စပါးပိုးစေးနှဲကို ဘယ်လိုကာကွယ်နှိမ်နင်းမလဲ

ဖျက်ဆီးပုံလက္ခဏာများ

    ပိုးစေးနှဲ အကောင်ကြီးနဲ့အကောင်ငယ်နှစ်မျိုးစလုံးဟာ စပါးပင်ရဲ့ သစ်ရည်ကို စုပ်ယူကြ ခြင်းကြောင့် စပါးရွက်တွေ ကွေးသွားပြီး စပါးပင်တွေ ညှိုးနွမ်းသွားကြပါတယ်။ 

    ခြောက်သွေ့ကာလတွေနဲ့ ဒီဖျက်ပိုးနေထိုင်တဲ့ မြက်မျိုးရင်းဝင် ပေါင်းပင်တွေရှိတာဟာ ဒီဖျက်ပိုးပွားများဖို့ အခြေအနေပေးပါတယ်။ အဲဒီလိုပဲ ရေသွင်းရေထုတ်ကောင်းတဲ့ မြေကြီးတွေဟာလည်း ဒီဖျက်ပိုးဖွံ့ဖြိုးကြီးပြင်းဖို့အတွက် သင့်တော်ပါတယ်။ 

    ဒီဖျက်ပိုးကို တောင်ယာနဲ့ မိုးရေသောက်စပါးခင်းတို့မှာ တွေ့ရပါတယ်။ ဆည်ရေသောက်စပါးတွေမှာ အများအားဖြင့် မတွေ့ရပါဘူး။ ၄င်းကို မိုးရာသီအတွင်း အရေအတွက်အများကြီး တွေ့ရပါတယ်။

    အကောင်ငယ်တွေဟာ ၄င်းတို့အရေခွံလဲတဲ့အထိ တက်ကြွကြပါတယ်။ ၄င်းတို့ဟာ ပထမဦးစွာ အရွယ်ရောက်အမကိုယ်ခန္ဓာရဲ့အောက်မှာ နေထိုင်ကြပြီး နောင်မှာ စပါးပင်တစ်ပင်ကနေ တစ်ပင်ဆီကို တွားသွားကြပါတယ်။ ၄င်းတို့ဟာ လေနဲ့လည်း ပျံ့နှံ့ကြပါတယ်။ ပျံ့နှံ့ပြီးတဲ့အခါမှာ စားသောက်ဖို့နဲ့ ၄င်းတို့ရဲ့ လောက်ကောင်ဘဝဖွံ့ဖြိုးဖို့ စပါးရွက်ဖုံးနဲ့ပင်စည်ကြား နေထိုင်ကြပါတယ်။ အရေခွံလဲပြီးတဲ့အခါမှာ အမတွေဟာ ၄င်းတို့ သက်တမ်းတစ်လျှောက်လုံး စပါးပင်ကို တွယ်ကပ်ထားပြီး အရွယ်အစားကြီးလာပါတယ်။

    အရွယ်ရောက်အမတွေဟာ ငြိမ်နေကြပြီးစားသောက်နေကြတဲ့အခါ တောင်ပံရှိအမတွေက ပျံသန်းသွားကြပါတယ်။ ဒီအင်းဆက်ဟာ ဧပြီလကနေ ဇူလိုင်လအစောပိုင်းအထိ ပေါများပါတယ်။ ဒီကာလအတွင်း မျိုးဆက် (၂) ဆက် ပြီးမြောက်ပါတယ်။

အမျိုးအစားခွဲခြားခြင်း 

ပိုးစေးနှဲဖျက်ဆီးခြင်းကြောင့် အောက်ပါတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။ 

    • ညှိုးနွမ်းခြင်း

    • စပါးပင်ပုခြင်း

    • အဝါရောင်သန်းတဲ့ ကွေးနေတဲ့ စပါးရွက်များ

    • ဖျက်ဆီးခံထားရတဲ့ စက်ပြောက်များ

    ၄င်းမှာ တူညီတဲ့ ဖျက်ဆီးပုံစံမရှိပါဘူး။ အပင်ပုတာဟာ မြစ်စားလောက်ကောင်နဲ့ စပါးမြစ်စားဖြုတ်တို့လို အခြားအင်းဆက်ဖျက်ဆီးပုံံနဲ့ တူပါတယ်။ ဒီဖျက်ပိုးဖျက်ဆီးမှု ဟုတ်မဟုတ်အတည်ပြုဖို့ အောက်ပါတို့ကို စစ်ဆေးပါ။ 

    • အဝါရောင်သန်းသည့် ဥမှ ပန်းရောင်သန်းသည့်ဥများရှိခြင်း

    • အကောင်ငယ်များ၊ တောင်ပံမဲ့ ပန်းရောင်ရှိ အရွယ်ရောက်အမများနဲ့ တောင်ပံရှိ ဝါနုရောင် အထီးများက စပါးသစ်ရည်ကို စုပ်ယူနေခြင်း 

    • စပါးပင်စည် ဒါမှမဟုတ် စပါးရွက်ကို ကပ်နေကြတဲ့ ဥတွေ၊ အကောင်ငယ်တွေနဲ့ အကောင်ကြီးတွေကို ဖုံးထားတဲ့ ဖယောင်းများရှိခြင်း  

စီးပွားရေးအရ အရေးပါပုံ 

    အင်းဆက်အတွက် အခြေအနေပေးပါက အကောင်အရေအတွက် အများကြီးဟာ စပါးပင်တွေကို ဝါသွားစေကာ ပုသွားစေပါတယ်။

   စပါးပိုးစေးနှဲဟာ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၊ အိန္ဒိယနဲ့ ထိုင်းနိုင်ငံတို့မှာ အထွက်အများကြီး ဆုံးရှုံးဖူးပါတယ်။ စပါးပင်မြုံတစ်မြုံမှာ စပါးပိုးစေးနှဲ အကောင် (၁၀၀) အထက်ရှိပါက စပါးပင်ကို ညှိုးစေပြီး သေစေနိုင်ပါသတယ်။

ကာကွယ်နှိမ်နင်းခြင်း 

    • ဇီဝထိန်းချုပ်ပိုးမွှားတွေဖြစ်ကြတဲ့ အန်ဆားတစ်နဂျီတွေ၊ ပင့်ကူတွေ၊ ကလိုရိုပစ်ဒ် ယင်ကောင်တွေ၊ ဒရိုစိုဖီးလစ်နဲ့ လိပ်ခုံးကျိုင်းတွေကို ပွားများအောင်ပြုလုပ်ပါ။ 

    • အောက်ပါပိုးသတ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးကို ဆေးဘူး/အိတ်ပါ အညွှန်းစာအတိုင်း အသုံးပြုပါ။

        ◦ အဆီဖိတ် (Acephate)

        ◦ ဒိုင်မီသိုအိတ် (Dimethoate)

ဒေါက်တာကိုကို (စိုက်ပျိုးရေး)

ဒေါက်တာကိုကို၏စိုက်ပျိုးရေးဆောင်းပါးများလေ့လာရန်

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်