ကျောင်းသားတွေကို ကြက်ဥ အခမဲ့ကျွေးမယ့် ထိုင်းနိုင်ငံ

နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုဟာ အဲဒီနိုင်ငံရဲ့ လူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်အပေါ် အများကြီး မူတည်ပါတယ်။

အမြော်အမြင်ကြီးတဲ့ နိုင်ငံတွေ၊ နိုင်ငံ့အစိုးရတွေဟာ ကျောင်းသားလူငယ်တွေရဲ့ ပညာရည်မြင့်မားမှုနဲ့အတူ ဉာဏ်ရည်မြင့်မားဖို့၊ ကိုယ်ခန္ဓာဖွံ့ထွားကြံ့ခိုင်ဖို့အတွက် အာရုံစိုက် ကြိုးပမ်းကြပါတယ်။ အဲဒီအတွက် လူငယ်‌တွေအာဟာရပြည့်ဝစွာ စားသုံးခွင့်ရှိရေးဟာ မရှိမဖြစ် အရေးပါပါတယ်။ 

ထိုင်းနိုင်ငံဟာ ဥစားကြက်မွေးမြူရေးကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုးရေး ရံပုံငွေကနေ ကျောင်းသားငယ်တွေအတွက်ကြက်ဥ ပုံမှန်‌ကျွေးမွေးမယ့် အစီအစဉ်ကို စမ်းသပ်စတင်လိုက်ပါတယ်။

နခွန်နရော့ခ် Nakhon Nayok ပြည်နယ်မှာ ရှိတဲ့ ကျောင်းပေါင်း ၁၂ ကျောင်းက ကျောင်းသား ၂၀၀၀ ကို တစ်ပတ် ကြက်ဥ ၃ လုံးနှုန်းနဲ့ ၂ နှစ် (စာသင်ကာလ ၄ ခုစာ) အခမဲ့ ကျွေးမွေးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ထိုင်းကျန်းမာရေးဦးစီးဌာနက ကျောင်းသားတွေရဲ့ ကျန်းမာရေးကို မပြတ်စောင့်ကြည့်မှတ်တမ်းတင်နေမှာဖြစ်ပြီး ကြက်ဥကျွေးမွေးခြင်းရဲ့ အကျိုးရလဒ်ကို လေ့လာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ တကယ်လို့ အခုလို ကြက်ဥ ကျွေးမွေးခြင်းကြောင့် ကောက်းမွန်တဲ့ ရလဒ်တွေ ရလာမယ်ဆိုရင် ကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူတိုင်းအတွက် အခမဲ့ ကြက်ဥကျွေးမွေးတဲ့ အစီအစဉ်ကို တိုးချဲ့ဆောင်ရွက်သွားမှာ ဖြစ်တယ်လို့ ရံပုံငွေအဖွဲ့ ဥက္ကဌဖြစ်သူ Mongkol Phipatsattayanuwong က ဆိုပါတယ်။ 

ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ကျောင်းနေအရွယ် ကလေးငယ်တွေကို နွားနို့ အခမဲ့ တိုက်ကျွေးတဲ့ School Milk Program ရှိနေပြီး၊ နောက်ပိုင်းမှာ ကြက်ဥကျွေးမွေးတဲ့ အစီအစဉ်ကို School Egg Program အဖြစ် တွေ့မြင်လာရနိုင်ချေ ရှိနေပါတယ်။ 

ထိုင်းနိုင်ငံဟာ School Milk Program ကို ၁၉၉၂ ခုနှစ်ကတည်းက စတင်ခဲ့တာဖြစ်ပြီး အဲဒီအစီအစဉ်အတွက် တစ်နှစ်ကို ထိုင်းဘတ်ငွေ ၁၄ ဘီလီယံကျော် သုံးစွဲလျက် ရှိပါတယ်။ 

School Egg Program ပေါ်ပေါက်လာခဲ့မယ်ဆိုရင် ပြည်တွင်း ကြက်ဥစားသုံးနှုန်း မြင့်မားလာပြီး ဥစားကြက်မွေးမြူရေးကဏ္ဍအတွက်လည်း အကျိုးဖြစ်ထွန်းစေမှာပါ။

လက်ရှိမှာ ထိုင်းငံသားတစ်ဦးချင်းစီရဲ့ ဥအမျိုးမျိုး စားနှုန်းဟာ တစ်နှစ်ကို ၂၂၃ လုံး ရှိပြီး တစ်နှစ်မှာ အလုံး ၇၀ ဝန်းကျင်သာ စားသုံးနိုင်တဲ့ မြန်မာနိုင်ငံသားတွေထက် ၂ ဆကျော် ပိုမိုစားသုံးတာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ဆိုတော့ ဒီနေ့သီတင်းဟာ ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ ဆောင်ရွက်ပုံအကြောင်းကို အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတွေအတွက် အားကျအတုယူဖွယ် ဖြစ်ကြောင်း တင်ပြလိုက်ရပါတယ်။ 

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်