“တန်ဖိုးကြီး......... ရေချို ပုစွန်ထုပ် (Freshwater Prawn)”

     ရေချိုပုစွန်ထုပ်မှာ ခြေ၊ လက်(၅)စုံပါတဲ့ အခွံမာရေနေသတ္တဝါ (decapods crustaceans) များဖြစ်ကြပြီး ရှည်လျှားသော ဦးမှင်အင်္ဂါ(၂)ခုမှာ သူတို့ဦးခေါင်းထိပ်တွင် ရှိကြပါသည်။ တမူထူးခြားသည်မှာ ပုစွန်ထုပ်၏ သွေးအရောင်မှာ နက်ပြာရောင် ဖြစ်နေပါသည်။

     အခွံမာရေနေသတ္တဝါဖြစ်သော ပုစွန်ထုပ်မှာ မကြာခဏ အခွံလဲတတ်သော သဘာဝရှိကြပြီး ပထမ(၁)နှစ်သားအတွင်း (၁၄-၁၇)ကြိမ်အထိ အခွံလဲတတ်ကြပါသည်။ နောင်ကြီးလာသောအခါ တစ်နှစ်တစ်ကြိမ် အခွံလဲကြပါသည်။ပုစွန်ထုပ်အမြီးမှာ ယပ်တောင်သဖွယ်ပြန့်ကားနေပြီး အခွံမှာ အပြာရောင်သန်းပါသည်။ ပုစွန်ထုပ်ကိုယ်ထည်မှာ လုံးနေပြီး အစိတ်အပိုင်း(၆)ခု ဆက်စပ်ထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပါသည်။

     ကမ္ဘာပေါ်တွင် ပုစွန်ထုပ်မျိုးစိတ်ပေါင်း ၂၀၀ ခန့်ရှိကြပြီး Macrobrachium Rosenbergii မျိုးစိတ်မှာ အကြီးမားဆုံးဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင်လည်း တွေ့ရှိရပါသည်။ အမြင့်ဆုံးအလျား (29-33) စင်တီမီတာထိရှိကြပါသည်။

    ပုစွန်ထုပ်မှာလည်း ကဏန်းကဲ့သို့ ခြေ၊ လက် (၅) စုံပါပြီး ပထမအစုံကို 'လက်မ'ဟု ခေါ်ကြပါသည်။ လက်မ (၁) ဖက်မှာ ကြီး၍ တုံးသောသွားများပါရှိကာ ယင်းလက်မဖြင့် သူတို့၏ အစာကို ကြိတ်ချေကြသည်။ ကျန်လက်မတစ်ဖက်မှာ သေးငယ်၍ ချွန်ထက်သော သွားများပါရှိကာ အစာကို ကိုက်ဖြတ်ရန် အသုံးပြုကြပါသည်။ ပုစွန်ထုပ်များမှာ အစုံစား (omnivorous) များဖြစ်ကြ၍ ခရု၊ ကမာ၊ ရေမှော်၊ ပုစွန် စသည်တို့ကို သူတို့၏ အစာအဖြစ်စားသုံးကြပါသည်။

     ပုစွန်ထုပ်အမမှာ ဥတစ်ကြိမ်ဥလျှင် (၁၀၀၀၀ – ၅၀၀၀၀) ခန့် ဥ,ဥ နိုင်ကြပါသည်။ ယင်းဥများကို ဝမ်းဗိုက်ရှိ ရေကူးအင်္ဂါငယ်လေးများတွင် အမြဲကပ်နေအောင် သယ်ဆောင်ထားကြပါသည်။ ပုစွန်ထုပ်ဝမ်းဗိုက်ရှိ ရေကူးအင်္ဂါငယ်များမှာ ပုစွန်ထုပ်များ ရေကူးရာတွင် သူတို့လှော်တက်များသဖွယ် အသုံးပြုကြပါသည်။

     ပုစွန်ထုပ်အမမှာ ဥများကို (၁၁) လမျှကြာအောင် သူတို့ရေကူးအင်္ဂါငယ်များတွင် သယ်ဆောင်ထားစုပြီးနောက် ပုစွန်ထုပ်ကလေးများ ပေါက်ဖွားလာကြပါသည်။ အများအားဖြင့် နွေဦးရာသီတွင် ပုစွန်ထုပ်လေးများ ဥမှပေါက်လေ့ရှိကြပါသည်။ ပေါက်ခါစတွင် ပုစွန်ထုပ်လေးများမှာ ၁ လက်မ (၄) ပုံ (၁) ပုံခန့်သာ အရှည်ရှိကြပါသည်။ ဦးခေါင်းကြီး၍ အမြီးငယ်သည်။ ထိုမှစ၍ ပုစွန်ထုပ်ကလေးများသည် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ တဖြည်းဖြည်း အရွယ်ကြီးလာပြီး အလေးချိန်လည်း စီးလာကြပါသည်။

     ပုစွန်ထုပ်ကို ရေချို၊ မြစ်ချောင်း၊ အင်းအိုင်များတွင် ပိုမိုရမိတတ်ကြပြီး တော်သလင်း၊ သီတင်းကျွတ်၊ တန်ဆောင်မုန်းလများတွင် ပိုမိုရမိကြောင်းသိရသည်။

     ပုစွန်ထုပ်များ ဈေးကောင်းလှပြီး တစ်ပိဿာ (၂၀၀၀၀ – ၃၅၀၀၀) ကျပ် ထိရှိကြပါသည်။ ပုစွန်ထုပ်ကို ပုစွန်ထုပ်ကင်၊ ပုစွန်ထုပ်ပေါင်း၊ ပုစွန်ထုပ်ကုန်းဘောင်၊ ပုစွန်ထုပ်သုပ်၊ ပုစွန်ထုပ်တန်ပူရာ၊ ပုစွန်ထုပ်အချိုချက်/အစပ်ချက် စသည့်ဟင်းလျာများမှာ နာမည်ကြီးလှပါသည်။

     ပုစွန်ထုပ်မှာ လေထိုး၊ လေအောင့် လေနာသည်များအတွက် ကောင်းကျိုးပြုသည်ဟု မှတ်ရဖူးပါသည်။

ရေချိုပုစွန်ထုပ်ကို_

Phylum (မျိုးပေါင်းစု) - Arthropoda

Class(အမျိုးအစား) - Malacostraca

Order(မျိုးစဥ်) - Decapoda

Family(မျိုးရင်း) - Palaemonidae

Genus(မျိုးစု) - Macrobrachium

Species(မျိုးစိတ်) - Macrobrachium rosenbergii ဟူ၍ဖြစ်ကြပါသည်။

ပင်လယ်ပြာ(ငါးဦးစီး)

(ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ကို ထည့်ပေးရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်) 

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်