မြန်မာနိုင်ငံမှာတော့ ပုံမှန်အားဖြင့် မြေဩဇာကျွေးတာ နှစ်မျိုးရှိပါတယ်။ အရွက်တွေကိုဖျန်းတာရယ်။ အမြစ်တွေကို ကျွေးတာ(ကွန်ပေါင်း)ရယ်ပါ။
ရွက်ဖျန်းအားဆေးဆိုလို့ အရွက်ကိုထိမှရတာမဟုတ်ပါဘူး။ လေပေါ် အစိတ်ပိုင်းကိုထိတာနဲ့ကိုရတယ်။ အပင်ရဲ့နေရာတိုင်းမှာ အပေါက်တွေရှိတယ်။ ပန်းပွင့်တွေမှာလည်း ရှိတယ်။ အဲ့ဒီအပေါက်တွေကပဲ ဘက်တီးရီးယားတွေဝင်ပြီး ဒဏ်ရာဖြစ်ကြတယ်။ ရွက်ဖျန်းမြေဩဇာလည်း ထိုနည်းအတူ အဲ့ဒီအပေါက်တွေကပဲ ဝင်ကြတာပါ။
မြေဩဇာတွေက အရွက်ရဲ့ လေရှူပေါက်တွေကနေ ဝင်တယ်။ အမြစ်တွေမှာဆိုရင်လည်း လေရှုပေါက်တွေရှိတယ်။ အဲ့ဒါတွေကို lenticel တွေ stomata တွေလို့ ခေါ်တယ်။
အပွင့်ထဲက ဝင်တာလည်း ရှိတယ်။ ဥတွေထဲကနေ ဝင်တာတွေလည်းရှိတယ်။
အခုက ကွန်ပေါင်းမြေဩဇာ ဒါမှမဟုတ် ပုလဲတစ်အိတ် (၅၀ Kg) ကို ၈ သောင်းကျော်ကနေ ၁ သိန်းလောက်ထိ ရှိနေတယ်။ ရွက်ဖျန်းအမှုန့်ဈေးတွေကတော့ ၁ ကီလိုကို ၃၀၀၀ - ၁၀၀၀၀ ကြား ရှိတယ်။
ဆိုတော့ ဒီလို မြေခံမြေဩဇာတွေက ဈေးကြီးနေတော့ တောင်သူတွေ တွေးလေ့မေးလေ့ရှိတဲ့ မေးခွန်းကတော့ မြေခံမြေဩဇာတွေနေရာမှာ ရွက်ဖျန်းတွေကို အစားထိုးလို့ရလားဆိုတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
တိုက်ရိုက်တော့ အစားထိုးသုံးလို့မရဘူးလို့ပဲ ပြောရမှာပါ။
ရွက်ဖျန်းကလည်း အပင်ကို သူဟာနဲ့သူတော့ ကောင်းတယ်။ မြေခံကလည်း သူ့ဟာနဲ့သူကောင်းတယ်။ ဘယ်ဟာက ပိုကောင်းလဲဆိုတာတော့မရှိဘူးပေါ့နော်။ သူဟာနဲ့သူ ကောင်းတယ်။ လိုအပ်ရင် လိုအပ်သလို သုံးရမှာ။ တစ်ခုတည်းကို သုံးလို့ကတော့ မရဘူး။
မြေခံက တအားဈေးကြီးနေလို့ အဆင်မပြေဘူးဆိုရင်တော့ အော်ဂဲနစ် နဲ့ တွဲသုံးသင့်ပါတယ်။ အော်ဂဲနစ်ချည်းပဲ သုံးချင်ရင်တော့ အရွက်ဖျန်းမြေဩဇာကို ကောင်းကောင်းသုံးပေးရပါမယ်။
တချို့တောင်သူတွေက ရွက်ဖျန်းအမှုန့်တွေကို အီးအမ်တွေ ဘိုကာရှီတွေနဲ့ အလုံးတွေ၊ အချောင်းတွေလုပ်ပြီး သုံးကြတာတွေရှိတယ်။
အဲ့ဒါမျိုးတွေက သုံးလို့မရဘူးလားဆိုတော့ ဆိုးကျိုးတော့ မဖြစ်ပေမယ့် မထိရောက်ဘူးပေါ့။ ဆိုတော့ ရွက်ဖျန်းဆိုရွက်ဖျန်းလိုပဲသုံး၊ မြေခံဆို မြေခံလိုပဲသုံးကြပါ။
ဘာလို့လဲဆိုရင်တော့ အဓိက ပျော်ဝင်မှုကွာတယ်။ မြေတွင်းမှာနေထိုင်ချိန်ကွာတယ်။ ဖျော်ကြည့်လိုက်ရင် ရွက်ဖျန်းတွေက အရည်ပျော်တာမြန်တယ်။ မြေခံတွေက အရည်ပျော်တာ နှေးတယ်။ တချို့တွေက compound တွေကို မြန်မြန်ပျော်စေချင်တယ်။ ယူရီးယားလိုမျိုး အမိုးနီးယားတွေဆိုဟုတ်တာပေါ့။ P2O5 တို့လို ဖော့စဖရပ်၊ ပိုတက်ဆီယမ်တို့လိုနဲ့ ကွန်ပေါင်းတွေလိုမျိုးတွေကို မြန်မြန်ဖျော်ပြီး မြန်မြန်ပျော်စေချင်ရင်တော့ ဆိုးဆေးတွေနဲ့ မြေကြီးလုံးသမားတွေ အကြိုက်ဆုံး ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။
အဲ့ဒါတွေက နည်းနည်းကြာနေတယ်။ မပျော်ဝင်ဘူးဆိုတာက Stability ကောင်းတာ။ မြေခံမြေဩဇာတွေကို တခါထည့်ရင် တစ်ဧကကို ၈၀၀၀၀၊ ၁၀၀၀၀၀ ပေးရတယ်။ ရွက်ဖျန်းမြေဩဇာကတော့ ၄၊ ၅ ထောင် ၊ ကောင်းတာလေးဝယ်ဖျန်းရင် ၁၀၀၀၀ ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ၁ ရာသီကို ၅ ခါလောက်ဖျန်းပေးရတယ်။ အလုပ်သမားခ၊ ဘာခညာခနဲ့ဆိုရင်တော့ ဘာမှတော့ သိပ်မထူးပါဘူး။
ရွက်ဖျန်းနဲ့ မြေခံနဲ့ ယှဉ်ပြောမယ်ဆိုရင်တော့ ရွက်ဖျန်းက နည်းနည်းပဲစားတယ်။ ဒါပေမဲ့ မြန်မြန်တော့ရတယ်။ ဈေးသာမတက်ခဲ့ဘူးဆိုရင်တော့ မြေခံက ပိုတန်တယ်ဆိုရမှာပဲ။
ရွက်ဖျန်းကို မြေခံမြေဩဇာတွေပုံစံအနေနဲ့တော့ မသုံးသင့်ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မြေခံမြေဩဇာတွေမျိုး မြေထဲကိုထည့်မယ်ဆိုရင် ရွက်ဖျန်းတွေက အကြာကြီးမခံဘူး။ ခဏလေးနဲ့ပျက်စီးသွားနိုင်တယ်။ ပိုက်ဆံတွေပိုကုန်ပြီး အပင်တွေက နည်းနည်းပဲရတာမျိုးဖြစ်သွားမယ်။
ဒီတော့ အထက်မှာဆိုခဲ့သလို ရွက်ဖျန်းကလည်း အပင်ကို သူဟာနဲ့သူတော့ ကောင်းတယ်။ မြေခံကလည်း သူ့ဟာနဲ့သူကောင်းတယ်။ ဘယ်ဟာက ပိုကောင်းလဲဆိုတာတော့မရှိဘူး။ ဆိုတော့ ကိုယ်သုံးနိုင်တဲ့အနေအထား၊ ကိုယ်သုံးချင်တဲ့ပုံစံကိုလိုက်ပြီးပဲ ရွေးချယ်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဖုန်းမဏ်တိုး (ရေဆင်းရနံ့)
ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။