မြေဆီလွှာ ဆားငန်မှုအခြေအနေ ပိုမိုဆိုးရွားမသွားစေရန် ထိန်းသိမ်းပေးနိုင်သောနည်း

ဆားငန်မှုအခြေအနေ ပိုမိုဆိုးရွားမသွားစေရန် ထိန်းသိမ်းပေးသောနည်းများတွင် ရေငွေ့ပျံမှုကို ထိန်းပေးခြင်း၊ ရေသွင်းနည်းအမျိုးမျိုး၊ ရေသွင်းချိန်အမျိုးမျိုး၊ ဆားများကိုခံနိုင်ရည်ရှိသော သီးနှံပင်များကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးခြင်း၊ ခြံထွက်မြေဩဇာများ အသုံးပြုခြင်းတို့ပါဝင်သည်။

မြေမျက်နှာပြင်မှ ရေငွေ့ပျံခြင်းကို လျော့နည်းသွားအောင် ဖန်တီးပေးသောနည်းသည် အစိုဓာတ်ကို ထိန်းသိမ်းပေးရာရောက်သည်။ ထို့အပြင် အပင်ကိုအန္တရာယ်ဖြစ်စေသော အောက်ခံမြေများရှိ ရေပျော်ဆားများ အပေါ်ယံမြေမျက်နှာပြင်၊ သီးနှံပင်တို့၏အမြစ်များကပေါက်ရောက်ရာဇုံသို့ တက်လာခြင်းမှလည်း ကာကွယ်ပေးသည်။

ရေပမာဏများများကို သီးနှံပင်၏သက်တမ်းတစ်လျှောက်တွင် အကြိမ်အရေအတွက်အနည်းငယ်သာ သွင်းပေးသောနည်းထက် ရေပမာဏနည်းနည်းနှင့် မကြာခဏသွင်းပေးသောနည်းသည် ဆားပေါက်မြေ ၊ မြေငန်များအတွက် ပို၍သင့်တော်ပါသည်။ ဆားများစွာပါသော မြေများတွင် သီးနှံစိုက်ပျိုးမည်ဆိုပါက ရေသွင်းချိန်ကို အထူးဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မျိုးစေ့မှ အပင်ပေါက်စ အချိန်တွင်အပင်ငယ်များသည် ဆားများခြင်း၏ ဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်မရှိကြသဖြင့် များစွာသေကြေ ပျက်စီးနိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် အပင်ငယ်များမစိုက်ပျိုးမီကပ်၍ ရေသွင်းပေးမည်ဆိုပါက ၎င်းသွင်း ရေများ ကမ္ဘာ့ဆွဲငင်အားကြောင့် အောက်သို့စိမ့်ဝင်သွားသည်။ ယင်းသို့စိမ့်ဝင်သွားခြ င်းနှင့်အတူ အပေါ်ယံမျက်နှာပြင်မှ ရေပျာ်ဆားအချို့ကိုပါ အောက်က်ခံမြေလွှာသို့ သယ်ဆောင်သွားသဖြင့် ပျိုးပင် ငယ်ချိန်တွင် ဆားများခြင်း၏ဒဏ်ခံရမှုမှ သက်သာစေပါသည်။

ထို့အပြင်မျိုးစေ့ချပြီး ရက်အနည်းငယ်အတွင်း ရေသွင်းပေးမည်ဆိုပါကလည်း ပျိုးပင်ငယ်ချိန်တွင် ဆားများခြင်း၏ ဒဏ်ခံရမှုမှ သက်သာစေသည်။ ဆားကဲမြေနှင့်မြေငန်များတွင် သီးနှံစိုက်ပျိုးရမည်ဆိုပါက အထက်ဖော်ပြပါ မြေပြုပြင် နည်းများကိုသုံးရန် အခက်အခဲများစွာနှင် ကြုံတွေ့နေရလျှင် ဆားပေါက်ဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိသော အပင်မျိုးများကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးနိုင်သည်။ သာဓကအနေဖြင့် ဝါ၊ နှံစားပြောင်း၊ မုယောစပါး စသည့် ဆားများခြင်း ဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိကသာ အပင်များကို စိုက်ပျိုးနိုင်သည်။

သီးနှံပင်များနှင့်ပျိုးပင်များ စိုက်ပျိုးပြီးစအချိန်တွင် နွားချေးထည့်သွင်းပေးခြင်းအားဖြင့် မြေ၏အငန်ဓာတ်ပေါက်မှုကို ယာယီလျော့ နည်းသွားစေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ပျိုးပင်များ၏ အမြစ်ကြီးထွား၍ ကောင်းစွာခြေကုပ်ယူရန် အချိန်ရပါသည်။ ပျိုးပင်များ၏အမြစ်ကောင်းစွာ ခြေကုပ်ယူပြီးအချိန်တွင် အငန်ဓာတ်နှင့်ဆားပါဝင်မှု တဖန်ပြန်များလာသော်လည်း အပင်များက ကောင်းစွာခံနိုင်ရည်ရှိပြီးဖြစ်၍ မပျက်စီးတော့ပေ။

Crd#ရေဆင်းစိုက်ပျိုးရေးတက္ကသိုလ်

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။ 

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်