ရေမွှေးပန်း

ရေမွှေးပန်းသည် နှစ်ရှည်သီးနှံပင်ဖြစ်ပြီး၊ ရာသီဥတုအပူအအေးမျိုးစုံတွင်ဖြစ်ထွန်းသည်။ ပန်းပွင့်နှင့်အရွက်များကိုစားသုံးရပြီး အပင်အမြင့် ၁-၃ ပေနှင့်အကျယ် ၁-၃ ပေရှိသည်။ နွေရာသီအစောပိုင်းတွင် စွဲမက်စရာအနံ့ရှိသော ပန်းပွင့်နေသည့်ရေမွှေးပန်းပင်သည် အနံ့အသက်အတွက် သာယာကြည်နူးဖွယ်ဖြစ်သည်။ ရေမွှေးပန်းပင်သည် ပင်စည်ကိုင်းများစွာရှိ ချုံပုတ်ပင်မျိုးဖြစ်သည်။ အသက်ကြီးရင့်လာလေ အကိုင်းအခက်များ မာကျောပြီးပို၍ထူပြောလာလေဖြစ်သည်။ အနားချောမွေ့ပြီး ငွေမင်ရောင်အရွက်များသည် ၂ လက်မရှည်သည်။ အပင်ငယ်သည့်အခါ ခရမ်းရောင်မှ မရမ်းရင့်ရောင်ရှိအပွင့်များသည် နွေရာသီတွင်တစ်လခန့်ကြာအောင်ရိုးတံမပါပဲ စုပြုံ၍ ၆-၈ လက်မရှည်သောအငုံဖြစ်နေသည်။ တစ်ပင်လုံးမွှေးကြိုင်သောအပင်ဖြစ်သည်။ ပွတ်တိုက်လိုက်လျှင် အမွှေးနံ့ထွက်လာသည်။ ခရမ်းရောင် သို့မဟုတ် မီးခိုးနုရောင်ရှိသောပန်းအငုံရော အရွက်များပါ မွှေးကြသည်။ ပူနွေးသောနေ့တွင် အမွှေးနံ့သည် တစ်ကွက်လုံး ပျံ့နှံ့နေသည်။ စုပြုံ၍ပေါက်နေသောအပင်များသည် တဖြည်းဖြည်းဖြင့် မီးခိုးရောင်အရွက်ပုံကြီးသဖွယ် ဖြစ်လာသည်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဖြစ်စေ၊ အခြောက်ကိုဖြစ်စေ အပွင့်များကို ကိတ်မုန့်၊ ကူလီ၊ ဂျယ်လီ၊ ဘလက်တီး၊ ရှာလကာရည်၊ သစ်သီး သို့မဟုတ် ကြက်ဥတို့တွင် ကျယ်ပြန့်စွာသုံးစွဲကြသည်။ လူသွားလမ်းဘေးတစ်လျှောက်တွင် ရေမွှေးပန်းပင်စိုက်ထားခြင်းကို လူအများက ကြိုက်နှစ်သက်ကြသည်။

စိုက်ပျိုးခြင်း

နွေဦးပေါက်၌ဖြစ်စေ၊ ဆောင်းရာသီ အအေးပေါ့သောဒေသ ဆောင်းဦးပေါက်၌ဖြစ်စေ စိုက်ပျိုးရသည်။ နေရောင်ခြည်အပြည့်အဝရရှိသောနေရာ၊ မြေဆီသြဇာသင့်တင့်သော မြေကွက်၊ ရေထုတ်ကောင်းသောမြေကွက်တို့တွင် စိုက်ပျိုးရသည်။ အပင်အကွာအဝေးကို ၁-၃ ပေခြား စိုက်ပျိုးရသည်။ 

ရေမွှေးပန်းပင်သည် မိုးခေါင်ဒဏ်၊ အပူဒဏ်၊ လေဒဏ်တို့ကိုခံနိုင်သော်လည်း လေထုစိုထိန်းဆ၊ မြေဆီလွှာအစိုဓာတ် သို့မဟုတ် ရေထုတ်မကောင်းမှုဒဏ်တို့ကိုမခံနိုင်ချေ။ ပန်းပွင့်ပြီးလျှင် အပင်အိုးများကို အသစ်ဖြစ်ထွန်းစေရန် ဖြတ်တောက်ပေးရသည်။ ပန်းပွင့်ပြီးလျှင် အားမရှိသောအပွင့်များကို ဖယ်ရှားရန်နှင့် အပွင့်များပြားပြီး အသစ်ဖြစ်ပေါ်လာစေရန် အကိုင်းများကိုဖြတ်ပေးရသည်။ နွေဦးပေါက်ရာသီတွင် အပင်သစ်များပေါ်ထွန်းပြီးမှ အပင်ကိုဖြတ်ရသည်။ သို့ရာတွင် မြေကြီးအထိအပင်ခြေမှစ၍ မဖြတ်ရချေ။ နွေဦးပေါက်တွင် အစေ့ကိုဖြစ်စေ၊ အဖျားပိုင်းအကိုင်းဖြတ်၍ဖြစ်စေ ပျိုးထောင်ရသည်။ 

ရိတ်သိမ်းခြင်း

ပန်းအငုံမှ နောက်ဆုံးအဖူး မပွင့်အာမီ ပန်းပွင့်ရိုးတံမှဖြတ်ယူရသည်။ အပွင့်ရိုးတံများကို အစည်းလိုက် လေဝင်လေထွက်ကောင်းပြီး မှောင်သောနေရာတွင် ဇောက်ထိုးချိတ်ဆွဲထားရသည်။ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များ၊ ပန်းများနှင့် ရေမွှေးပန်းကိုရော၍ အိမ်တွင် အနံ့မွှေးစေရန် ထားကြသည်။

ပိုးမွှားရောဂါ

ရေမွှေးပန်းသည်သင့်တင့်သောစိုက်ပျိုးနေရာ မဟုတ်လျှင် မြစ်ပုပ်ရောဂါ သို့မဟုတ် ညှိုးခြောက်ရောဂါ ကျရောက်တတ်သည်။ ပဲခွဲခြမ်းအမှုန့် (Pea gravel) ဖြင့် အပင်ခြေ (အမြစ်ထိပ်) ကို ဖုံးအုပ်ပေးခြင်းဖြင့် အစိုဓာတ်ကို အမြန်ခြောက်သွားသဖြင့် ရောဂါကို ကာကွယ်နိုင်သည်။

ဒေါက်တာချစ်၏ စားဖို့ စိုက်စို့ ဈေးကွက်တိုးချဲ့ဗျို့ အတွဲ(၂) စာအုပ်မှ ကောက်နုတ်ဖော်ပြပါသည်။

(ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။)

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်