ငှက်ပျောသီးမှာကျတဲ့ မှဲ့ပြောက်စွန်း

မှဲ့ပြောက်စွန်းရောဂါက အရေးကြီးသလား

ငှက်ပျောပင်စိုက်ထားတယ် ငှက်ပျောသီးသီးလာတော့ ဒီလိုရောဂါတွေပါလာတယ်။ အသီးခွံမှာ အကွက်လေးတွေပါလာတယ်။ အဲ့လိုတွေက တစ်ချို့ စားသုံးသူတွေ၊ ပွဲစားတွေက လက်မခံနိုင်ကြပါဘူး၊ အဲ့လိုဆို ပြဿနာရှိပါတယ်။ အသီးကိုင်းတွေ မခုတ်ခင်မှာ အစက်သေးသေးလေးကနေစပြီးတော့ ဖြစ်တာကနေ မရင့်ခင်မှည့်မယ်။ အထားမခံဘူး။ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပုပ်လာမယ်။

မှဲ့ပြောက်စွန်းရောဂါ ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုသိနိုင်မလဲ

လက္ခဏာတွေကိုကြည့်ပြီးတော့ ဆုံးဖြတ်ရပါတယ်။ စစချင်းဖြစ်နေတယ်ဆိုရင်တော့ အမဲရောင် အနက် အစက် သေးသေးလေးကို အခွံပေါ်မှာရော၊ ပန်းပွင့်ပေါ်မှာရောတွေ့နိုင်ပါတယ်။ စစချင်းဖြစ်တဲ့အချိန်ပါ။

နောက်ပိုင်းကျရင်တော့ အဲ့အနက်ကွက်လေးက တစ်ဖြည်းဖြည်းကြီးလာပြီးတော့ ပျော့ပုတ်လေးတွေ ဖြစ်ပြီးတော့ ပန်းရောင်မှိုစပိုးလေးတွေ ထွက်လာတာကိုမြင်ရမှာပါ။

အဲ့လိုဖြစ်ပြီးရင်တော့ တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပျော့လာပြီးတော့ တစ်ဖြည်းဖြည်းပုပ်လာပြီး အသီးကိုင်းကနေ ကြွေကျမှာပါ။

ရောဂါကျနေတာ သိဖို့ ခက်သလား

မခက်ပါဘူး၊ အစက်အပြောက်သေးသေးလေးတွေကနေ စတဲ့ ရောဂါဖြစ်ပြီးတော့ တစ်ခြားရောဂါတွေကနေ ခွဲခြားရလွယ်ကူတဲ့ရောဂါဖြစ်ပါတယ်။

ရောဂါဖြစ်စေတဲ့သက်ရှိ

Collectotrichum musae ဆိုတဲ့ မှိုကြောင့်ဖြစ်တာပါ။ စိုထိုင်းဆ များခြင်း၊ အပူချိန်များခြင်းနဲ့ မိုးပါစိုနေတယ်ဆိုရင်တော့ ရောဂါဝင်ရောက်ဖို့အတွက် အခြေအနေ ကောင်းကိုဖြစ်သွားတာပါ။ ကော်နီဒီယား လို့ခေါ်တဲ့ သူတို့ရဲ့ မျိုးပွားအင်္ဂါတွေက ဆွေးနေတဲ့ အပင်အကြွင်းအကျန်တွေမှာ အသက်ရှင်နေထိုင်နိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ရေအားဖြင့်၊ လေအားဖြင့်၊ အင်းဆက်အားဖြင့် ကူးစက် ပျံ့နှံ့နိုင်ပါတယ်။

တိုက်ခိုက်ပုံ

ကော်နီဒီးယားတွေက အသီးခွံတွေမှာသွားကပ်ပြီးတော့ အသီးစမှည့်တဲ့အချိန်မှာ မှိုမျှင်တွေထုတ်ပြီးတော့ အပင်ကို တိုက်ခိုက်ပါတယ်။ အဲ့လိုကနေ အခွံကနေ အသီးထဲအထိ ဝင်ရောက်ပြီးတော့ ထပ်ပြီးတော့ အညှောင့်တွေပေါက်တယ်။ မှိုမျိုးတွေပွားနိုင်အောင် ကြီးထွားလာကြပြီးတော့ မျိုးပွားအင်္ဂါတွေကို ထပ်မံထုတ်လုပ်ကြပါတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ ရောဂါသံသရာက လည်ပတ်ကြပါတယ်။

အကောင်းဆုံး စီမံခန့်ခွဲမှုကို ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ

၁) ခူးတဲ့အချိန်နဲ့ သိုလှောင်တဲ့အချိန်တွေမှာ အသီးကို ထိခိုက်မှု မရှိအောင် ဂရုစိုက်ပါ။

၂) ဖြစ်နိုင်ရင် အသီးခူးပြီးနောက် ရေသန့်သန့်လေးဆေးပေးပြီးမှ လှောင်ပေးတာကောင်းပါတယ်။

၃) မဖြစ်မနေ ဆေးသုံးရမယ်ဆိုရင်တော့ Indofil M 45 (0.25%) နဲ့ Bavistin (0.05%)တွေကို ဖျန်းပေးပြီးတော့ အသီးကိုင်းတွေကို ပြန်အုပ်ထားပေးရင် ရပါတယ်။ အဲ့လိုနည်းနဲ့ကြိုတင်ကာကွယ်ကုသပေးလို့ရပါတယ်။

ထွန်းဝင်းကျော်

http://farmextensionmanager.com/English/Banana%20technology%20bank/pest%20doctor/Anthracnose.html

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်