အိမ်တွင်းအလှစိုက်အပင်များမှာ ကျရောက်တတ်တဲ့ အဖျက်ပိုးများ

အဖျက်ပိုးတွေဟာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်နဲ့ သီးနှံစိုက်ခင်းများမှာသာမက အိမ်တွင်းအလှစိုက်တဲ့ ပန်းပင်တွေမှာတောင် ပိုး၊ ရောဂါတွေကျရောက် ဖျက်စီးလေ့ရှိပါတယ်။ အိမ်တွင်းအလှစိုက်တဲ့ အပင်တွေမှာကျရောက်တဲ့ အဖျက်ပိုးတွေဟာဆိုရင် များသောအားဖြင့် အပင်ရည်ကိုစုပ်ယူပြီး စားသောက်ဖျက်စီးတဲ့ ပိုးတွေဖြစ်ကြပါတယ်။ မိမိစိုက်ထားတဲ့ အပင်တွေမှာ ပိုးကျရောက်တာတွေ့ပြီဆိုတာနဲ့ ထပ်ပြီးမပျံ့ပွားနိုင်အောင် ကာကွယ်နှိမ်နင်းဖို့လိုအပ်ပါတယ်။ အိမ်တွင်းမှာ အလှစိုက်တဲ့အပင်တွေဖြစ်လို့ ကာကွယ်နှိမ်နင်းရာမှာ ဓာတုဆေးဝါးတွေထက် သဘာဝနည်းလမ်းတွေကိုပဲ အလေးထားပြီး အသုံးပြုသင့်ပါတယ်။ သို့ပေမယ့် ဒီဆောင်းပါးမှာတော့ စာဖတ်သူရွေးချယ်နိုင်အောင် သဘာဝနည်းရော ဓာတုနည်းအချို့ပါ မျှဝေပေးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အိမ်တွင်းအလှစိုက်တဲ့ ပန်းပင်တွေမှာ အဓိကအားဖြင့် ကျရောက်တတ်တဲ့ အဖျက်ပိုးတွေအကြောင်းကို မျှဝေပေးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

၁။ ပျပိုး (Aphids) 

ပျပိုးဟာ သီးနှံစိုက်ခင်းတွေမှာပဲ တွေ့ရတတ်တဲ့ ပိုးလို့ထင်စရာရှိပေမယ့် အိမ်တွင်းအလှစိုက်တဲ့ အပင်တွေမှာလည်း ကျရောက်ဖျက်စီးပါတယ်။ ပျပိုးဟာ အပင်ရည်ကို စုပ်ယူစားသောက်တဲ့ အဖျက်ပိုးဖြစ်ပြီး အပင်ရဲ့ကြီးထွားရှင်သန်မှုကို တိုက်ခိုက်ပါတယ်။ ပျပိုးဟာ အတော်လေး သေးငယ်ပြီး အစိမ်းရောင်၊ အမဲရောင်နဲ့ မီးခိုးရောင် ဆိုပြီးရှိကြပါတယ်။ ပိုးကို အများအားဖြင့် အရွက်တွေရဲ့အောက်မျက်နှာပြင်နဲ့ အသစ်ထွက်လာတဲ့ အပွင့်တွေ အဖူးတွေမှာ ကျရောက်တာ တွေ့ရပါတယ်။ ပျပိုးဟာ အစုလိုက်အပြုံလိုက် ကျရောက်တတ်တာမို့ ၎င်းတို့ကိုရှာဖွေရတာလည်း လွယ်ကူပါတယ်။ ပျပိုးကနေ စေးကပ်တဲ့ အရည်တစ်မျိုးကိုလည်း ထုတ်လေ့ရှိပြီး အလွယ်တကူတွေ့နိုင်ပါတယ်။ ပိုးကျရောက်မှု ဆိုးရွားမယ်ဆိုရင်တော့ အရွက်တွေ၊ ပင်စည်တွေဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝါရောင်ပြောင်းလာပြီး နောက်ဆုံးမှာ သေဆုံးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ပျပိုးကျရောက်နေမယ်ဆိုရင် ရေနဲ့ ပန်းကန်ဆေးဆပ်ပြာတို့ကို ဖျော်စပ်ပြီး အရွက်ရဲ့အောက်မျက်နှာပြင်ကို ဖျန်းပေးနိုင်ပါတယ်။ ဖျန်းပြီးရင်တော့ ၅ မိနစ်လောက်ထားပါ။ ပြီးတဲ့အခါ အပင်ကိုရေဖျန်းပေးပါ။ ဖော်ပြပါအတိုင်း ၂ ကြိမ်လောက်လုပ်ပေးတဲ့အခါ ပျပိုးတွေကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဖော်ပြပါနည်းလမ်းထက် အနည်းငယ်ပိုပြီး အာနိသင်ပြင်းတာမျိုး သုံးချင်ရင်တော့ ပိုင်ရီသရင် ပါဝင်တဲ့ ဓာတုဆေး (သို့မဟုတ်) တမာပိုးသတ်ဆေးတွေ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ 

၂။ ပိုးစေးနဲ (Mealybugs) 

ပိုးစေးနဲဟာလည်း ပျပိုးလိုပဲ အပင်ရည်စုပ်ယူစားသုံးတဲ့ ပိုးဖြစ်ပါတယ်။ ပိုးစေးနဲဟာ သေးငယ်ပြီး အဖြူရောင်ရှိကာ အမွှေးအနည်းငယ်လည်းရှိပါတယ်။ ပိုးစေးနဲဟာလည်း အစုလိုက်အပြုံလိုက် ကျရောက်တတ်တာမို့ အလွယ်တကူတွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။ ပိုးကျနေတဲ့နေရာဟာ ရုတ်တရက်ကြည့်လိုက်ရင် အပင်ပေါ်မှာ သိုးမွေးချည်ရှိနေသကဲ့သို့ တွေ့မြင်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပိုးကျနေတဲ့အရွက်တွေဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝါရောင်ပြောင်းလာပြီး နောက်ဆုံးမှာ ကြွေကျသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ပိုးစေးနဲတွေကို ရေဖျန်းပေးခြင်းဖြင့် အလွယ်တကူဖယ်ရှားနိုင်ပါတယ်။ ပိုးကျ‌ရောက်မှု အနည်းငယ်သာ ရှိသေးတယ်ဆိုရင် လက်အိတ်ဝတ်ပြီး ပိုးကျတဲ့နေရာကို ညင်သာစွာ ခြစ်ထုတ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါမှမဟုတ် ပျပိုးမှာကဲ့သို့ ဆပ်ပြာဖျော်ရည် အသုံးပြုပြီး နှိမ်နင်းနိုင်ပါတယ်။ ဓာတုနည်းနဲ့ဆိုရင်တော့ သဘာဝဖက်တီးအက်စစ် (natural fatty acid) (သို့မဟုတ်) ဆာဖက်တန့် (surfactant) ပါဝင်တဲ့ ဆေးတွေအသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ 

၃။ မွှားပင့်ကူနီ (Red Spider Mites) 

မွှားပင့်ကူနီဟာ အိမ်တွင်းအလှစိုက်အပင်တွေမှာ ကျရောက်တတ်ပြီး ကာကွယ်နှိမ်နင်းဖို့ ခက်ခဲပါတယ်။ ၎င်းတို့ဟာ အပင်တွေပေါ်မှာနေထိုင်ပြီး အရွက်ကနေတစ်ဆင့် အပင်ရည်ကို စုပ်ယူစားသောက်ကြပါတယ်။ မွှားပင့်ကူနီကျရောက်ခြင်းရဲ့ ထင်ရှားတဲ့ လက္ခဏာကတော့ အရွက်တွေမှာ အညိုရောင် အစက်အပြောက်များနဲ့ ခြစ်ရာများကို တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

မွှားပင့်ကူနီဟာ ရေနဲ့ စိုထိုင်းဆများတာကို မကြိုက်တဲ့အတွက် ရေလောင်းပေးနိုင်ပါတယ်။ နေ့တိုင်းရေမလောင်းရင်တောင်မှ စိုထိုင်းဆရှိနေဖို့အတွက် ရေဖျန်းတဲ့ဗူး (ညှစ်တဲ့ဗူး) နဲ့ အပင်နဲ့ အပင်ပတ်ဝန်းကျင်ကို နေ့တိုင်းဖျန်းပေးသင့်ပါတယ်။ ဓာတုနည်းနဲ့ဆိုရင်တော့ ပိုးစေးနဲမှာ မျှဝေခဲ့သလိုပဲ သဘာဝဖက်တီးအက်စစ် (natural fatty acid) (သို့မဟုတ်) ဆာဖက်တန့် (surfactant) ပါဝင်တဲ့ ဆေးတွေအသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ 

၄။ အကြေးပိုး (Scale Insects) 

အကြေးပိုးဟာလည်း ကာကွယ်နှိမ်နင်းဖို့ အနည်းငယ် ခက်ခဲပါတယ်။ ဒီပိုးတွေဟာ ရုတ်တရက်ကြည့်လိုက်ရင် အင်းဆက်ပိုးလို့ကို မထင်ရပါဘူး။ ဒီပိုးတွေမှာ အလွန်မာကြောတဲ့ အပြင်ဘက်အခွံရှိပြီး အရွက်နဲ့ ပင်စည်တွေမှာ တွယ်ကပ်ပြီး ကျရောက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပိုးကျရောက်တဲ့ အစပိုင်းမှာဆိုရင် အရွက်နဲ့ ပင်စည်တွေပေါ်မှာ အညိုရောင် အဖုငယ်လေးများနဲ့တော်တော်လေး ဆင်တူပါတယ်။ အကြေးပိုးဟာလည်း စေးကပ်တဲ့ အရည်တစ်မျိုးကိုထုတ်လေ့ရှိပြီး ၎င်းတို့ဟာ နောက်ဆုံးမှာ အမဲရောင်ပြောင်းသွားပြီး မှိုတက်တဲ့ ပုံစံမျိုး တွေ့မြင်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ပိုးကျရောက်မှု နည်းနေမယ်ဆိုရင်တော့ လက်နဲ့ အလွယ်တကူဖယ်ရှားနိုင်ပါတယ်။ ပိုးတွေဟာ ရွေ့လျားသွားလာတတ်တာကြောင့် ပိုးအရေအတွက်များစွာ ကျရောက်နေမယ်ဆိုရင်တော့ လက်နဲ့ဖယ်ရှားဖို့ ခက်ခဲနိုင်ပါတယ်။ နောက်တစ်နည်းကတော့ ဂွမ်းစ (သို့မဟုတ်) အဝတ်ကို ရေစွတ်ပြီးတော့ ပွတ်တိုက်ဖယ်ရှားနိုင်ပါတယ်။ ဆပ်ပြာဖျော်ရည်လည်း အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ ဓာတုနည်းနဲ့ဆိုရင်တော့ ပါမီသရင် (သို့မဟုတ်) မာလာသီအွန် ပါဝင်တဲ့ ဆေးတွေအသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ 

ဇင်ထူးနိုင် 

Source 

How to control the Houseplant pests (http://www.picturethisai.com/) 

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်