အန္တရာယ်ထိန်းချုပ်ပုံအဆင့်ဆင့်

အလုပ်လုပ်ရုံ၊ စက်ရုံ၊ လယ်ယာစိုက်ခင်းများထဲတွင် အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်ချေလေ့လာဆန်းစစ်မှုကို ပြုလုပ်ပြီပါက ၎င်းဖြစ်လာနိုင်သည့်အန္တရာယ်ကို ဖြေရှင်းနိုင်သည့်နည်းလမ်းများဖြင့် ပြုပြင်ရပါမည်။ သို့မှသာ မတော်တဆထိခိုက်မှုများကို လျော့ချနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဖြစ်လာနိုင်သည့်ဘေးအန္တရာယ်များကို ထိန်းချုပ်မှုအဆင့်အဆင့်ကို လိုက်နာဆောင်ရွက်မည်ဆိုပါက ဘေးအန္တရာယ်ကင်းသည့်လုပ်ငန်းခွင် ဖြစ်လာပါလိမ့်မည်။ ထိရောက်သည့်ထိန်းချုပ်ပုံဆင့်ဆင့်များမှာ - အန္တရာယ်ကို ဖယ်ရှားခြင်း၊ အစားထိုးခြင်း၊ စက်မှုပိုင်းဆိုင်ရာကြီးကြပ်ကွယ်ကဲခြင်း၊ အုပ်ချုပ်မှုပိုင်းဆိုင်ရာ ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲခြင်း၊ တကိုယ်ရေသုံးအကာအကွယ်ပစ္စည်း အသုံးပြုခြင်းစသည်တို့ဖြစ်ပါသည်။ ထိရောက်မှုအများဆုံးသည် အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်သည့် မူလရင်းမြစ်ကို ဖယ်ရှားခြင်းပဲဖြစ်ပါသည်။ 

ပုံ (၁) 

ဥပမာ - မိမိအိမ်၊ ရပ်ကွက်၊ ကျေးရွာမှာ လူကိုအန္တရာယ်ပေးနေသည့် ခြင်ကိုကာကွယ်နှိမ်နင်းပုံ အဆင့်ဆင့်ကို အကျဉ်းချုပ်ပေးပြပါရစေ။ ထိရောက်မှုအများဆုံးအဆင့်မှ စပါရစေ။ ခြင်ကိုက်ခြင်းကို ကာကွယ်တားဆီးရန်အတွက် လက်ဖြင့်သော်လည်း၊ ခြင်ရိုက်တံဖြင့်သော်လည်းကောင်း ကာကွယ်နှိမ်နင်းခြင်း၊ ရပ်ကွက်ကျေးရွာအတွင်းရှိ ရေမြောင်းများ ရေစီးရေလာကောင်းမွန်အောင် ဆောင်ရွက်ခြင်း၊ ချုံနွယ်များ သန့်ရှင်းရေးပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ခြင်ကြောင့်ဖြစ်လာနိုင်သည့် အန္တရာယ်(ရောဂါ)အရင်းအမြစ်ကို ဖယ်ရှားခြင်းသည် အန္တရာယ်ကို ထိရောက်စွာ ကာကွယ်ထိန်းချုပ်နိုင်သည့်နည်းများဖြစ်သည်။ ၎င်းနည်းစနစ်များသည် ထိရောက်မှုအများဆုံးဖြစ်ပါသည်။ နောက် ခြင်နှင့်ဆိုင်သည့် ပညာပေးဟောပြောပွဲပြုလုပ်ခြင်း၊ အဖြူရောင်အကျီဝတ်ဆင်ခြင်းတို့သည်လည်း အတော်အသင့် ခြင်ကိုက်ခြင်းမှ ကာကွယ်နိုင်သော်လည်း အထိရောက်မှုနည်းပါသည်။ ပုံ (၂)ကို ကြည့်ပါ။

ပုံ (၂)

ဥပမာ (၂) - စိုက်ခင်းသွားရာလမ်းတွင် လူတစ်ဦးတစ်ယောက်က ငှက်ပျောသီးအခွံနင်းပြီး မတောတဆချော်လဲရာမှ ခါးနာသွားပါသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ငှက်ပျောသီးကိုစားပြီး အခွံကို အမှိုက်ခြင်းထဲသို့မထည့်ဘဲ လမ်းပေါ်ပစ်ချသည့်အတွက် ဖြစ်ရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ယခုအဖြစ်အပျက်၏ အန္တရာယ်အရင်းအမြစ်သည် ငှက်ပျောသီးအခွံကို စနစ်တကျမပစ်ခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ငှက်ပျောသီးအခွံကို စနစ်တကျပစ်မည်ဆိုပါက အတော်တဆမှုဖြစ်နိုင်ချေ မရှိပါ။ 

တောင်သူဦးကြီးတို့၏ လယ်ယာလုပ်ငန်းခွင်မှာလည်း အန္တရာယ်အရင်းအမြစ်ကို ဖယ်ရှားနိုင်မှသာ မတော်တဆမှုများကို လျော့ချနိုင်ပြီး ကျန်းမာပြီးဘေးကင်းလုံခြုံသည့် လုပ်ငန်းခွင်ဖြစ်လာမည်ဖြစ်ပါသည်။ 

ILO Myanmar

(ဆောင်းပါးများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ကို ထည့်ပေးရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်)

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်