အစာကုန်ကျမှုသက်သာစေပြီး စီးပွားရေးအရတွက်ခြေကိုက်သော ရေချိုငါးများကိုရောစပ်မွေးမြူနည်း (အပိုင်း-၁)

ရေချိုငါးများကိုစီးပွားဖြစ်မွေးမြူရာတွင် ငါးတစ်မျိုးတည်းမွေးမြူခြင်းထက် ရော၍ မွေးမြူခြင်းက ပိုမိုကောင်းမွန်ပေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ငါးတစ်မျိုးက မစားနိုင်သဖြင့် ကျန်ခဲ့သောအစာသည် အလဟဿ ဖြစ်မသွားဘဲ အခြားငါးတစ်မျိုးကစားသုံးမည်ဖြစ်ပါသည်။

ငါးများကိုရောနှောမွေးမြူရာတွင်လည်း လိုက်ဖက်ညီသောငါးမျိုးစုံကို ရောနှောမွေးမြူ ရပါသည်။ ငါးတစ်မျိုးတည်းကိုသာမွေးမြူမည်ဆိုပါက ကျွေးသောအစာ၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကိုသာ စားသုံးသည်ဖြစ်၍ စီးပွားရေးအရတွက်ချေမကိုက်တော့ပေ။

ရောနှောမွေးမြူရာတွင်လည်း တစ်မျိုးနှင့်တစ်မျိုး ရန်မမူသောငါးမျိုးများကိုရော၍ မွေးမြူ နိုင်သလို အစားဓလေ့မတူညီသောငါးများနှင့် မတူညီသောနေရာများတွင် စားသောက်လေ့ရှိသော ငါးများ ကိုလည်း ရောနှော၍မွေးမြူသင့်၏။ နိုင်ငံအသီးသီးတွင် ရေမြေဒေသပတ်ဝန်းကျင်အလိုက် ရောနှော မွေးမြူခြင်းများ တူညီကြမည်မဟုတ်ပါ။

မြန်မာနိုင်ငံတွင်မူ အများဆုံးရောစပ်မွေးမြူလေ့ရှိသည့် ငါးများမှာ ငါးကြင်း၊ ငါးမြစ်ချင်း (ငါးမျက်ဆန်နီ) နှင့် ငါးသိုင်းခေါင်းပွ(ငါးခေါင်းပွ)တို့ ဖြစ်ကြသည်။ 

ငါးများကို အမျိုးအစားအလိုက် ကန်တွင်း၌ရောနှော မွေးမြူလိုလျှင် အချိုးအစားမှာ-

ငါးကောင်ရေ ၁၀၀ မွေးလျှင်

ငါးမြစ်ချင်း(ငါးမျက်ဆန်နီ)- ၃၀ ကောင်

ငါးသိုင်းခေါင်းပွ(ငါးခေါင်းပွ)- ၃၀ ကောင်

ငါးကြင်း - ၄၀ ကောင်နှုန်းထား၍ မွေးရပါသည်။ အချိုးအစားမှာ ၃:၃:၄ ဖြစ်ပါသည်။

ဤအချိုးအစားအတိုင်းမွေးလျှင်ကြီးထွားနှုန်းမှာ အမြင့်ဆုံးရရှိနိုင်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ဤနည်းမှာ ရေအောက်တွင်ကျက်စားလေ့ရှိသော ငါးကြင်းကို အဓိကထား၍ မွေးမြူသောနည်းဖြစ် ပါသည်။

ငါးများကို ရောစပ်မွေးမြူလျှင် ၁ဧကကျယ်သောကန်တွင် ငါးကောင်ရေ ၃၀၀၀ မွေးမြူပါက အကောင်းဆုံးဖြစ် သည်။

ငါးကြင်းကို အဓိကထားဦးစားမပေးဘဲ ရေလယ်တွင် ကျက်စားသောငါးမြစ်ချင်း (ငါးမျက်ဆန်နီ) ကို အဓိကထား ဦးစားပေးမွေးမြူသော အချိုးအစားလည်းရှိပါသည်။

တစ်ဧကရှိသည့်ကန်တွင် ထည့်ရမည့်ငါးကောင်ရေ ၃၀၀၀ တွင်

ငါးမြစ်ချင်း(ငါးမျက်ဆန်နီ)- ၂၂၀၀ ကောင်

ငါးကြင်း - ၆၀၀ ကောင်

ငါးသိုင်းခေါင်းပွ(ငါးခေါင်းပွ)- ၂၀၀ ကောင်ကို ရောစပ်၍လည်း မွေးကြ၏။

ရေပေါ်တွင်ကျက်စားလေ့ရှိသော ငါးသိုင်းခေါင်းပွ (ငါးခေါင်းပွ)ကို အဓိကထား ဦးစားပေး မွေးမြူလိုပါက ၄င်းငါးကို ကောင်ရေများများထည့်ပြီး ကျန်ငါးများကိုလျော့နည်းထည့် နိုင်ပါသည်။

 ငါးမွေးမြူရာတွင် ပုံသေမထားဘဲ ဒေသအခြေအနေ အရ ငါးများကို သင့်လျော်သလို ဦးစားပေး အဓိကထားကာ အလွယ်တကူရနိုင်သော ငါးများကို များများထည့်၍ မွေးမြူကြရပါသည်။

အထက်မြန်မာပြည်တွင် ငါးခေါင်းပွ(ခေါ်) ငါးသိုင်း ခေါင်းပွမှာ ရှားပါးသဖြင့် ရေပေါ်တွင် ကျက်စားလေ့ရှိသော တီလားပီးယားငါးနှင့် ရောစပ်မွေးကြပါသည်။

ရေအောက်ငါးအဖြစ် ရွှေဝါငါးကြင်း၊ငါးကြင်းဖြူ၊ ရေလယ်ငါးအဖြစ် ငါးမြစ်ချင်း၊ရေပေါ်ငါးအဖြစ် တီလားပီးယားဟုသတ်မှတ်ပြီးမွေးမြူကြပါသည်။ တီလားပီးယားငါးသည် ရေပေါ်သာမက ရေလယ် ရေအောက်၌လည်း ကျက်စားတတ် ပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ ရေအလွှာမျိုးစုံ၌ ကျက်စားတတ်သဖြင့် အကျိုးအမြတ်ရှိသည်။

အရင်းအနှီးကောင်းစွာမလုံလောက်သော မွေးမြူရေး သမားများအနေဖြင့် တီလားပီးယားငါးကို တခြားငါးများနှင့် ရော၍မွေးမြူသင့်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်တီလားပီးယားငါးမှာ အကောင် ပေါက်မြန်၊ အပွားမြန်သောငါးဖြစ်ပြီး စျေးကွက်တွင် နေရာရနေသော ငါးတစ်မျိုးလည်း ဖြစ်သောကြောင့် နေ့စဥ် ပေါပေါများများ ဖမ်းဆီးရောင်းချနိုင်ပါ သည်။ 

မွေးမြူရေးသမားများအတွက် အခက်ခဲဆုံးပြဿနာမှာ ငါးများကို စံချိန်မီ နေ့စဥ်ကျွေးမွေးစရိတ်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ ထိုနေ့စဥ်ငါးစာကျွေးမွေးစရိတ်ကို တီလားပီးယားငါးများ ရောင်းရငွေက အထောက်အကူ များစွာဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရပါ သည်။  

အထက်မြန်မာပြည်၌ တီလားပီးယားငါးနှင့် ရောစပ် မွေးမြူသောကန်ကို တစ်ဖက်စောင်းတူး ထားကြပါသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ တစ်ဖက်သို့ ဆင်ခြေလျှောတူးပြီး ရေတစ်ဖက်အနက်မှာ ၆ပေ ရှိလျှင် ရေတစ်ဖက် အနက်မှာ ၄ပေ သာရှိပါ သည်။

ကန်ပေါင်၏အောက်ခြေမှာ ၂၅ ပေကျယ်၍ ၅ပေအမြင့်ထိပ်သို့ တဖြည်းဖြည်းစု၍ ဖို့ထားသည်။ ကန်ပေါင်ထိပ်အကျယ်မှာ ၁၀ ပေသာ ရှိပါသည်။

ထိုကန်အတွင်းတွင် ရွှေဝါငါးကြင်း၊ ငါးကြင်းဖြူ၊ ငါးမြစ်ချင်း၊ ငါးသိုင်းနှင့် တီလားပီးယားငါးတို့ ရောစပ်၍ မွေးမြူခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ဒေသအခြေအနေ ရေမြေအနေအထားအလိုက် ကြီးထွားနှုန်းကိုလေ့လာပြီး သင့်သလိုအချိုးအစား ထည့်၍ မွေးမြူရပါသည်။

Ref: ငါးလုပ်ငန်းစခန်းတွင် လေ့လောသင်ယူခဲ့သော အချက်အလက်များ။

(အပိုင်း-၂ တွင် “ရောနှောမွေးမြူထားသော ငါးများကို စနစ်တကျ အစာကျွေးနည်း” အကြောင်းကို ဖော်ပြပေးပါ မည်။) 

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်