စားနပ်ရိက္ခာဖူလုံဖို့ ဒေသမျိုးတွေ ထိန်းသိမ်းစို့

တောင်သူဦးကြီးတို့အနေနဲ့ မိမိတို့ ဒေသမျိုးတွေ တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ပျောက်ကွယ်လာတာကို သတိပြုမိကြမှာပါ။ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းများစွာက မိမိတို့ဒေသမျိုးများကို စိုက်ပျိုးပြီး နှစ်စဉ် ကိုယ့်မျိုးကိုယ်ထား၍ စိုက်ပျိုးခဲ့ကြပါတယ်။ ယခုအခါ စပ်မျိုးများသည် အထွက်နှုန်းပိုမိုကောင်းမွန်ခြင်း၊ ရောဂါဒဏ် ခံနိုင်ရည်ရှိသောသီးနှံမျိုးများပေါ်လာသည့်အတွက် စိုက်ပျိုးရေးမှ ဝင်ငွေတိုးရန် စပ်မျိုး(အထွက်နှုန်းမြင့်မျိုး) များကိုသာ အဓိကအားထား၍ စိုက်ပျိုးလာကြပါတယ်။

စပ်မျိုးများသည် အထွက်နှုန်းကောင်းခြင်း၊ ပိုးမွှားရောဂါဒဏ်ခံနိုင်ခြင်းစသော ကောင်းကျိုးများရှိသော်လည်း ၎င်းမှ မျိုးစေ့များ ပြန်မရနိုင်သောကြောင့် နှစ်စဥ် မျိုးများကို ပြန်လည်ဝယ်ယူရပါတယ်။ ထို့ပြင် စပ်မျိုးများသည် အထွက်နှုန်းမြင့်မားရန် သွင်းအားစုများစွာထည့်ရသောကြောင့် စိုက်ပျိုးရေးကုန်ကျစရိတ်များလှပါတယ်။

စပ်မျိုးများသည် ခြောက်သွေ့ခြင်း၊ ရေလွှမ်းခြင်းကို သဘာဝဘေးဒဏ်များကို ခံနိုင်ရည်မဲ့ပြီး ရေ၊ ဓာတ်မြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေးများကို စနစ်တကျစီမံခန့်ခွဲတတ်ရန်လိုအပ်ပါတယ်။ စပ်မျိုးများသည် အစပိုင်း၂-၃နှစ်ခန့်တွင် အထွက်နှုန်းကောင်းသော်လည်း ဖျက်ပိုးများကို ပိုမိုဆွဲဆောင်သောကြောင့် တောင်သူများအနေဖြင့် ဓာတုပိုးသတ်ဆေးများကို ပိုမိုသုံးစွဲလာရသဖြင့် မိတ်ဆွေပိုးများပျောက်ကွယ်ကာ ဂေဟစနစ်ပျက်သုဉ်းစေပါတယ်။ ထို့ပြင် စပ်မျိုးများသည် ခြောက်သွေ့ခြင်း၊ ရေလွှမ်းခြင်းစသော ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုတွင် ရှင်သန်နိုင်စွမ်း နည်းသဖြင့် အထွက်နှုန်းလျော့လာပြီး မျိုးစေ့၊ လုပ်အား၊ မြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေးအတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံငွေမှာများလာပြီး တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ဆုံးရှုံးမှုများလာပါတယ်။

ဒေသမျိုးများကို စိုက်ပျိုးခြင်းသညိ မိမိတို့ဒေသ၏ရာသီဥတုနှင့် ကိုက်ညီမှုရှိပြီး ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိပါသည်။ ဒေသမျိုးများသည် အဓိကဖျက်ပိုးနှင့် ရောဂါများကို ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ဒေသ၏ ရာသီဥတု၊ မြေအမျိုးစားနှင့် များစွာသင့်တော်သောကြောင့် မြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေး အသုံးပြုမှုကို လျှော့ချနိုင်သဖြင့် ဇီဝမျိုးကွဲမျာနှင့် ဂေဟဗေဒစနစ်ကို ထိန်းသိမ်းပေးပါတယ်။ ဒေသမျိုးများသည် စပ်မျိုးများထက် အာဟာရပါဝင်မှုပိုမိုမြင့်မားပါတယ်။ စပ်မျိုးများမှာ အထွက်နှုန်းကောင်းခြင်း၊ ရောဂါပိုးမွှားဒဏ်ခံနိုင်ခြင်းစသော အချက်များကိုသာ ဦးစားပေးသောကြောင့် အာဟာရပါဝင်မှုနည်းပါတယ်။ ဒေသမျိုးများသည် နှစ်စဥ်မျိုးစေ့ပြန်ယူနိုင်သောကြောင့် စပ်မျိုးများကဲ့သို့ နှစ်စဥ် မျိုးပြန်ဝယ်ယူရခြင်းကို လျှော့ချနိုင်ပြီး ရေရှည်တည်တံသော စိုက်ပျိုးစိုက်ပျိုးရေးကို လုပ်ဆောင်နိုင်စေပါတယ်။ 

ယခုနှစ်စိုက်ပျိုးရာသီတွင် မျိုးစေ့၊ မြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေးများ စျေးကြီးသဖြင့် တောင်သူများအနေဖြင့် ချင့်ချိန်၍ စိုက်ပျိုးနေရသဖြင့် စာနပ်ရိက္ခာဖူလုံမှုကို ခြိမ်းခြောက်လာနိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် တောင်သူဦးကြီးများအနေဖြင့် ဓာတုမြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေးများနေရာတွင် သဘာဝမြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေးများကို အစားထိုးသုံးစွဲခြင်း၊ စပ်မျိုးများအစား ဒေသမျိုးများကို ထိန်းသိမ်းစိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် ထုတ်လုပ်မှုကုန်ကျစရိတ်ကို လျှော့ချပြီး စာနပ်ရိက္ခာဖူလုံမှုကို ထိန်းသိမ်ကြပါစို့ဟု တိုက်တွန်းရေးသားလိုက်ရပါတယ်။

Reference

https://www.gardeningknowhow.com/garden-how-to/propagation/seeds/non-hybrid-seeds-vs-hybrid-seeds.htm

https://readywise.com/blogs/readywise-blog/non-hybrid-vs-hybrid-seeds-whats-the-difference

https://theconversation.com/seeds-under-siege-its-time-to-support-traditional-systems-66415

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်