ဆီထွက်နေကြာ စိုက်ပျိုးပါ

နေကြာကို သီးသန့်ဖြစ်စေ၊ သီးညှပ်ဖြစ်စေ စိုက်နိုင်သည်။ လယ်မြေတွင် စပါးရိတ်သိမ်း အပြီးဖြစ်စေ၊ ယာမြေတွင် မိုးသီးနှံရိတ်သိမ်းအပြီးဖြစ်စေ၊ ကိုင်းကျွန်းမြေများတွင်ဖြစ်စေ စိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။ 

စိုက်ပျိုးသင့်သော သုတေသနပြုထုတ်ဝေထားသည့် မျိုးနှစ်မျိုးကို ဖေါ်ပြလိုပါသည်။

ရေဆင်းစပ်မျိုးနေကြာ−၁: သက်တမ်းရက် ၈၀ မှ ၈၅ ရက် ရှိသောမျိူးဖြစ်သည်။ အပင်ပေါက်ရာခိုင်နှုန်းမြင့်မားပြီး အပင်သန်စွမ်းကောင်းမွန်သည်။ အပင်အမြင့်မှာ ၄ ပေ မှ ၄ ဒသမ ၅ ပေရှိပြီး ယိုင်လဲမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။  နေကြာတွင် ကျရောက်တတ်သော နေကြာရွက်ခြောက်ရောဂါဒဏ်ကို အသင့်အတင့် ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ အပွင့်အရွယ်အစားကြီးမား၍ အချင်း ၅ လက်မမှ ၉ လက်မရှိသည်။ တစ်ပွင့်ပါအောင်စေ့ ၅၀၀ မှ ၉၀၀ ရှိသည်။ အစေ့အရွယ်အစားကြီးမား၍ အစေ့ ၁၀၀၀ အလေးချိန် ဂရမ် ၄၅ မှ ၅၀ ရှိသည်။ ဆီပါဝင်မှုများ၍ ၄၈ မှ ၅၁ ရာခိုင် နှုန်းပါဝင်သည်။ ပျားဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ လူဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဝတ်မှုန်ကူးပေးရန် မလိုအပ်ဘဲ တစ်ဧကအထွက်  ၅၅ တင်း မှ တင်း ၆၀ ထွက်နိုင်သောမျိုးဖြစ်ကြောင်း သိရပါသည်။

ဆင်းရွှေကြာ−၂: အထွက်ကောင်းမျိုး (OPV) ဖြစ်သည်။ သက်တမ်းရက် ၈၀ မှ ၈၅ ရက် ရှိသောမျိူးဖြစ်သည်။ အပင်အမြင့်မှာ ၄ ပေ မှ ၄ ဒသမ ၅ ပေ ရှိသည်။  အပွင့်အချင်း ၅ လက်မ မှ ၈ လက်မရှိသည်။ တစ်ပွင့်ပါအောင်စေ့ ၅၀၀ မှ ၈၀၀ ရှိသည်။ အစေ့ ၁၀၀၀ အလေးချိန် ဂရမ် ၄၂ မှ ၄၅ ရှိသည်။ ဆီထွက်ရာခိုင်နှုန်း ၄၅ မှ ၄၈ ရာခိုင်နှုန်း ရှိသည်။ တစ်ဧကအထွက်  ၂၅ တင်း မှ တင်း ၃၀ ထွက်နိုင်သောမျိုးဖြစ်ပြီး ဒေသမရွေး စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းကြောင်း သိရပါသည်။

စိုက်ပျိုးချိန်

အကောင်းဆုံးစိုက်ပျိုးချိန်မှာ စက်တင်ဘာလနှင့် အောက်တိုဘာလဖြစ်သော်လည်း မြေအစိုဓာတ် လုံလောက်စွာရှိပါက စပါးအပြီးစိုက်ပျိုးရာတွင် နိုဝင်ဘာနှင့် ဒီဇင်ဘာလအထိ စိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။

မြေအမျိုးအစား

မြေဆီလွှာထက်သန်သည့် သဲနုန်းမြေအမျိုးအစားမှ မြေစေးမြေအမျိုးအစားထိ စိုက်ပျိုး နိုင်သည်။ မြေချဉ်ငန်ဓာတ် pH တန်ဖိုး ၆.၀ မှ ၇.၅ သည် အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်သည်။ ခြောက်သွေ့သည့်ဒေသတွင် မြေစေးမြေအမျိုးအစားကဲ့သို့ ရေထိန်းထားနိုင်သည့်မြေတွင် စိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။

မျိူးစေ့နှုန်းထား

တစ်ဧကလျှင် မျိုးစေ့ ၄ ပြည်မှ ၅ ပြည် စိုက်ပျိုးနိုင်သည်။ အတန်းအကွာအဝေးမှာ ၂ ပေ နှင့် ပင်ကြားအကွာအဝေး ၉ လက်မဖြစ်သည်။ တစ်ကျင်းလျှင် မျိုးစေ့ ၂ စေ့မှ ၃ စေ့နှုန်း စိုက်သင့်သည်။  အပင်သက်တမ်း ၁၅ ရက်သားအတွင်း တစ်ကျင်းလျှင် တစ်ပင်ချန်၍ အပြီးသားခွဲရန် ဖြစ်ပါသည်။ 

မြေသြဇာကျွေးခြင်း

နေကြာပင်သည် ၄င်းတွင်ကြီးမားသော အမြစ်အုံရှိသဖြင့် ရေနှင့် အစာအာဟာရဓာတ်ကို များစွာစားသုံးနိုင်သော အပင်မျိုးဖြစ်သည်။ အပင်ကြီးထွားဖြစ်ထွန်းရေး၊ အပွင့်အရွယ်အစား ကြီးမားစေရေး၊ အစေ့အဆံအောင်မြင်စေရေးတို့အတွက် အရေးကြီးသည်မှာ မြေတွင်းမှ အာဟာရပြည့်စုံစွာရရှိရေး ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ နေကြာစိုက်ပျိုးရာတွင် သဘာဝမြေသြဇာနှင့် ဓာတ်မြေသြဇာများကို ထည့်သွင်းပေးရန် လိုပါသည်။

မြေမပြုပြင်မီ တစ်ဧကလျှင် နွားချေး၊ ကြက်ချေး သို့မဟုတ် သဘာဝမြေဆွေးများကို လှည်း ၅ မှ ၁၀ စီး ထည့်ပေးသင့်ပါသည်။

တစ်ဧကလျှင် ယူရီးယားဓာတ်မြေသြဇာ ၁၁၂ ပေါင်၊ တီစူပါ ဖေါ့စ်ဖိတ်ဓာတ်မြေသြဇာ  ၅၆ ပေါင်နှင့် ပိုတက်ရှ်ဓာတ်မြေသြဇာ ၅၆ ပေါင်ကို မြေပြုပြင်ချိန်တွင် ထည့်ပေးရန် ထောက်ခံထားသည်။ ထို့ပြင် အဖူးဝင်ချိန်တွင် ယူရီးယားဓာတ်မြေသြဇာ တစ်ဧကလျှင် ၅၆ ပေါင်နှုန်း ထပ်မံထည့်ပေးဖို့လိုကြောင်း သိရပါသည်။

အပင်ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

နေကြာပန်းဖူးဝင်ချိန်မှ ပန်းပွင့်ချိန်ထိ ၃ ပတ်အတွင်း မြေအစိုဓာတ်မလုံလောက်ပါက ပန်းပွင့်ကြီးထွားမှုကို ရပ်တန့်စေပြီး အထွက်ကို များစွာထိခိုက်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ရေလိုအပ်မှုရှိပါက အဖူး ၇၅ % ဝင်ချိန်နှင့် ပန်း ၇၅% ပွင့်ချိန်တွင် ရေတစ်ကြိမ်စီ သွင်းပေးသင့်ကြောင်း သိရပါသည်။

အပင်ငယ်စဉ် ပေါင်းမြက်ကင်းစင်အောင် ပြုလုပ်ပေးပါ။ ပေါင်းမြက်ကြောင့် နေကြာအထွက် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းကျော် လျော့ကျစေနိုင်သည်။ အပင်အညှောင့်ပေါက်ပြီး ၇ ရက် အတွင်း ကြားပေါင်းလိုက်ကိရိယာဖြင့် ပေါင်းမြက်ကို နှိမ်နင်းသင့်သည်။ အပင်၏အခြေနေရာတစ်ဝိုက်ကိုမူ ပေါင်းမြက်များအား လက်ပေါင်းလိုက်ခြင်းဖြင့် နှိမ်နင်းနိုင်ပါသည်။ 

ပိုးမွှား၊ ရောဂါ

နေကြာပင်ကို ဖြုတ်စိမ်း၊ ရွက်လိပ်ရွက်ကပ်ပိုး၊ ပျ၊ ယင်ဖြူ၊ ငမြှောင်တောင်၊ ခူမွေးရှည်၊ ပန်းပွင့်ထိုးပိုး၊ ငှက်၊ ကြွက် စသည်ဖြင့် အင်းဆက်ပိုးမျိုးစုံ ဖျက်ဆီးနိုင်သည်။ 

အင်းဆက်ပိုးများကို ကာကွယ်ရန် အပင်ငယ်စဉ်တွင် သင့်လျော်သည့် ပိုးသတ်ဆေးဖြင့် ဖျန်းပက်ကာကွယ်နိုင်သည်။ သီးနှံရင့်မှည့်ချိန် အပင်ရှိ အစေ့အဆန်များကို ငှက်နှင့် ကြွက်ရန်မှ ကာကွယ်ရန်လိုပါသည်။

မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများကို ကာကွယ်နိုင်ရန် မျိုးစေ့ချချိန်တွင် မှိုသတ်ဆေးဖြင့် မျိူးစေ့ကို စိမ်သင့်သည်။ နေကြာရွက်ခြောက်ရောဂါကို ကာကွယ်နိုင်ရန် ပန်းပွင့်ပမာဏ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိသည့် ကာလတွင် ၂ ပတ် တစ်ကြိမ်နှုန်းဖြင့် ၃ ကြိမ်တိုင် ရောဂါကာကွယ်ဆေး (ဥပမာ− ဘီနိုမိုင်း) ပက်ဖျန်းပေးသင့်ပါသည်။

ရိတ်သိမ်းခြင်း

ရိတ်သိမ်းနိုင်သည့်အချိန်မှာ နေကြာပန်းပွင့်များ၏ ကျောဘက်အရောင်သည် အဝါရောင်သို့ပြောင်းချိန်ဖြစ်သည်။ရိတ်သိမ်းပြီး နေကြာပန်းပွင့်များကို နေပူတွင် ၂ ရက်မှ ၃ ရက်ကြာ နေလှန်းရန်လိုပါသည်။ ပန်းပွင့်များ ခြောက်သွေ့ပါက တုတ်ဖြင့်ရိုက်၍သော်လည်းကောင်း၊ စက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ နေကြာစေ့များရရှိအောင် ခြွေရန် ဖြစ်ပါသည်။

စားသုံးဆီဖူလုံရေးအတွက် နေကြာသီးနှံစိုက်ပျိုးမှုအောင်မြင်ရန် အသိပေးရေးသားလိုက်ရပါသည်။

ဆင်းသီဟ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်