ဗိုင်းရပ်စ်တွေ ဘယ်လို ပျံ့နှံ့ပါသလဲ

ကောင်းသော‌နေ့လေးဖြစ်ပါစေ

ဒီတစ်ခေါက်မှာ ဘာအကြောင်းကို ပြောကြမလဲဆိုတော့ ဗိုင်းရပ်စ်တွေအကြောင်းကို ပြောကြမယ်။

ဗိုင်းရပ်စ်တွေဆိုတာက တစ်ပင်နဲ့ တစ်ပင်ကို အင်းဆက်တွေရဲ့ အကူအညီနဲ့ ကူးစက်ပျံ့နှံ့ပါတယ်။ အဲ့လိုပြောင်းလဲကူးစက်ချိန်မှာ သူတို့ကို သယ်ဆောင်ပေးနိုင်တဲ့ အင်းဆက်သက်ရှိတွေပေါ်မှာ တည်ရှိနေနိုင်တဲ့ အချိန်ကာလနဲ့ ပတ်သတ်ပြီးတော့ သူတို့ကို အပိုင်းအခြား (၃) ခု နဲ့ အမျိုးအစား (၃) မျိုးခွဲထားပါတယ်။

(က) မကြာရှည်

(ခ) ကြာရှည်နဲ့

(ဂ) တစ်ဝက်သား ပါ။

ရှုပ်သွားတာလား။ အောက်မှာ ရှင်းပြထားပါတယ်လေ။

(က) မကြာရှည်

ဗိုင်းရပ်စ်တွေက သူတို့ အပင်တွေ တစ်ပင်ကနေ တစ်ပင်ကို စီးတော်ယာဉ် အင်းဆက်တွေကို စီးနေတုန်းမှာ ခရီးပမ်းတာတို့ ဘာတို့ဆို သေသွားနိုင်တယ်။ အချိန်ကာလအားဖြင့် မကြာတဲ့ ကာလနဲ့ တူတူရှိခဲ့တဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်တွေကို ဆိုလိုတာဖြစ်ပါတယ်။ သခွား မှိုဆိပ် (မှန်ကွက်) ဗိုင်းရပ်စ်နဲ့ အာလူးမှာ ကျတဲ့ဗိုင်းရပ်စ် တွေလို ဗိုင်းရပ်စ်တွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့က ပျတွေကနေ တစ်ဆင့် ကူးစက်တာများပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ရောဂါ လက္ခဏာက များသောအားဖြင့်က မှန်ကွက်လိုပုံစံ မှန်ကူကွက် (Mosaic) လက္ခဏာတွေပြတတ်ပါတယ်။ သူတို့ အတွက် အောက်က အချက်လေးတွေဲ့ ခွဲခြားပါတယ်။

(၁) သူတို့ရဲ့ အင်းဆက် ကူညီသူတွေဆီ ဝင်ရောက်ဖို့ အချိန်က စက္ကန့် (၃၀) ကနေ (၂) မိနစ်ပဲ ကြာပါတယ်။ နေတာကလည်း အပေါ်ဖက်ပိုင်းလေးမှာပဲ နေတာဖြစ်တဲ့အတွက် ပျတွေက သူတို့ နှုတ်သီးနဲ့ အောက်ဖက်ပိုင်းအထိ ရောက်အောင် ထိုးစရာမလိုတော့ပါဘူး။ အရမ်းကြီး အောက်ဖက်ကို ရောက်သွားတယ်ဆိုရင်လည်း သူတို့က နည်းနည်းပဲ ပါလာတော့မှာပါ။

(၂) နောက်တစ်ပင်ကို ရောက်သွားတာနဲ့ သူတို့က ပျတွေပေါ်ကနေ ဆင်းတယ်။ ပြီးတော့ ချက်ချင်းကို စားသောက် သောင်းကျန်းတော့တာပါပဲ။ အနားယူနေတယ် ဆိုတာ မရှိပါဘူး။

(၃) တစ်ခုရှိတာက အင်းဆက်တွေ အပေါ်မှာ အချိန်ခဏတာပဲ နေနိုင်ပါတယ်။ ဒါက အဓိကအချက်ပါ။ အဲ့ဒါကြောင့် မကြာရှည်လို့ နာမည်ပေးရတာဖြစ်ပါတယ်။

(ခ) ကြာရှည်

သူတို့ကတော့ ပါဝါရိန်းဂျား အဝါကောင်တွေပါ။ အဝါရောင်ရှိတဲ့ ရောဂါလက္ခဏာတွေကို ထုတ်ပြလေ့ရှိတာကြောင့်ပါ။ တစ်ချို့ဆို အပင်တွေရဲ့ အစာကြောကိုတောင် ပိတ်ဆို့အောင် လုပ်တတ်ကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ အကူအညီ အင်းဆက်တွေကတော့ ဖြုတ် ဖြစ်ပြီးတော့ တစ်ခါတစ်လေဖြစ်တောင့် ဖြစ်ခဲ အနေနဲ့က ပျတွေလည်း ပါပါတယ်။

(၁) သူတို့ အင်းဆက်အကောင်တွေပေါ်မှာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေဖို့ ဆို အနည်းဆုံး မိနစ် (၃၀)လောက်လိုပါတယ်။ သူတို့က နေတာကလည်း အပင်တွေရဲ့ အစာကြောထဲ ထိဝင်ရောက်နေထိုင်တာ ကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။

(၂) နောက် အပင်ပေါ်ရောက်တဲ့အချိန်ကျရင်လည်း သူတို့ ချက်ချင်း မစားနိုင်သေးပဲနဲ့ ခဏလောက်တော့ အနားယူပြီးတော့မှ စ စား စ ဖျက်ဆီးတာဖြစ်ပါတယ်။

(၃) ဒါပေမဲ့ သူတို့က သူတို့ကို သယ်ဆောင်ပေးတဲ့ အင်းဆက်တွေမှာ အကြာကြီးနေနိုင်တဲ့ ဇီဝ ဆက်သွယ်ချက်တွေ ရှိပါတယ်။ တစ်သက်လုံး ကပ်တွယ်ပြီးနေနိုင်တဲ့ အထိဖြစ်ပါတယ်။

(ဂ) တစ်ဝက်သား

တစ်ဝက်သား ဆိုတာကတော့ သူက အကြာကြီးနေနိုင်တာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ခဏလေးပဲလား ဆိုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်တော့ သူက ကြားနေဖြစ်ပါတယ်။ အပင်တွကို အင်းဆက်တွေကနေ တစ်ဆင့် ကူးစက်တဲ့အချိန်မှာ အောက်က အချက်တွေဖြစ် လေ့ရှိပါတယ်။

(၁) မကြာရှည်နဲ့ ကွာတဲ့အချက်ပါ။ အင်းဆက်တွေက အပင်များများ ကူးပြီး စားတယ် ဆိုရုံလောက် စားတာနဲ့ တင် ပျံ့နှံ့မှုကို မအောင်မြင်ပါဘူး။

(၂) တစ်ခြား အပင်ပေါ်ကို ‌ရောက်တာနဲ့ ချက်ချင်း စားနိုင်တာမျိုး ရှိသလို တစ်ချို့ ဗိုင်းရပ်စ် တွေက အင်းဆက်ကိုယ်ထဲမှာ (၇ ကနေ ၈) နာရီလောက် နေထိုင်ပြီးတော့မှ အပင်ပေါ်ကို ဆင်းတာမျိုးလည်း ရှိပါတယ်။ အလှပြင်ချိန်ယူတာပေါ့လေ။

(၃) တစ်ဝက်သားတွေက (၂) ရက်နေ (၃) ရက်လောက်ထိ အင်းဆက်တွေ အပေါ်မှာ နေနိုင်တာမျိုးလည်း ရှိတယ်။ ဒါကျတော့ ကြာရှည်နဲ့ ကွာသွားပါတယ်။ ကြာရှည်ကတော့ အင်းဆက်တွေ နဲ့ တစ်ဘဝ လုံး ယှဉ်တွဲပြီးတော့ နေနိုင်ပါတယ်။

အင်းဆက်တွေကနေ ဗိုင်းရပ်စ်တွေ ကူးတယ်နော်။ အရေးကြီးတယ်။ အင်းဆက်တွေ ရှိတယ်ဆိုရင်လည်း သတိထားရမယ်။

သတိမူပြီး ကြီးပွားကြပါစေ..

ထွန်းဝင်းကျော်

Reference

PTY 211: Principle of Nematology, Plant Bacteriology and Plant Virology

(ဆောင်းပါးများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ကို ထည့်ပေးရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်)

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်