မွေးမြူရေးဘဲများကို အစာကျွေးနည်း

ဘဲမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း အောင်မြင်ဖို့အတွက် ဘဲစာကိစ္စအား မလွဲမသွေဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဘဲများသည် သဘာဝအားဖြင့် အသက်(၆)လကျော်သော် အင်း၊ အိုင်၊ မြစ်၊ ချောင်း၊ မြောင်းများထဲ၌ သဘာဝအစားအစာများကို ရှာဖွေစားသောက်တတ်သော အလေ့အထရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့် (၆) လအရွယ်မတိုင်မီကာလတွင် ဘဲစာမှန်မှန်ကျွေးရမည်ဖြစ်သည်။

အစားအစာ ကောင်းစွာမစားရသော ဘဲမှဥသည့် ဘဲဥများသည် အချိန်မစီးဘဲ ပေါ့နေတတ်ပြီး အာဟာရဓာတ်ပြည့်ဝစွာစားရသော ဘဲမှဥသည့် ဘဲဥသည် အလေးချိန်စီးနေတတ်သည်။

ဘဲအနည်းအကျဉ်း မွေးမြူသူများအဖို့ (ကျေးလက်ဒေသများတွင်) ဝင်းခြံများထဲ လွှတ်ထားလိုက်ပါက အစာသီးသန့် ကျွေးစရာမလိုပေ။ သို့သော် စီးပွားဖြစ် ဘဲမွေးမြူရေးကို လုပ်ကိုင်သည့်အခါ ဖြစ်သလိုလွှတ်ထားပြီး မမွေးသင့်ပေ။ ဘဲစာများ စနစ်တကျပြုလုပ်၍ ကျွေးရန်လိုအပ်သည်။ သို့မှသာ ဘဲများကျန်းမာသန်စွမ်းပြီး လုပ်ငန်းအောင်မြင်နိုင်ကြောင်း သတိပြုသင့်သည်။

အလွယ်တကူရရှိနိုင်ပြီး စရိတ်စက အကုန်အကျများစွာ မကုန်ကျသော ဘဲစာမှာမူ- ပုစွန်(သို့) ဆန်ကွဲရောစပ်ထားသည့် ဘဲစာကို နံနက်(၆-၇)နာရီအတွင်း ကျွေးသင့်သည်။ မနက်စောစောပိုင်းအချိန် ကျွေးနိုင်ပါက ပိုကောင်းပါသည်။ အစာကျွေးရာတွင် ညဘက်အိပ်တန်းတက်ရာမှ အပြင်သို့မထွက်မီ ကျွေးသင့်သည်။ ဘဲ၏သဘာဝမှာ နံနက်စောစော မျက်လုံး(၂)လုံးပွင့်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အစာစားလိုသောဆန္ဒရှိသည့်အတွက် နံနက်စောစောကျွေးပါက ပိုကောင်းသည်ဟု ဆိုခြင်းဖြစ်ပေသည်။

ဘဲအစာစပ်ရာတွင် ပရိုတင်းဓာတ်၊ ဗီတာမင်ဓာတ်နှင့် သတ္တုဓာတ်များသည် ဘဲအရွယ်အလိုက်ကွာခြားမှုရှိသည်။ ဘဲငယ်ကလေးများသည် ကြီးထွားဆဲအချိန်တွင် ပိုမိုလျှင်မြန်စွာဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် အစာပိုလိုအပ်သည်။ ဘဲငယ်ကလေးများအား အစာနု(အခြောက်) သို့ (အစို) ကို တစ်နေ့ (၄-၆) ကြိမ်အထိ ကျွေးမွေးသင့်သည်။ ထို့နောက် အစာကျွေးသည့်အကြိမ်အရေအတွက်ကို တဖြည်းဖြည်းလျှော့သွားသင့်သည်။ သင့်တော်သည့် ဘဲစာအချိုးအစားမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။

ပရိုတင်းဓာတ်ပါသည့် အစာများတွင် ငါးမှုန့်နှင့် ပုစွန်ဖွဲသည် အာဟာရဓာတ်ကြွယ်သည့် အစာဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအစာများကို ဘဲများအားကျွေးပါက ပုစွန်ဖွဲကို အထူးသတိထားစရာမလိုဘဲ ငါးမှုန့်ကို လတ်ဆတ်ကောင်းမွန်မှု ရှိ/မရှိ စစ်ဆေးပြီးမှသာ ဘဲအစာအဖြစ် ပြုလုပ်ကျွေးမွေးသင့်ပါသည်။ မလတ်ဆတ်သည့် ငါးပုတ်များဖြစ်နေလျှင် မကျွေးသင့်ပါ။ ကျွေးမိပါက ဘဲများတွင် ရောဂါရ၍ သေဆုံးနိုင်သည်။

ဘဲအစာစပ်ရာတွင် ပရိုတင်းဓာတ်၊ ဗီတာမင်ဓာတ်နှင့် သတ္တုဓာတ်များ အချိုးအစားမှန်ကန်စွာပါရှိရန် အရေးကြီးသည်။ ထို့ပြင် ဘဲငယ်အစာ၊ မျိုးဘဲအစာ၊ အသားတိုးဘဲစာဟူ၍ အမျိုးအစားမတူဘဲ စပ်ယူသင့်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် အလွယ်တကူရရှိနိုင်သည့် ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ်များကို အောက်ပါအတိုင်း အချိုးအစားမှန်ကန်စွာ စပ်ယူပါကလည်း အကောင်းဆုံးဘဲစာကို ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ၄၂ ရက်သားအောက် ဘဲငယ်များအတွက် ၂ အောင်စ၊ ၄၂ ရက်သားမှ ၈၄ ရက်သား (၁၂ ပတ်)ကို ၃.၅ အောင်စ၊ ၁၂ ပတ်သားနှင့်အထက်အား (၅-၆) အောင်စအထိ ကျွေးသင့်သည်။ ဤအစာနှုန်းမှာ တစ်ကောင်ကျွေးနှုန်းဖြစ်သည်။

ပြောင်းပေါသောဒေသများတွင် အောက်ပါဇယားဖြင့် ဖော်ပြထားသော အစာနုကို ပုစွန်(၂)ဆ တိုးပါ။

ဘဲကြီးများကို တစ်ကောင်လျှင်(၃)အောင်စနှုန်းဖြင့် ကျွေးပြီး ညနေပိုင်းတွင် ပြောင်းစေ့ကျွေးသင့်သည်။ ဘဲလတ်နှင့်ဘဲကြီးများကို အစာခြောက်ကျွေးနိုင်သည်။ သို့သော် အစာများကို စိုထိုင်းရုံမျှ ရေဖြင့်နယ်၍ ကျွေးနိုင်သည်။ အသားစားဘဲများ မွေးမြူသူသည် အစာကျွေးရာတွင် အထူးဂရုစိုက်သင့်ပါသည်။ အသားစားဘဲများ ထုတ်လုပ်ရန် အကောင်းဆုံးအချိန်မှာ (၁၀-၁၄)ပတ်အတွင်းဖြစ်ရာ (၆-၁၂) ပတ်အတွင်း ကောင်းစွာဝဖြိုးနေစေရန် အစာကိုဂရုစိုက်ကျွေးမွေးရပါမည်။ အသားစားဘဲများအား အသက်(၈)ပတ်မှစ၍ နောက်ပိုင်း မရောင်းချမီအချိန်အထိ အသားတိုးစာဖိ၍ကျွေးသင့်သည်။ ထိုသို့ကျွေးရာတွင် အစာအစို (သို့) အစာခြောက်ကျွေးနိုင်သည်။

ငါးကြီးဆီ - ၂ %

နို့မှုန့် - ၁၀ %

ဆန်ကွဲ - ၂၀ %

ဖွဲနု - ၄၀ % ကျွေးနိုင်ပါက ပို၍ကောင်းပါသည်။

ဘဲများ အချိန်တိုတိုနှင့် သန်မာထွားကျိုင်းပြီး ဖွံ့ဖြိုးစေရန် အရေးကြီးဆုံးမှာ အာဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသည့်အစာများကျွေးခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

အာဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသည့်အစာများမှာ ဘဲအတွက် အရေးကြီးသကဲ့သို့ သောက်ရေခွက်များနှင့် အစာခွက်များကိုလည်း ဂရုစိုက်ရန်လိုအပ်လှပါသည်။

ရေးသားသူ - ဦးဇော်(dof)

ကိုးကား - မွေးမြူနည်းပညာစာအုပ်မှ ကောက်နှုတ်ချက်များ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Facebook Page သို့သွားရန်

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆွေးနွေးရန်

မွေးမြူရေးဘဲများကို အစာကျွေးနည်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

{{ post.title }}

{{ question.creator.name }} အမည်မသိ {{ question.creator.state.name }}၊ {{ question.creator.township.name }}

{{ book.title }}

မွေးမြူရေးဘဲများကို အစာကျွေးနည်း

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ

နွားမွေးမြူရေးအတွက် အခြေခံအစာကျွေးနည်းစနစ်နှင့် အာဟာရလိုအပ်ချက်များတွက်ချက်ပုံ

နွားစာချဉ်ဖတ်ပြုလုပ်ခြင်း

နို့ထွက်နွားမနှင့် နို့ခမ်းနွားမ တို့အတွက် အခြေခံ အာဟာရဗေဒ

{{ post.title }}