ဒေသခံအဏုဇီဝပိုး စနစ်တကျမွေးမြူနည်း (IMO cultivation)

ဒေသခံ အဏုဇီဝ မျိုးစေ့ထုတ်ယူခြင်း

ဒေသခံ အဏုဇီဝ အကြောင်းကို အရင်ဆုံး ဒီလင့်မှာ ပြန်ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။ အခုတော့ ဒေသခံအဏုဇီဝ ကို မွေးမြူတော့မယ်ဆိုရင် လုပ်ဆောင်ရမယ့် အချက်ကို တင်ပြသွားမှာဖြစ်ပါတယ်။ ပထမဆုံးအနေနဲ့ ဒေသခံ အဏုဇီဝ မျိုးစေ့တွေကို စုဆောင်းဖို့လိုပါတယ်။ မျိုးစေ့လို့ သုံးရခြင်းမှာ နေရာတွေ အများကြီကနေ အဏုဇီဝ နည်းနည်းချင်းစီ စုပြီး ပြန်ပွားရမှာမို့ သုံးလိုက်တာပါ။ နေရာများများက အဏုဇီဝတွေကို စုဆောင်းနိုင်လေ မိမိလုပ်မယ့် အပင်အားဆေး၊ ပိုးနှင်ဆေး၊ မြေဆွေးပုံ ပုံခြင်း စတဲ့ လုပ်ငန်းတွေမှာ ပိုကောင်းလေ ဖြစ်ပါတယ်။ ရယူရမယ့် နေရာတွေကတော့

  စီးဆင်းနေသော ရေမြောင်းထဲ/ဘေးမှ မြေကြီး

•  ဝါးပင်အောက်မှ မြေကြီး

• ယာမြေ

• လယ်မြေ

• သစ်တောမြေ သို့မဟုတ် သစ်ပင်ကြီးအောက်မှ မြေကြီး

• တစောင်းပင်အောက်မှ မြေကြီး သို့မဟုတ် ရေငတ်ဒဏ်ခံနိုင်သည့် အပင်အောက်မှ မြေကြီး

• သစ်ရွက်ခြောက်၊ ကောက်ရိုးထဲတွင် ထမင်းဆုပ်ထည့်ပြီး မွေးမြူခြင်း

• သစ်သီးခွံများပေါ်တွင် မွေးမြူခြင်း

• ဆန်ဆေးရည်တွင် မွေးမြူခြင်း

   

မှတ်ချက်။ ။ အဏုဇီဝပိုး ရှိနိုင်သည်ဟု ထင်ရသည့် နေရာများမှ မိမိ စိတ်ကူး ရှိသလို စုဆောင်းနိုင်ပါသည်။

၁။ မြေကြီးများကို စုဆောင်းသည့်အခါ အဏုဇီဝ ပေါကြွယ်သည့် အပေါ်ယံမြေကြီးကို ယူပေးပါ။ စုဆောင်းလာသည့် မြေကြီး တစ်မျိုးစီကို မြေကြီးနို့ဆီဗူး နှစ်ဗူး နှင့် ဖွဲနု တစ်ဗူး (၁း၂) ဖြင့် ရောပြီး အစိုဓာတ် ၄၀% (လက်ဖြင့် ဆုပ်ကြည့်ပါက အလုံးမပျက်သည့် အနေအထား) ရအောင် နယ်ပြီး အိတ်ထဲ ပုံးထဲတွင် ထည့်ကာ အရိပ်တွင် ထားပါ။ နယ်သည့်နေရာတွင် ထန်းလျက်ရည်၊ သကာရည် အနည်းငယ်ထည့်၍ နယ်လိုက နယ်နိုင်ပါသည်။

၂။ ဆန်ဆေးရည်ကို ဗူးထဲထည့်ပြီး အရိပ်တွင် ထားပါ။ အဏုဇီဝပိုး ပေါက်ပွားမှု များစေရန် ထန်းလျက်ရည် သကာရည် ထည့်နိုင်ပါသည်။

၃။ သုံးရက်ခန့် ကြာပြီးနောက် စုဆောင်းမွေးမြူထားသော မြေကြီးများ၊ အသီးခွံများ၊ ထမင်းလုံးများ (အဏုဇီဝ မျိုးစေ့များ) ကို ပြန်စစ်ကြည့်ပါ။ မှိုမျှင်များ တက်နေသည်ကို တွေ့နိုင်ပါသည်။ တက်နေသော မှိုအရောင်များ ပေါ်မူတည်ပြီး သုံးသင့်သော အဏုဇီဝများကို ခွဲခြားပြီး ယူပါ။ မှိုသည် အဖြူရောင်ဖြစ်နေပါက ကောင်းသော အဏုဇီဝများ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ အမဲရောင် မှိုများ ပေါက်နေသော မြေကြီးများကို မယူပါနှင့်။

၄။ စုဆောင်းထားသော ကောင်းမွန်သည့် အဏုဇီဝမျိုးစေ့များကို စုပေါင်းပြီး ရောနယ်ပေးပါ။

၅။ လွှစာ (၃ ပိဿာ)၊ ဖွဲနု (၂ ပိဿာ)၊ နှမ်းဖတ် (၂ ပိဿာ) နှင့် အဏုဇီဝ မျိုးစေ့ (၂ ပိဿာ) တို့ကို ရောမွှေပေးပါ။ အစိုဓာတ် ၄၀% ခန့်ရအောင် ပြုလုပ်ပေးပါ။ ရေအစား အဏုဇီဝပိုး မွေးမြူထားသည့် ဆန်ဆေးရည်ကို အသုံးပြုပေးပါ။

၆။ ရောနယ်ပြီးပါက ပုံး သို့မဟုတ် အိတ်ထဲထည့်ပြီး အရိပ်ထဲတွင် ထားပေးပါ။ ၂ပတ်ခန့် ကြာပါက မှိုမျှင်များ တက်လာပြီး အပူကျသွားပါမည်။ ထိုအခါ အရိပ်ထဲတွင် လေသလပ်အခြောက်ခံပြီး ၆ လခန့်အထိ သိမ်းဆည်းထာနိုင်ပါသည်။ သို့မဟုတ် မိမိ အသုံးပြုလိုသည့် နေရာများတွင် အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။

၇။ ဒေသခံအဏုဇီဝ အရည်အဖြစ် အသုံးပြုလိုပါက အထက်ပါ အဏုဇီဝမြေကြီးကို သန့်ရှင်းသော အဝတ်တွင် သေချာထုတ်ပြီး ထန်းလျက်ရည်၊ သကာရည်ထဲတွင် ထည့်စိမ်ထားပါ။ တစ်ပတ်ခန့်ကြာပါက အဏုဇီဝ အရည်အဖြစ် စတင်အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။

ကိုးကား - Green Way သင်ရိုးစာအုပ်

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်