ပဲပုပ်အထွက်နှုန်းထိခိုက်စေနိုင်သည့် ဖျက်ပိုးများ

ပဲပုပ်ကို ရှမ်းပြည်နယ်၊ စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ မန္တလေးတိုင်းနှင့် ဧရာဝတီတိုင်းတို့တွင် အများဆုံး စိုက်ပျိုးကြပါတယ်။ တောင်ပေါ်ဒေသတို့တွင် မိုးကိုအမှီပြု၍ မေ၊ ဇွန်လ တို့တွင် စိုက်ပျိုးလေ့ရှိပြီး၊ မိုးစပါးသီးနှံအပြီး နိုဝင်ဘာ၊ ဒီဇင်ဘာလများတွင်လည်း သီးထပ်အနေဖြင့် ရေသွင်းစိုက်ပျိုးကြပါတယ်။ မြန်မာနိင်ငံ အလယ်ပိုင်းဒေသတွေမှာ သြဂုတ်လဆန်းနှင့် စက်တင်ဘာလဆန်းတွင် စိုက်ပျိုးကြပြီး မြန်မာနိုင်ငံအောက်ပိုင်းဒေသတွင် အောက်တိုဘာလအတွင်း စိုက်ပျိုးကြပါတယ်။ ပဲပုပ်သည် နေ့တာတိုရန်လိုအပ်သော သီးနှံဖြစ်သဖြင့် ဒေသအလိုက် စိုက်ပျိုးချိန်တူညီမှုမရှိပါ။ တစ်ဧကအထွက်နှုန်းမှာ တင်း(၂၀)ကျော်ထိ ထွက်ရှိနိုင်ပြီး အထွက်နှုန်းကောင်းရန်အတွက် ပိုးမွှားရောဂါအန္တရာယ်ကိုလည်း ကြိုတင်ကာကွယ်ရန်မှာ အရေးကြီးလှပါတယ်။

ပဲပုပ်မှာ အဓိကကျရောက်တဲ့ ပိုးမွှားတွေကတော့ ရွက်စုံစားခူမွေးရှည်၊ ရွက်စုံစားကျိုင်း၊ ရွက်လိပ်ရွက်ကပ်ပိုး၊ ရွက်ထွင်းပိုး၊ ယင်ဖြူ၊ ပင်စည်ထိုးယင်၊ ပဲကြမ်းပိုးစိမ်းနှင့် သီးလုံးဖောက်ပိုးတို့ဖြစ်ကြပါတယ်။

မြေအောင်းပိုးနှင့် ပင်စည်ထိုးယင်များ ကျရောက်နိုင်သဖြင့် စိုက်ကြောင်းထဲ၌ မြေအောင်းပိုးသတ်ဆေးများ ကြိုတင်ထည့်ခြင်းနှင့် မျိုးစေ့ကိုလူးနယ်ဆေးများနှင့် လူးနယ်ပြီးမှသာလျှင် စိုက်ပျိုးသင့်ပါတယ်။ ရွက်စားပိုးများအတွက် ထိသေစားသေပိုးသတ်ဆေးနှင့် သီးလုံးဖောက်ပိုး၊ ရွက်ထွင်းပိုး၊ ယင်ဖြူနှင့် ပဲကြမ်းပိုးစိမ်းများအတွက် ပင်လုံးပြန့်အာနိသင်ရှိသော ပိုးသတ်ဆေးများဖြင့် ကာကွယ်နိုင်ပါတယ်။

ထိသေပိုးသတ်ဆေးအနေဖြင့် ဖန်လိုအိတ်၊ မာလာသီယွန်၊ အင်ဒိုဆာလာဖန်၊ ကလိုပိုင်ရီဖော့စ်၊ လန်ဒါဆိုင်ဟောလိုသရင်၊ သဘာဝဆေးအနေဖြင့် တမာပိုးသတ်ဆေးများကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ ပင်လုံးပြန့်အာနိသင်ရှိသော ပိုးသတ်ဆေးအနေဖြင့် ဒိုင်မီသိုအိတ်၊ ဒိုင်ယာဇီနွန်၊ အင်မီဒါကလိုပရစ်၊ အဆီတာမီပရစ်နှင့် အဆီဖိတ်တို့ကို အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။

တောင်ပေါ်ဒေသတွေမှာ ဖားဥမှိုရောဂါ၊ သံချေးရောဂါနှင့် ဒေါင်းနီးရွက်ခြောက်ရောဂါများကျရောက်တတ်ပြီး မြေပြန့်ဒေသတွေမှာဆိုရင် ဘက်တီးရီးယားရွက်ခြောက်ရောဂါများသည် ရင့်မှည့်ချိန်တွင် ကျရောက်တတ်ပြီး အထွက်နှုန်းကို ထိခိုက်စေနိုင်ပါတယ်။

ရောဂါများကို နောက်ဆောင်းပါးမှာ အသေးစိတ်ပြန်လာပါမယ်ရှင့်။

ကိုးကား- Commerce Journal (စီးပွားရေးသတင်းဂျာနယ်)

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ကိုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Facebook Page သို့သွားရန်

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆွေးနွေးရန်

ပဲပုပ်အထွက်နှုန်းထိခိုက်စေနိုင်သည့် ဖျက်ပိုးများ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

{{ post.title }}

{{ question.creator.name }} အမည်မသိ {{ question.creator.state.name }}၊ {{ question.creator.township.name }}

{{ book.title }}

ပဲပုပ်အထွက်နှုန်းထိခိုက်စေနိုင်သည့် ဖျက်ပိုးများ

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဆွေးနွေးချက်များ

ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ

ရောဂါလေလား ပိုးလေလား

ပိုးသတ်ဆေးကို အန္တရာယ်ကင်းစွာ အသုံးပြုနည်း (Video)

တောင်သူများအတွက် အသုံးဝင်ပြီး ကုန်ကျစရိတ် သက်သာစေမည့် ဘော်ဒိုဆေးရည် ပြုလုပ်နည်း

{{ post.title }}