ငါးမွေးမြူခြင်း

ငါးနှင့်ငါးမွေးမြူရေးပုံစံအမျိုးမျိုး

ငါးမွေးမြူရေးတွင်အရေးပါသော ငါးမျိုးစိပ်အမျိုးမျိုးရှိပါသည်။ ၎င်းတို့တွင် ရေချို/ ငံ ငါးအမျိုးမျိုး ၊ ပုဇွန်အမျိုး မျိုး၊ ဂဏန်းနှင့် အခြားတွားသွားသတ္တဝါ များလည်း ပါဝင်သည်။ အဓိကမွေးမြူသောရေချို ငါးများမှာ - ငါးကြင်း၊ ငါးမြစ်ချင်း၊ ငါးခေါင်းပွ၊ မြက်စားငါးကြင်း၊ ရွှေဝါငါးကြင်း၊ ငါးတန်၊ တီလားဗီးယား စသည်တို့ဖြစ်သည်။

ငါးများနေထိုင်ကျက်စားသည့် အလေ့အထ၊ ရေအခြေအနေ၊ ငါးအမျိုးအစား၊ မွေးမြူသည့်အရေအတွက်၊ မွေးမြူ သည့်စနစ် စသည့်တို့အပေါ်မှုတည်၍ ငါးမွေးမြူရေးပုံစံအမျိုးမျိုးကွဲပြားသွားသည်။ကန်ဖြင့်မွေးမြူခြင်း၊ လှောင်အိမ်ဖြင့် မွေးမြူခြင်း၊ ခြံခတ်မွေးမြူခြင်း၊ ကွန်ကရစ်ကန်ဖြင့်မွေးမြူခြင်း၊ ခြံမြောင်းဖြင့်မွေးမြူခြင်း၊ တာပေါ်လင်ဖြင့်မွေးမြူခြင်း စသည်ဖြင့်ကွဲပြားကြသည်။

ကန်သစ်တူးခြင်းနှင့် ကန်ပုံစံ ၊ ကန်ဘောင်အချိုးအစား

မြေနေရာရွေးချယ်ပြီး ငါးမွေးမြူရန် ကန်တူးဖေါ်ရပါမည်။ ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးဌာန ငါးမွေးမြူရေးဥပဒေတွင် မိသားစုတစ်ပိုင် တစ်နိုင်မွေးမြူနိုင်ရန်အတွက် ပေ (၅၀ x ၂၅) ထက် မကျော်လွန်သော ရေပြင်တွင်ငါးမွေးမြူခြင်းကို လိုင်စင်ကင်းလွတ် ခွင့်ပြုထားပါသည်။ ထို့ကြောင့် (၅၀ x ၂၅) ပေ ထက် ရေပြင်မကျယ်သော ငါးမွေးကန်အား တူးဖေါ်စေလိုပါသည်။

၎င်းကန်တူးဖေါ်ရန်အတွက်-

ပန္ဒက်ရိုက် မှတ်သားပါ။

(၂) အကျယ်၏ အပြင်ဘက် ပတ်ပတ်လည် (၂) ပေခွာတွင်၊ ကန်ဖိနပ်အတွက် ထပ်မံပန္ဒက်ရိုက်ပါ။ 

(၃) ပေ(၅၀) x (၂၅)  ပန္ဒက်တွင်းမှ မြေကိုတူးပြီး ကန်ဖိနပ်အတွက်ထားသော (၂)ပေ အကျယ်၏ အပြင်ဘက်သို့ မြေဖို့ပေးပါ။ ကန်ဘောင်ပြုလုပ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

(၄) ကန်ဘောင်ပြုလုပ်ရာတွင်၊ ကန်ဘောင်၏ လျှောစောက် (ခြေဆင်း) ကိုအောက်ပါအတိုင်း ပြုလုပ်ရမည်။

ကန်ဘောင်၏ လျှောစောက် (ခြေဆင်း) သည် မတ်စောက်မှုလိုပါက (၁:၁) အတိုင်းဆောင်ရွက်ရမည်။

(၅) ကန်၏အနက်သည် အနည်းဆုံး (၃) ပေ တူးဖေါ်ရမည်။ အများဆုံး (၄)ပေ ထက်မကျော်စေရပါ။ ကန်၏အနက်ကို တူးဖေါ်ရာတွင် ရေသွယ်မြောင်း၏ ရေဝင်ရောက်မှု အမြင့်ဆုံး နှင့် အနိမ့်ဆုံးအခြေနေကိုမှန်းဆပြီး ဒေသအခေါ် ရေချိန်ချပြီ တူးဖေါ်လျှင် အကောင်းဆုံးဖြစ်ပါသည်။

(၆) ကန်တူးဖေါ်ပြီးလျှင် ရေဝင်ရေထွက်ကောင်းစေရန် ရေတံခါး၊ ရေသွင်း/ရေထုတ်ပိုက် (PVC) ပိုက်ကိုပိုက်ခေါက်ခေါ် ပိုက်ဆက်ဖြင့် တပ်ဆင်ပြီးအသုံးပြုနိုင်သည်။

မိသားစုတစ်ပိုင်တစ်နိုင်ကန်များတွင် ငါးမွေးမြူခြင်းနှင့် ကန်ဘောင်တွင် စိုက်ပျိုးခြင်းသင်တန်း လက်စွဲစာအုပ်မှ

MYCulture project

WorldFish-Myanmar

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်