ခရမ်းချဥ် အဝါရောင်ရွက်တွန့်လိပ်ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါ

 ဦးကြီးတို့ရေ မင်္ဂလာပါဗျ။

ခရမ်းချဥ်စိုက်ပျိုးသော တောင်သူများ ကြုံတွေ့နေရသော ပြဿနာများထဲတွင် အဝါရောင်ရွက်တွန့်လိပ်ရောဂါသည်လည်း ဆိုးရွားသောရောဂါ တစ်ခုအပါအဝင် ဖြစ်ပါသည်။ ဤရောဂါ ကျရောက်ပါက ခရမ်းချဥ်အထွက်နှုန်းကို ၉၀-၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်းထိ လျော့ကျစေ နိုင်ပါသည်။ ထိုရောဂါသည် အပူပိုင်းနှင့် အပူလျော့ပိုင်းဒေသများတွင် ဖြစ်ပွားမှု ပိုများပါသည်။

အဝါရောင်ရွက်တွန့်လိပ်ရောဂါသည် ဗိုင်းရပ်စ်ကြောင့်ဖြစ်သော ရောဂါဖြစ်ပါသည်။ ထိုဗိုင်းရပ်စ်သည် အပင်တစ်ပင်မှတစ်ပင် ၎င်းကိုယ်တိုင်မကူးစပ်နိုင်ပါ။ ထိုရောဂါဖြစ်စေသော ဗိုင်းရပ်စ်များကို ယင်ဖြူများက အပင်တစ်ပင်မှတစ်ပင် သယ်ဆောင်ပေးသောကြောင့် ရောဂါများ ပျံ့နှံ့သွားပါသည်။

ရောဂါလက္ခဏာများ

အဝါရောင် ရွက်တွန့်လိပ်ရောဂါ လက္ခဏာများသည် သိသာထင်ရှားပါသည်။ ခရမ်းချဥ်စိုက်တောင်သူတိုင်းမြင်ဖူးမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ရောဂါဖြစ်ပွားနေသော အပင်များ မှာ အပင်အရပ်များပုသွားခြင်း၊ အရွက်များ၊အညွှန့်လောင်းများ သေးငယ်သွားခြင်း၊ အရွက်များအပေါ်ကိုထောင်မတ်နေခြင်း၊ အရွက်အနားသတ်များ အဝါရောင်ပြောင်းသွားပြီး အပေါ်ကိုလိပ်၍ အတွင်းဖက်သို့ ကွေးနေခြင်း၊ ပုံသဏ္ဍာန်မမှန်သော အရွက်များ ထွက်လာခြင်း၊ အရွက်များ စိမ်းဝါရောင်ပြောင်းသွားခြင်း၊ ခရမ်းချဥ်ပင်၏ ဆစ်ကြားများ တိုသွားခြင်း၊ ခရမ်းချဥ်အပွင့်များ ကြွေကျ၍ အသီးများမတင်နိုင်ခြင်း၊ တင်သောအသီး များသည်လည်း ဈေးကွက်မဝင်နိုင်သော အသီးများဖြစ်နေခြင်း စသည့်တို့ဖြစ်ပါသည်။

ကာကွယ်ရန် နည်းလမ်းများ

ခရမ်းချဥ် အဝါရောင် ရွက်တွန့်လိပ် ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါသည် ကြိုတင်ကာကွယ်နိုင်မှသာ ရပါမည်။ ရောဂါဖြစ်မှကာကွယ်လျှင် ကာကွယ်နိုင်ရန်အလွန်ခက်ခဲသော ရောဂါတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ကာကွယ်ရန် နည်းလမ်းများမှာ-

• အဓိကအနေဖြင့် ထိုရောဂါကို ခံနိုင်ရည်ရှိသောမျိုးများ ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးခြင်း

• ဗိုင်းရပ်စ်နှင့် ယင်ဖြူကျရောက်မှုမရှိသော အပင်များကို ပြောင်းရွှေ့စိုက်ပျိုးခြင်း

• ဗိုင်းရပ်စ်ကို သယ်ဆောင်ပေးသော ယင်ဖြူများသည် အပူချိန်မြင့်သောအချိန်တွင် ပေါက်ဖွားမှုများသောကြောင့် စိုက်သောအချိန်ကို အေးသောအချိန်(ဆောင်းတွင်း)နှင့် ကိုက်ညီအောင် စိုက်ပျိုးရပါမည်။

• ဤရောဂါဖြစ်ပွားသော နေရာများနှင့် ဝေးကွာသောနေရာများတွင် ခရမ်းချဥ်စိုက်ပျိုး ရပါမည်။

• ထိုရောဂါကို အဓိကသယ်ဆောင်ပေးသော ယင်ဖြူများကို ဦးစွာနှိမ်နင်းရပါမည်။

• ယင်ဖြူကျရောက်မှုနည်းစေရန် သီးလှည့်စိုက်ပျိုးခြင်းများ၊ သီးညှပ်စိုက်ပျိုးခြင်းများနှင့် စိုက်ပျိုးရပါမည်။

• ရောဂါကျရောက်နေသောအပင်များ တွေ့ရှိပါက ချက်ချင်းနှုတ်၍ မီးရှို့ပစ်ရပါမည်။

• ခရမ်းချဥ်စိုက်ပျိုးထားသော ယာခင်းအတွင်းအပြင်ရှိ ပေါင်းများကို ရှင်းလင်းပေး ရပါမည်။

• ယခင်နှစ်မှ ကျန်နေသော သီးနှံအကြွင်းအကျန်များနှင့် ယင်ဖြူများ ခိုအောင်းနေနိုင်သော နေရာများကို ရှင်းလင်းပေးရပါမည်။

  ချမ်းသာဦး

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်