ငါးခုံးမကြီး (သို့) ထိုင်းငါးခုံးမမွေးမြူနည်း

ငါးခုံးမကြီး (သို့မဟုတ်) ထိုင်းငါးခုံးမ(Barb)၏ သိပ္ပံအမည် Puntius gonionotus သည် အပူပိုင်းဒေသငါးမျိုးဖြစ်ပြီး အသီးအရွက်စားငါးအမျိုးအစား(Herbivores)ဖြစ်သည်။ ဖွဲနု၊ ပဲဖတ်နှင့် ကန်စွန်းရွက်တို့ကို နှစ်သက်စွာ စားသုံးသည့်အပြင် မြက်နုကလေးများကိုလည်း စားသောက်ပါသည်။ ၄င်းငါးသည် ကန်ရေ၏ ရေပေါ်နှင့် ရေလယ်ပိုင်းအလွှာများတွင် နေထိုင်လေ့ရှိသည်။ ၄င်းငါးသည် ကန်အတွင်း သဘာဝအတိုင်း ပြန်လည်ပေါက်ဖွားလေ့ မရှိပါ။ ၄င်းငါးအမျိုးအစားသည် တစ်နှစ်သားတွင် အရွယ်ရောက်ပြီး ဆေးထိုးသားဖောက်သည့်နည်းဖြင့် ဇန်နဝါရီလမှ ဇွန်လအတွင်း သားဖောက်နိုင်ပါသည်။

မွေးမြူသောကာလနှင့် ကြီးထွားနှုန်း

၄င်းငါးအမျိုးအစားသည် အစာအား တက်ကြွစွာ ရှာဖွေစားသောက်တတ်သော အလေ့အထရှိပြီး သားပေါက်များအား ပုံမှန်အတိုင်း မွေးမြူပါလျှင် အစာကျွေးမှု နိုင်နင်းပါက မွေးမြူကာလ ၆ လတွင် ၄၀ ကျပ်သားမှ ၅၀ ကျပ်သားအထိ ကြီးထွားလေ့ရှိပါသည်။

ငါးခုံးမသားပေါက်အရွယ် ၁လက်မအောက် သားပေါက်များဖြင့် မွေးမြူပါက ကြီးထွားနှုန်း နောက်ကျခြင်း၊ အသေအပျောက်များခြင်းများ ဖြစ်ပေါ် နိုင်ပါသည်။ ငါးသားပေါက်အရွယ် ၃ လက်မအထက် သားပေါက်များဖြင့် မွေးမြူပါက ကြီးထွားနှုန်းမြန်ပြီး အသေအပျောက် နည်းပါသည်။

၄င်းငါးမျိုးသည် ကန်အတွင်း သဘာဝအစာဖြစ်သော အပင်မျှောလှေးများ ပေါက်ရောက်နေပါက ကြီးထွားနှုန်း ပိုမိုကောင်းမွန်ကြောင်း တွေ့ရပြီး ဖြည့်စွက်စာအဖြစ် ကျွေးမွေးသော ဖွဲနုနှင့် ပဲဖတ် ပမာဏအား လျှော့၍ ကျွေးမွေးနိုင်ပါသည်။

ပုံမှန်အစာကျွေးနှုန်းအနေဖြင့် ငါးအရွယ်ငယ်ရွယ်စဥ်တွင် စုစုပေါင်းငါး အလေးချိန်၏ ၅ ရာခိုင်နှုန်း ကျွေးမွေးနိုင်ပြီး သက်ကြီးကောင်အဆင့်တွင် စုစုပေါင်းငါးအလေးချိန်၏ ၃ ရာခိုင်နှုန်းကို ကျွေးမွေးနိုင်ပါသည်။

အသေးစား တစ်နိုင်တစ်ပိုင် ငါးမွေးမြူရာတွင် ၄င်းငါးအမျိုးအစားအား တစ်ဧကလျှင် ၅,၀၀၀ မှ ၇,၀၀၀ အထိ ထည့်သွင်းမွေးမြူနိုင်ပါသည်။ အကယ်၍ မွေးကန်သည် ကျယ်ဝန်းပါက ၄င်းငါးများအား အခြားသော ရေအောက်အလွှာနေ ငါးများဖြင့် ရောနှောမွေးမြူလေ့ရှိပါသည်။ ထိုသို့ ရောနှောမွေးမြူပါက တစ်ဧကလျှင် သားပေါက်ကောင်ရေ ၂,၅၀၀ မှ ၃,၅၀၀ အထိ ထည့်သွင်းမွေးမြူနိုင်ပါသည်။၄င်းငါးခုံးမကြီး ငါးမျိုးတစ်မျိုးတည်း မွေးမြူခြင်းထက် အခြားငါးများ(ဥပမာ-ငါးတန်) နှင့် ရောနှောမွေးမြူခြင်းက ပိုမိုအကျိုးအမြတ်များ၍ သင့်လျော်ပါသည်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Facebook Page သို့သွားရန်

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆွေးနွေးရန်

ငါးခုံးမကြီး (သို့) ထိုင်းငါးခုံးမမွေးမြူနည်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

{{ post.title }}

{{ question.creator.name }} အမည်မသိ {{ question.creator.state.name }}၊ {{ question.creator.township.name }}

{{ book.title }}

ငါးခုံးမကြီး (သို့) ထိုင်းငါးခုံးမမွေးမြူနည်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ

စားကျက်ပင် ဘာကြောင့် စိုက်ရတယ်.........

နို့စားနွားအတွက် စားကျက်ပင် စိုက်ပျိုးခြင်း

စားကျက်ပင်အတွက် Arachis Pantoi (ပဲပန်းပင်) စိုက်ပျိုးခြင်း

{{ post.title }}