ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ငချိတ်ဆန်နဲ့ သူ၏အာဟာရတန်ဖိုး

ငချိတ်ဆန်( Riceberry ) ဆိုသည်မှာ?

    ငချိတ်ဆန်သည် ထိုင်းနိုင်ငံ၏ စပါးမျိုးကွဲတစ်ခုဖြစ်သည်။ မစေးကပ်သော ခရမ်းရောင်စပါးမျိုး ( Jao Hom Nin) နှင့် မွှေးသောရနံ့ရှိသည့်စပါးမျိုး (Khoa Dwak Mali 105) တို့ မျိုးစပ်ခြင်းမှ ရရှိလာခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုင်းနိုင်ငံ Kasetsart တက္ကသိုလ်ရှိ Rice Science Center မှစမ်းသပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆန်၊ စပါးသည် လူသားတို့ အသက်ရှင်သန်နေထိုင်ရေးအတွက် အရေးကြီးသော သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် ငချိတ်ထမင်းကို ပြောင်းလဲစားသုံးလာကြသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။ ငချိတ်ဆန်သည် ရှည်သွယ်ကာ ခရမ်းရောင်ပုံစံ ရှိပြီး ချက်ပြုတ်ပြီးပါက နူးညံ့သည့်အပြင် မွှေးသောရနံ့ရှိသည်။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးစိုက်ပျိုးနိုင်သော်လည်း ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ဩဂုတ်လမှ ဒီဇင်ဘာလအထိ စိုက်ပျိုးကြသည်။ ထိုကာလအတွင်းစိုက်ပျိုးပါက အထွက်နှုန်းပိုရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ငချိတ်ဆန်( Riceberry) ကို ထိုင်းနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းနှင့် အရှေ့မြောက်ပိုင်းတွင် အဓိကစိုက်ပျိုးကြသည်။ 

ဘယ်လိုအာဟာရဓာတ်တွေပါဝင်လဲ?

    ငချိတ်ဆန်တွင် Anthocyanin ဖြစ်သော အန်တီအောက်စီဒန့်များစွာပါဝင်ပြီး ဘီတာကယ်ရိုတင်း Beta-carotene, ဗီတာမင် -E, ဇင့်နှင့် ဖောလစ်အက်ဆစ်တို့လည်း ပါဝင်သည်။ ဒါ့အပြင် အမျှင်ဓာတ် (Fibre) နှင့် ကစီဓာတ်ကို သကြားအဖြစ်ပြောင်းလဲပေးသော Glycaemic index လည်းပါဝင်သည်။

ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ အကျိူးကျေးဇူးများ

    ငချိတ်ဆန်သည် ဆီးချိုရောဂါ၊ အဝလွန်ရောဂါ၊ နှလုံးရောဂါ၊ စိတ်ဖိစီးမှုနှင့် အသားအရေဖူးရောင်ခြင်း စသောဝေဒနာရှင်များ စားသုံးရန်သင့်တော်သည်။ ဆဲလ်များပျက်ဆီးခြင်းနှင့် ကိုလက်စထရောနည်းပါးခြင်းကိုလည်း ဟန့်တားပေးနိုင်သည့်အပြင် ကင်ဆာဆဲလ်များကိုလည်း သေစေနိုင်သော အာနိသင်ရှိသည်။ အမျှင်ဓာတ်များစွာပါဝင်သည့်အတွက် အစာခြေဖျက်ခြင်းကိုလည်း အထောက်အကူပြုစေပြီး ဝမ်းချုပ်ခြင်းကိုပါသက်သာစေသည်။ ငချိတ်ဆန်သည် ပမာဏအနည်းငယ်စားရုံဖြင့် အဆာခံနိုင်သောကြောင့် ထမင်းစားသကဲ့သို့ စားသုံးရန်မလိုပါ။ ထို့ကြောင့် ဝိတ်တက်လာမည်ကို စိုးရိမ်ဖို့မလိုဘဲ ဝိတ်ချမည့်သူများအတွက် အထူးသင့်တော်ပါသည်။ ငချိတ်ဆန်ကို ပုံမှန်စားပေးခြင်းဖြင့် အရေပြားတွန့်ခြင်းနှင့် အရွယ်မတိုင်ခင် အိုမင်းရင့်ရော်ခြင်းကိုလည်း နည်ပါးစေပါသည်။ 

Referance: http://www.google.com/search?q=riceberry&oq=rice&aqs=chrome.0.69i59j69i57j0l2j69i60.3081j0j7&sourceid=chrome-mobile&ie=UTF-8

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်