ဝက်မွေးမြူနည်းစနစ်အမျိုးမျိုးအကြောင်း

စီးပွားဖြစ် ဝက်မွေးမြူလိုသူများနှင့် တစ်ပိုင်တစ်နိုင် ဝက်မွေးမြူလိုသူများအတွက် မိမိအဆင်ပြေသလို အသုံးပြုမွေးမြူနိုင်မည့် မွေးမြူနည်းစနစ်အမျိုးမျိုးကိ ဖော်ပြပေးလိုက်ပါသည်။

• (က) လွှတ်ကျောင်း မွေးမြူနည်းစနစ်
• (ခ) ခြံလှောင် မွေးမြူနည်းစနစ်
• (ဂ) ဖွဲခင်းဖြင့် မွေးမြူသည့်နည်းစနစ်
• (ဃ) ခြံခွဲမွေးမြူနည်းစနစ်တို့ ရှိကြပါသည်။

(က) လွှတ်ကျောင်းမွေးမြူနည်းစနစ်

• စားကျက်မြေနှင့် မြေလွတ်မြေရိုင်းများရှိသောဒေသများတွင် လွှတ်ကျောင်းမွေးမြူနည်းစနစ်ကို ကျင့်သုံးရန် သင့်တော်ပါသည်။ 
• လွှတ်ကျောင်းမွေးမြူနည်းစနစ်သည် နေ့အချိန်တွင် လွတ်လပ်စွာသွားလာလှုပ်ရှားနိုင်ပြီး သဘာဝအစားအစာများကို ရှာဖွေစားသောက်နိုင်သဖြင့် ဝက်များ၏ ပင်ကိုယ်ဓလေ့နှင့် ညီညွတ်သလို ကျန်းမာရေးနှင့်လည်း ညီညွတ်ပါသည်။
• လွှတ်ကျောင်းခြင်းဖြင့် နေရောင်ခြည်နှင့် လေကောင်းလေသန့်ကို ရရှိစေပါသည်။
• ထို့ပြင် လွှတ်ကျောင်းခြင်းသည် သဘာဝအစားအစာနှင့် ဗီတာမင်ဓာတ်၊ သတ္တုဓာတ်များကို ရှာဖွေစားသောက်နိုင်ပါသည်။
• ဉာဉ့်အချိန်တွင် ဝက်များကို ရာသီဥတုဒဏ်မှ ကာကွယ်ပေးရန်အတွက် ခြံအဆောက်အဦထဲသို့ ပြန်လည်ထည့်သွင်းပေးရပါမည်။
• ယခုအခါ ဖွံဖြိုးပြီးနိုင်ငံများဖြစ်သည့် အင်္ဂလန်၊ သြစတေးလျနှင့် နယူးဇီလန်နိုင်ငံများတွင်လည်း လွှတ်ကျောင်းမွေးမြူနည်းစနစ်ကို ပြန်လည်ကျင့်သုံးလျက် ရှိပါသည်။
• မျိုးဝက်မကောင်ရေ ၁၀ ကောင်ကို တစ်အုပ်စုဖွဲ့ပြီး ၁ ဧက အကျယ်ရှိ မြေကွက်ကို ကာရံထားသော ခြံဝင်းများထဲတွင် လွှတ်ကျောင်းကြခြင်း ဖြစ်သည်။
• ဉာဉ့်အခါ အိပ်နားနေနိုင်ရန်အတွက် ရွှေ့ပြောင်းနိုင်သော အိပ်ဆောင်တဲများ ထားရှိပေးရပါမည်။

(ခ) ခြံလှောင်မွေးမြူနည်းစနစ်

• ကျေးလက်ဒေသ တစ်ပိုင်တစ်နိုင်မွေးမြူရေးတွင် ဝက်များကို ခြံလှောင်မွေးမြူရန် အထူးသင့်တော် သည်။
• စီးပွားဖြစ် အမြောက်အများမွေးမြူသည့်အခါ ဝက်များ၏အသက်အရွယ်အလိုက် မျိုးဝက်၊ အသားတိုးဝက်၊ ဝက်သိုးများတို့ကို သီးခြားအဆောက်အဦ၌ ခြံလှောင်မွေးမြူနိုင်ပါသည်။
• (၆ ပေ x ၈ ပေ)အကျယ်အဝန်းရှိ ခြံထဲတွင် ဝက်မကြီး ၅ ကောင်(သို့မဟုတ်) ဝက်လတ် ၁၅ ကောင် (သို့မဟုတ်) နို့ခွဲဝက်ကောင်ရေ ၂၀ မွေးမြူထားရှိနိုင်သည်။ 
• ခြံအဆောက်အဦကို သစ်သားများဖြင့် ဆောက်လုပ်ပေးပါက တာရှည်အသုံးပြုနိုင်သည်။
• မြေကြီးမှ ၁.၅ ပေ အမြင့် ၊ အခင်းကို ၂ ပေ x ၁ ပေ သစ်ဖြင့် ၁ လက်မခြားပေးပြီး ဘေးအကာကို ၃ ပေ x ၁ ပေ သစ်သားတန်းများကို ၆ ပေ ခြားပြီး ၁.၅ ပေ အမြင့် ကာထားပေးရမည်။
• အဆောက်အဦ၏ လက်ခံတိုင်အမြင့်ကို ၆ ပေထားပြီး ဓနိမိုးပေးပါက လေဝင်လေထွက်ကောင်းပြီး နေပူဒဏ်မှ ကာကွယ်ထားပေးမည် ဖြစ်ပါသည်။ 

(ဂ) ဖွဲခင်းဖြင့်မွေးမြူသည့်နည်းစနစ်

• ဝက်ခြံကို ကုန်ကျစရိတ်သက်သာပြီး အနံ့အသက်ဆိုးများ ကင်းစေရန် မြေစိုက်တဲများ ဆောက်လုပ်မွေးမြူနိုင်ပါသည်။
• ရေမဝပ်သည့်နေရာ၌ အောက်ခံမြေကို ၁ ပေအနက်တူးပြီး မြေကျစ်အောင် ထုထောင်းပေးပြီးနောက် စပါးခွံ(သို့မဟုတ်) မြေပဲခွံ(သို့မဟုတ်)ရိုးပြတ်ကောက်ရိုး စသည်တို့ကို ၁ ပေခွဲမှ ၂ ပေထု အထူခင်းပြီး EM ဘိုကာရှီကို ဆွတ်ရုံမျှ ဖျန်းပေးထားပြီးပါက ဝက်များကို ထားရှိနိုင်ပါသည်။
• ဤကဲ့သို့ ခင်းပေးထားသည့်အတွက် ဝက်များမှာ အခင်းကို တူးဆွနိုင်သည်။
• ဤမွေးမြူနည်းစနစ်သည် အနံ့အသက်များကင်းပြီး ခြံအတွင်း သန့်ရှင်းမှုရှိသည်။
• နှစ်စဉ် အခင်းများကို ပြန်လည်လဲလှယ်ပေးပြီး အခင်းဟောင်းများကို စိုက်ပျိုးရေးအတွက် မြေသြဇာအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။

(ဃ) ခြံခွဲမွေးမြူနည်းစနစ်

• ရှေးယခင်က ဝက်အရွယ်အစားမျိုးစုံတို့ကို တစ်နေရာတည်း၌သာ မွေးမြူထားကြပြီး ယခုအခါ အသက်အရွယ်လိုက်၍ အခန်းကန့်ပြီး မွေးမြူလျက်ရှိကြသည်။
• တချို့ဝက်မွေးမြူသူများသည် မျိုးဝက်များကို မွေးမြူထားရှိပြီး သားပေါက်ဝက်ကလေးများ အသက် ၂ လပြည့်သည့်အခါအသားတိုးမွေးမြူသူများထံသို့ ရောင်းချသည့်စနစ်ကို ကျင့်သုံးကြသည်။
• ဝက်များကို အသက်အရွယ်ခွဲခြားပြီး သီးခြားမွေးမြူထားခြင်းအားဖြင့် ဝက်များ၏ ကြီးထွားနှုန်း ပိုမိုကောင်းမွန်လာခြင်း၊ အစာကို အသားအဖြစ်ပြောင်းလဲမှု(Feed conversion ratio) တိုးတက်ကောင်းမွန်ခြင်းနှင့် ဝက်များတွင် ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသော အသက်ရှူလမ်းကြောင်းရောဂါ ဖြစ်ပွားမှုနှုန်း သိသိသာသာကျဆင်းသွားကြောင်း လေ့လာတွေ့ရှိရပါသည်။ 
• ဤမွေးမြူနည်းစနစ်၌ ဝက်များကို တစ်ပြိုင်နက်သားတင်ပေးပြီး အသုတ်လိုက် ပြိုင်တူမွေးဖွားပေးခြင်းဖြင့် သားခွဲချိန်ရောက်သည့်အခါ သက်တူရွယ်တူ ဝက်ကလေးများကို သီးသန့်ခြံထဲသို့ ရွှေ့ပြောင်းမွေးမြူကြပါသည်။
• ခြံတစ်ခြံခြင်းအလိုက် ဝက်များကို တစ်ပြိုင်နက်သွင်းပြီး တစ်ပြိုင်နက်ထုတ်နည်းစနစ် (All in All out system) ကို ကျင့်သုံးကြပါသည်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ကို ထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်