ငါး၊ ပုစွန်တို့အတွက် လိုအပ်တဲ့ ပရိုတင်း

မွေးမြူထားသော ငါးပုစွန်များတွင်လည်း အစာစားသည့် အလေ့အထပေါ် မူတည်၍ အပင်စား (Herbivore), အသားစား (Carnivore), အစုံစား (Omnivore) ဟူ၍ တူညီမှု မရှိသလို ရေပေါ်၊ ရေလယ်၊ ရေအောက်စသည်ဖြင့် နေထိုင်ကျက်စားမှု မတူညီသောကြောင့် ယင်းတို့ကို ကျွေးသည့် အစာအရည်အသွေးနှင့် ထုတ်လုပ်သည့် အစာပုံစံသည်လည်း မတူညီနိုင်ပါ။ ယေဘုယျအားဖြင့် အသားစားငါးများအတွက် Protein လိုအပ်ချက်သည် ကျန်အပင်စားနှင့် အစုံစား ငါးများထက် ပိုမြင့်မားမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အတူ အသက်အရွယ် (အငယ်၊ အလတ်၊ အကြီး) တွင် အရွယ်အငယ်ဆုံးအချိန်သည် Protein လိုအပ်ချက်အများဆုံး ဖြစ်ပါသည်။ ထိုနည်းအတူ ရေချို၊ ရေငန်ပုစွန်များသည် အစုံစားသတ္တဝါများဖြစ်ပြီး သားပေါက် (Post Larvae) အရွယ်သည် သက်လတ်၊ သက်ကြီးအရွယ်ထက် Protein လိုအပ်ချက်ပိုမြင့်မားပါသည်။ ရေငန်ပုစွန်နဲ့ ရေချိုပုစွန်တွင်လည်း ရေငန်ပုစွန်သည် Protein လိုအပ်ချက် ပိုမြင့်မားပါသည်။

ကြီးထွားမှုအတွက်လိုအပ်သည့် Protein တစ်မျိုးတည်းအား အခြေခံ၍ ပြောမည်ဆိုလျှင် Protein ပါဝင်မှုမြင့်လေ အစာအရည်အသွေးကောင်းလေဟု ပြောဆို၍ ရနိုင်မည်လားဟုမေးလျှင် ဥပမာအားဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံတွင်လက်ရှိမွေးမြူနေသည့် ရေချိုမွေးမြူရေးငါးများစုစုပေါင်း၏ ၇၀% ခန့်ရှိသည့် ငါးမြစ်ချင်း၊ ငါးကြင်းစသည့် ငါးများအတွက် အသားတိုးမွေးမြူခြင်းတွင် အမှန်တကယ် Protein လိုအပ်ချက်မှာ (၂၅%-၂၀%) ဖြစ်သော်လည်း Protein၄၀%ခန့် ရှိသော ပဲဖတ်ကိုကျွေးခြင်းဖြင့်ပို၍ ကြီးထွားမှုကောင်းမလာနိုင်ပါ။  ငါးများ အနေဖြင့် Protein ပိုမြင့်မားသော အစာကျွေးသော်လည်း ယင်းတို့ကြီးထွားရန် အမှန်လိုအပ်သည့် Protein (Amino Acid) ကိုသာ သုံးစွဲပြီး ကျန်သည်များကို မစင်အဖြစ် စွန့်ထုတ်မည် ဖြစ်သည်။

Proteinကို အကျယ်ပြောမည်ဆိုပါက နိုက်ထရိုဂျင် (Nitrogen) ဓာတ်ကို အခြေခံထားသည့် ဓာတုပစ္စည်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး Amino Acids (Essential and Nonessential Amino Acids) များဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသည်။ အမိုင်နိုအက်ဆစ်အမျိုးအစားပေါင်း (၂၀) ခန့်ရှိပြီး ကြီးထွားမှုအတွက် မရှိမဖြစ် လိုအပ်သော အမိုင်နိုအက်ဆစ် (Essential Amino Acids – EAA) မှာ (၉) မျိုးခန့်ရှိပါသည်။

EAA လိုအပ်မှုသည် ရေနေသတ္တဝါမျိုးစိတ်အလိုက်၊ အသက်အရွယ်အလိုက် ကွဲပြားမှုရှိသည်။ ရေချိုရေငန် မတူညီမှုအပေါ်လည်း ကွဲပြားမှုရှိသည်။ ထို့အတူ ရေနေသတ္တဝါများကို ကျွေးသည့် အစာကုန်ကြမ်း (Raw Ingredients) များဖြစ်သည့် ကဇော်ဖတ်၊ ဖွဲနု၊ ပဲဖတ်၊ နှမ်းဖတ်၊ ပဲပုပ်ဖတ်၊ ပုစွန်ဖွဲ၊ ငါးပေါင်းမှုန့်တို့တွင် EAA အမျိုးအစားများပါဝင်မှုနှင့် ပါဝင်မှု ရာခိုင်နှုန်းများမတူကြပါ။ အချို့ကုန်ကြမ်းများတွင် အနည်းငယ်သာပါပြီး အချို့ကုန်ကြမ်းများတွင် ကြွယ်ဝမြင့်မားစွာပါဝင်ပါသည်။ ယင်းတို့ထဲတွင် ငါးပေါင်းမှုန့် (Fishmeal) သည် Protein မြင့်မားသလောက် EAA ပါဝင်မှု ကြွယ်ဝပါသည်။

အသားတိုးငါးမြစ်ချင်းငါးအတွက် လိုအပ်သည့် Protein (၂၅%) ရှိသော (သို့မဟုတ်) ယင်းထက်မြင့်မားသော မည်သည့်အစာကုန်ကြမ်းတစ်မျိုးတည်းကို ကျွေးစေကာမူ ယင်းငါးအတွက် အမှန်လိုအပ်သည့် EAA အချိုးအစား အပြည့်အဝ မပါနိုင်သဖြင့် ကြီးထွားမှုအတွက် အပြည့်အဝမရရှိနိုင်ပါ။ အသားတိုးငါးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်သူများသည် ယေဘုယျအနေဖြင့် Protein ပါဝင်မှုကိုသာ ကြည့်၍ အကဲဖြတ်နေကြသည်။

သိပ္ပံနည်းကျဖော်စပ်ထားသည့် Formulated Feed ဖြစ်သည့် အစာတောင့် (Pellet) များတွင် EAA ပါဝင်မှုမြင့်မားသည့် Fishmeal ကုန်ကြမ်းကို အခြေခံ၍ စုစုပေါင်းကုန်ကြမ်းပစ္စည်း (၅) မျိုးခန့် ရောစပ်ထားပြီး ‌ရေနေသတ္တဝါ အမျိုးအစား၊ အသက်အရွယ်အလိုက် သင့်တော်မည့် ပုံစံနှင့်အရွယ် (Type & Size) များ ထုတ်လုပ်၍ မွေးမြူရေးအတွက် အကျိုးရှိစွာ အသုံးပြုနိုင်သည်။

ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းအမယ်များ ရောစပ်ရခြင်းမှာ ကုန်ကြမ်းတစ်ခုခြင်းစီတွင် မတူညီသည့် EAA ပါဝင်မှုအရ မွေးမြူရေးငါးအတွက် အမှန်လိုအပ်သည့် EAA များ Protein တွင် အနီးစပ်ဆုံး ပါဝင်စေရန် ဖြစ်သည်။ 

ပိုမိုကောင်းမွန် အရည်အသွေးပြည့်ဝသည့် အစာဖြစ်စေရန်အတွက် ငါး၊ ပုစွန်အလိုက်လိုအပ်သည့် သတ္တုဓာတ်နှင့်ဗီတာမင်ဓာတ်များ ပေါင်းစပ်ဖြည့်စည်းပေးရန်လည်း လိုအပ်သည်။  

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်