နှမ်းမှိုအရွက်အစက်ပြောက်ရောဂါ

    နှမ်းမှိုအရွက်အစက်ပြောက်ရောဂါသည် နှမ်းပင်များတွက် ဆိုးရွားစွာ ကျရောက်ဖျက်ဆီးတတ်သော ရောဂါတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းရောဂါကျရောက်ပါက အထွက်နှုန်း ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ လျော့ကျနိုင်ပါသည်။ နှမ်းမှိုအရွက်အစက်ပြောက်ရောဂါသည် မှိုတစ်မျိုးဖြစ်သော Cercospora sesami ကြောင့် ဖြစ်စေသည်။ အပင်၏ မြေအပေါ်ပိုင်းတွင် ကျရောက်တတ်ပြီး ရောဂါကျရောက်မှု ပြင်းထန်ပါက အရွက်များကြွေကျပြီး စီးပွားရေးအရ အထွက်နှုန်းထိခိုက်စေနိုင်သည်။

ရောဂါကျရောက်မှု့လက္ခဏာများ

    မှိုရောဂါသည် အပင်ပေါက်ပြီး အစောပိုင်း ၂၈ ရက်တွင် ကျရောက်တတ်ပါသည်။ ရောဂါ စတင်ကျရောက်ပါက အရွက်၏ အပေါ်အောက်မျက်နှာပြင်တွင် သေးငယ်ပြီး အရောင်ဖျော့သော  ​အညိုအစက်အပြောက်များကို စတင်တွေ့ရမည်။ အစက်အပြောက်လေးများသည် အနက်ရောင်အနားသတ်ရှိသည်။ အနည်းငယ် သေးငယ်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် အစက်အပြောက်များထိဆက်သွားပြီး အချင်း ၅-၁၅ မီလီမီတာ (၀.၅- ၁.၅စင်တီမီတာ) အထိ ကြီးလာမည်။ မှိုအရွက်ပြောက်ရောဂါကို ဘက်တီးရီးယားအရွက်ပြောက်ရောဂါနှင့် ခွဲခြားနိုင်သည်။ မှိုအစက်ပြောက်အလယ်တွင် မီးခိုးဖျော့ရောင်ပါရှိပြီး တဖြည်းဖြည်းကြီးလာပါက တဖြည်းဖြည်း လုံးဝန်းလာသည်။ မှိုအစက်ပြောက်ရင့်လာပါက မှိုချောင်းများနှင့် မှိုသီးများ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး မှိုအစက်ပြောက်သည် မီးခိုးရောင်မှ အနက်ရောင်ပြောင်းလာသည်။ မှိုအစက်အပြောက်ပါဝင်မှု့သည် စိုစွတ်သောအခြေအနေတွင် အရွက်တစ်ရွက်တွင် အစက် ၁၀၀ မှ ၄၀၀ အတွင်းရှိနိုင်ပြီး အရွက်များ မရင့်မီ ကြွေကျမည်။ ပင်စည်၊ အရွက်ရိုးတံနှင့် အသီးတောင့်များတွင်လည်း  ကျရောက်နိုင်သည်။ မှိုသီးများသည် အခြားအပင်များသို့ မိုး၊ သွင်းရေနှင့် လေတို့နှင့်အတူ သယ်ဆောင်ကာ ရောဂါများကို ပျံ့နှံစေသည်။

ကာကွယ်နှိမ်နှင်းခြင်း

၁။ ရောဂါဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိသော မျိုးများကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးခြင်း။

၂။ မှိုရောဂါသည် ယခင်နှစ် သီးနှံကြွင်းကျန်များမှ ကူးဆက်နိုင်သဖြင့် မပြုပြင်မီ ယခင်နှစ် ရိုးပြတ်များကို မြေမပြုပြင်မီ မီးရှို့ဖျက်ဆီးရမည်။

၃။ အစေ့ဆောင်ရောဂါဖြစ်သဖြင့် ရေနွေး ၅၃·C တွင် ၃၀ ခန့်စိမ်ထားပေးရမည်။ ထို့ပြင် ကာဗန်ဒါဇင်(carbendazim ) 2g ကို အစေ့ ၁ ကီလိုဂရမ်တွင် အသုံးပြုနိုင်သည်။

၄။ စိုက်ပျိုးချိန် စောစောစိုက်ရမည်။ သီးလှည့်စိုက်ပျိုးပါက ရောဂါကျရောက်မှု့ နည်းသည်။

၅။ အပင်ပိုင်းကြီးထွားချိန် ရောဂါကျရောက်မှု့ပြင်းထန်ပါက မန်ကိုဇက် (Mancozeb) ၀.၂၅ % ကို ၁၅ ရက်တစ်ခါ သုံးကြိမ်ဖျန်းပေးရမည်။

ဇော်ရဲသူ

Reference: Plantwise Knowledge Bank

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်