ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကျရောက်ပြီးနောက် ဆောင်ရွက်ရန်များ

အကယ်၍ ပုစွန်မွေးမြူရေးကန်များတွင် ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါပိုးတစ်ခုခု ကျရောက်ခဲ့ပါက အောက်ပါအတိုင်း လိုက်နာဆောင်ရွက်ရမည်။

• ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကျရောက်သည့် ကန်တွင် ၎င်းဗိုင်းရပ်စ်ကို သယ်ဆောင်နိုင်သည့် Carrier (ဥပမာ ကဏန်းများ) မရှိစေရေး ဆောင်ရွက်ရန်နှင့် ရှိပါက ထိရောက်စွာ ဖယ်ရှားပေးရန်။
• အဆိုပါ ဗိုင်းရပ်စ်ကို အခြားအနီးအနားရှိ မွေးမြူရေးကန်များသို့ မကူးစက်စေရန် ဆောင်ရွက်ပါ။
• မွေးမြူရေးကန်လုပ်သားများ၏ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးအား ဂရုပြုရန်နှင့် ရောဂါကျရောက်နေသည့် ကန်အတွက် သီးသန့်တာဝန်ပေးရန်။
• မွေးမြူရေးအစာမှအစ လုပ်ငန်းသုံးပစ္စည်းများအားလုံး ရောဂါကျနေသည့် ကန်အတွက် သီးသန့်အသုံးပြုခြင်း ဆောင်ရွက်၍ အသုံးပြုပြီးပါက ပိုးသတ်သန့်ရှင်းရေး ဆောင်ရွက်ပြီး သီးခြားခွဲထားရန်။
• ရောဂါကျရောက်ပါက သက်ဆိုင်ရာဌာနမှ လိုက်နာရန် ချမှတ်ထားသည့် လမ်းညွှန်မှုများကို အတိအကျ လိုက်နာဆောင်ရွက်ရန်။
• ရောဂါကျရောက်သည့် ရေကို မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ ပိုးမသတ်ဘဲ မစွန့်ထုတ်ရန်။
• ရောဂါကျရောက်မှု အခြေအနေကို သက်ဆိုင်ရာဌာနသို့ ချက်ခြင်းအကြောင်းကြားရန်။

ဇီဝလုံခြုံမှုစနစ်၏ အဓိကအချက်များ

• ပုစွန်ကန်သို့ လာရောက်သည့် ကားများ (ဥပမာ ပုစွန်၊ သားပေါက်၊ အစာ၊ လုပ်ငန်းသုံးပစ္စည်း ပို့ဆောင်) အတွက် Tyre Bath (ကားဘီးများအား ကလိုရင်းထည့်ထားသည့် ရေကန်တွင် ဖြတ်မောင်းစေခြင်း) စနစ်ထားရှိပါ။
• ပုစွန်ကန်သို့ အဝင် လူတိုင်းလက်/ခြေများကို ကလိုရင်းရေဖြင့် ဆေးကြောပါ။
• ပုစွန်ကန်အတွင်းသို့ တာဝန်ရှိသူမှအပ အခြားမသက်ဆိုင်သူများဝင်ခွင့်မပြုရ။
• ပုစွန်ကန်များအတွင်း ရောဂါပိုးသယ်ဆောင်နိုင်သည့် ကဏန်းများမဝင်ရောက်နိုင်ရန် ပလပ် စတစ်/ပိုလီသလင်းမိုးကာစများဖြင့် ခြံခတ်ကာရံထားပါ။
• ပုစွန်ကန်တစ်ကန်ခြင်းအတွက် သီးခြား အစာဘန်းများ အသုံးပြုပါ။
• အရောင်လက်သော၊ အသံမည်သော ပလပ်စတစ်စများ/Tape ကြိုးများဖြင့် ငှက်ခြောက်စနစ် ထားရှိပါ။
• ကန်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများ မရောနှောဘဲ ခွဲခြားအသုံးပြု၍ အသုံးပြုပြီး တိုင်း သန့်ရှင်းအောင် ဆေးကြောပေးပါ။
• ကန်ရေအရည်အသွေး တိုင်းတာစစ်ဆေးသည့် ကိရိယာများ ထားရှိပါ။
• လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်မှုမှန်သမျှတို့ကို နေ့စဉ်မှတ်တမ်းထားရှိပါ။

အချုပ်အားဖြင့်ဆိုရလျှင် ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါအတွက် ထိရောက်သည့် ကုသနည်း မတွေ့ရှိသေးသဖြင့် ကာကွယ်နည်းသည်သာ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါများတွင် “WSSV” ဗိုင်းရပ်စ်သည် ကူးစက်မှုနှုန်း လွန်စွာမြင့်မားသဖြင့် ရောဂါကျရောက်ခဲ့ပါက ဆုံးရှုံးမှု များစွာ ကြီးမားနိုင်ပြီး မွေးမြူရေး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပါ ထိခိုက်မှု အန္တရာယ်ကြီးမားနိုင်ပါသည်။ သို့ဖြစ်ပါ၍ အထူးသဖြင့် ပုစွန်မွေးမြူရေးကန်များအတွက် ဇီဝလုံခြုံမှု (Biosecurity) သည် လွန်စွာ အရေးကြီးပါကြောင်း မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်နေသူများအား သိစေအပ်ပါသည်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟု ထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။  

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်