ရှိရပါက နောက်ပိုင်းအစာကျွေးလျှင် ၎င်းနှုန်းအတိုင်း(၆ပိဿာ၏ ၇၀ရာခိုင်နှုန်း-၄ပိဿာကျော်)ဆက်လက် ကျွေးနိုင်ပါသည်။
အကယ်၍ငါးသည် မိနစ်၃၀အတွင်း ကျွေးသည့်အစာအားလုံး(၆ပိဿာ-ဤဥပမာအရ) ကို ကုန်အောင် စား သုံးကောင်းစားသုံးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေမျိုးတွင်လည်း အစာပမာဏကို အောက်ဖော်ပြပါဇယား တွင်ပါရှိသည့်နှုန်းထားထက် ပိုမိုမကျွေးသင့်ပေ။
ဇယား(၁)တီးလားပီးယားငါးအတွက် အစာပမာဏ

ဇယား(၂) ငါးကြင်းမျိုးနွယ် ငါးများအတွက် အစာပမာဏ

ဇယား(၃) ငါးဒန်ငါးမျိုးများအတွက် အစာကပမာဏ

ဇယား(၄) ငါးကျည်း ငါးမျိုးအတွက် အစာပမာဏ

ဇယား(၅) ငါးပြေမနှင့် ငါးရံ့အတွက် အစားပမာဏ

အစာစိမ်း(အရွက်စိမ်း) ကျွေးနည်းစနစ်
မြက်စားငါးကြင်းနှင့် ငါးခုံးမငါးမျိုးစိပ်များကို အခြားငါးမျိုးများနှင့် ရောနှောမွေးမြူပါက အစာစိမ်း(မြက်/ အရွက်)များကကျွေးခြင်းသည် ငါးထုတ်လုပ်မှုကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေသည်။ မြက်စားငါးကြင်းသည် အစာစိမ်း (အရွက်စိမ်း)များကို ၎င်းခန္ဓာကိုယ် အလေးချိန်၏ ၄၀မှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းနှင့်ညီမျှသော ပမာဏကို စားနိုင်သည်။ မြက်စားငါးကြင်းကို အစာကျွေးလျှင် ရေပေါ်ပေါ်သည့် လေးထောင့်(သို့) အဝိုင်းပုံ ဘောင်ခတ်၍ ၎င်းဘောင် အတွင်း အစာကျွေးသင့်သည်။ အစာကျွေးမည့်ဘောင်ကို ကန်ဘောင်မှ ၃ပေ မှ ၆ပေ ကွာခန့်တွင် ထားရှိနိုင် သည်။ ငါးစာကျွေးမည့် ဘောင်အကျယ်အဝန်းမှ ၀.၃ဧက ကျယ်ဝန်းသည့် ငါးကန်အတွက် ၃ပေပတ်လည်ခန့် ရှိသင့်သည်။ ခုတ်စင်းထားသည့် အပင် အရွက်များကို ၎င်းအစာကျွေး ဘောင်ထဲတွင်ထည့်၍ကျွေးနိုင်သည်။

My Culture - ငါးမွေးမြူရေးဆိုင်ရာ အာဟာရ ပြည့်ဝသည့် ငါးအစာ ပြုလုပ်ထိန်းသိမ်းခြင်း စီမံခန့်ခွဲမှု

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Facebook Page သို့သွားရန်

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆွေးနွေးရန်

ငါးအစာကျွေးခြင်းနည်းလမ်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

{{ post.title }}

{{ question.creator.name }} အမည်မသိ {{ question.creator.state.name }}၊ {{ question.creator.township.name }}

{{ book.title }}

ငါးအစာကျွေးခြင်းနည်းလမ်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ

ငါးအစာအမျိုးမျိုး

အစာကျွေးရာတွင် သတိပြုရမည့်အချက်များ

တီလားပီးယားငါး သားဖောက်နည်း

{{ post.title }}