အသားစားနွားများ အစာမစားခြင်းအတွက် ဖြေရှင်းနည်းလမ်းများ

အသားစားနွား မွေးမြူသည့်အခါမှာ အသားစားနွားများ၏ အစာစားလိုစိတ် လျော့နည်းလာခြင်း၊ အစာစားသုံးမှုပမာဏလျော့နည်းလာခြင်း စသည့်လက္ခဏာများ ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိကာ အသားစားနွားများ၏ ခန္ဓာကိုယ်အရည်အသွေး အားနည်းလာစေကာ ကြီးထွားနှုန်း ကျဆင်းလာစေမည် ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် အသားစားနွား အစာစားလိုစိတ် လျော့နည်းလာစဥ် မည်ကဲ့သို့ ဖြေရှင်းသွားရမည်ကို လေ့လာကြည့်ကြရအောင်ပါ။

၁။ ပိုးသတ်ပေးခြင်း

အသားစားနွားများ အစာစားလိုစိတ် လျော့နည်းလာပါက ပထမဆုံးစဉ်းစားရမည်မှာ ကပ်ပါးပိုးကောင်ရောဂါ ရှိ/မရှိ ဖြစ်သည်။ ပိုးသတ်စဉ် ဆေးဝါးများအသုံးပြုကာ ကျယ်ပြန့်စွာ ပိုးသတ်ပေးရမည် ဖြစ်သည်။ ပိုးသတ်ပြီးနောက် နွားတင်းကုပ်အတွင်းရှိ စွန့်ပစ်အညစ်အကြေးများအား ရှင်းလင်းပြီး ပိုးသတ်ပေးခြင်းဖြင့် အသားစားနွားများ ကပ်ပါးရောဂါပိုး နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ကူးစက်ပြန့်ပွားခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သွားရမည်ဖြစ်သည်။ 

၂။ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်း အားကောင်းစေခြင်း

အသားစားနွားများ အစာစားလိုစိတ် လျော့နည်းခြင်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်အကြောင်းအရင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ဥပမာ- အစာမကြေခြင်း၊ ဝမ်းချုပ်ခြင်း၊ အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်း ရောင်နာခြင်းစသည့် ရောဂါလက္ခဏာများ ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် နွားမွေးမြူသူများမှာ ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေများအရ အသားစားနွားများအား အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်း ကျန်းမာအားကောင်းစေရန် ပြုလုပ်ပေးသွားရမည်ဖြစ်သည်။ 

၃။ သံထုတ်အစာအိမ်ဆေး ပေးခြင်း

အသားစားနွားများ အစာရှာဖွေစားသုံးစဉ် သံမျှင်၊ ကျောက်ခဲလုံး၊ ပလတ်စတစ် စသည်တို့ကိုမတော်တဆ မြိုချစားသုံးမိမည်ဖြစ်သည်။ ထိုပစ္စည်းများမှာ သာမန်အားဖြင့် အစာအိမ်အတွင်း အနယ်ထိုင်နေမည်ဖြစ်ပြီး အသားစားနွား၏ အစာစားလိုစိတ်အပေါ် ထိခိုက်မှု သိသာစေမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အသားစားနွားအား အစာအိမ်အတွင်းရှိ သံမျှင်များကို ယူဆောင်ပြီး အစာအိမ်ဆေးခြင်းများ ပြုလုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။ အစာအိမ်အတွင်းရှိ အခြားပစ္စည်းများကိုလည်း သန့်ရှင်းသွားစေမည်ဖြစ်သည်။ 

၄။ သင့်လျော်စွာ ကျွေးစာပေါင်းစပ်ပေးခြင်း

အသားစားနွားများ အစာစားလိုစိတ် လျော့နည်းလာခြင်း၏ နောက်ထပ်အကြောင်းအရင်းတစ်ခုမှာ ကျွေးစာပြဿနာ ဖြစ်ပါသည်။ ကျွေးစာအရသာ မကောင်းမွန်ပါက နွားများ စားသုံးရန် မနှစ်သက်ပါ။ သို့မဟုတ် ကျွေးစာမှိုတက်ခြင်းမှာလည်း နွားများ၏ အစာစားလိုစိတ်ကို ထိခိုက်စေမည်ဖြစ်ကြောင်း သိရပါသည်။

မှီငြမ်း- www.cnhnb.com မှ ကောက်နှုတ် ဖော်ပြပါသည်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်