နွားငယ်အဆုတ်ရောင်ရောဂါ (Calf Pneumonia)

     နွားငယ်လေးများ သေဆုံးရသော အကြောင်းအရင်းများတွင် ဒုတိယ အများဆုံးဖြစ်သည်။ ရောဂါဖြစ်ထားသော နို့စားနွားမတမ်းများသည် ပထမဆုံး သားစပ်ချိန်ကို အနည်းဆုံး ၂ပတ်နောက်ကျနိုင်ပါသည်။ ပထမဆုံးသားမွေးချိန်တွင် နို့ထွက်နှုန်းလည်း ၂-၄ ရာခိုင်နှုန်း အထိလျော့ကျနိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် စီးပွားရေးအရ ဆုံးရုံးမှုများစွာ ရှိစေ‌နိုင်သော ရောဂါ ဖြစ်သည်။ 

 ဖြစ်ပွားရသည့်အကြောင်းအရင်း

        ဘတ်တီးရီးယား (သို့) ဗိုင်းရပ်စ် ပိုးတစ်မျိုးမျိုး(သို့) တစ်မျိုးထက်ပို၍ ၀င်‌ရောက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပွားနိုင်ပါသည်။ ပတ်၀န်းကျင် အပူချိန် နိမ့်ခြင်း၊ စိုထိုင်းစများခြင်း ၊ လေ၀င်လေထွက်မကောင်းခြင်း၊ လေပြင်းတိုက်ရိုက် တိုက်ခြင်း စသော ပတ်၀န်းကျင် အခြေအနေများကလည်း ရောဂါဖြစ်ပွားမှုကို အထောက်အပံ့ဖြစ်စေနိုင်ပါသည်။ ထို့အပြင် အကောင်ရေများပြီး ကျပ်ခြင်း၊ အသက်အရွယ် မျိုးစုံ စုပြုံမွေးခြင်း စသည်တို့ကြောင့် လည်း ရောဂါပို၍ဆိုးရွားစေနိုင်ပါသည်။

ရောဂါလက္ခဏာများ

        ရောဂါ အခြေအနေအရ ရေတို (သို့) နာတာရှည် ဆိုပြီး ၂မျိုး ခွဲနိုင်ပါတယ်။

        အခြေအနေ (၂) မျိုး သည် နွားငယ်လေး၏ ကြီးထွားနှုန်းကို သက်ရောက်စေပြီး သေဆုံးသည် အထိ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

        ရောဂါဖြစ်ပွားပါက နွားငယ်သည် အပူချိန်တက်ခြင်း၊ မှိုင်ခြင်း၊ အသက်ရှုပြင်းခြင်း (အဆုတ်ပျက်ဆီးသောကြောင့်) ၊ နှာရည်ကျခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ အစာစားနည်းခြင်း များတွေ့ရမည်။နာတာရှည် အဆုတ်အရောင်သည် ပို၍တွေ့ရများပြီး အစားစားမပျက်ပဲ နှာရည်ကျခြင်း ရှိနေပြီး အသံရှုပြင်းပြီး တခါ တရံ ချောင်းဆိုးခြင်းများ တွေ့ရတတ်ပါတယ်။ ရောဂါဖြစ်ပွားသော နွားငယ်လေးကို အခြားနွားများနှင့် ခွဲထားသင့်ပါတယ်။

ရောဂါ ဖြစ်ပွားနှုန်းကို လျော့ချရန်နှင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်း 

        - နို့ဦးတိုက်ခြင်းကို ဂရုတစိုက် လုပ်ဆောင်ပါ။ သားမခွဲမှီ နွားနို့ တစ်နေ့  သုံးပိသာ တိုက်ပါ။

        - တစ်လအောက်နွားငယ်‌လေးများတွင် လုံလောက်သော အနွေးဓာတ်ရအောင် လုပ်ပေးပါ။

        - နွားငယ်လေးများကို စိတ်ဖိစီးမှု အနည်းဆုံး ဖြစ်အောင်ထားပါ (ဦးချိုသတ်ခြင်း ၊ သားခွဲချိန် ၊ စသည့် အချိန်များတွင်)။ 

        - အစာအာဟာရ လုံလောက်စွာ ရရှိရန် စီမံပါ။

        - နွားငယ်ခြံကို ခြောက်သွေ့ပြီး လေ၀င်လေထွက်ကောင်းအောင် စီမံပါ။ 

        - လေ၀င် လေထွက်ကောင်းရန်လိုသော်လည်း လေပြင်းတိုက်ခတ်မှုသည် နွားငယ်လေးများ အတွက် မကောင်းပါ။

        - စုံပြုံပြီး မမွေးသင့်ပါ။ လုံလောက်သော နေရာအကျယ်အ၀န်း ပေးပါ

MDEP

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်