ဇီးဝက်မများ မွေးဖွားခါနီးတွင် တွေ့ရလေ့ရှိသည့် လက္ခဏာများနှင့် ဆောင်ရန်ရှောင်ရန်များ

ဝက်မကြီး မီးဖွားခါနီးတွင် လိုအပ်သည်များမှာ

- ဝက်ငယ်ထည့်ရန် အနွေးဓာတ်ပေးနိုင်သည့်ပုံး

- ဝက်ငယ်များကို သန့်စင်ပေးရန်အတွက် အဝတ်ကြမ်းအသန့်စများ

- အိုင်အိုဒင်းဆေးရည်နှင့် ဂွမ်း

- မွေးကင်းစဝက်ငယ်များလိမ်းရန် ဆေးပေါင်ဒါ

- ဆပ်ပြာနှင့် ရေ

- ကတ်ကြေးတို့ကို ဆောင်ထားရပါမည်။

ဇီးဝက်မများ မွေးဖွားခါနီးတွေ့ရသည့် လက်ခဏာများမှာ

- ဝက်မသည် စိတ်ဂဏှာမငြိမ်ဘဲ ဟိုသွားဒီသွား သွားနေတတ်ခြင်း

- သွားကြိတ်ခြင်း

- အသိုက်ကိုကိုက်ခြင်းများ ပြုလုပ်တတ်၍ မာကြောသောအရာများကို ကိုက်ဖဲ့မှုကြောင့် ထိခိုက်မှုမဖြစ်စေရန် သတင်းစာ စက္ကူ၊ ကန်ဇွန်းရွက် စသည်တို့ကို ထားပေးသင့်ပါသည်။

ဆောင်ရန်၊ ရှောင်ရန်အချက်များမှာ 

- ဝက်မအများစုသည် အပူချိန်မြင့်မားသည့် နေ့ဘက်အချိန်တွေထက် အပူချိန်လျော့နည်းသည့် ညဘက်အချိန် ၈ နာရီမှ ၄ နာရီအတွင်း မွေးဖွားတတ်သဖြင့် မီးအလင်းရောင်ရရှိရန် စီမံထားသင့်ပါသည်။

- ဝက်မမွေးဖွားချိန်တွင် နို့ရည်များထွက်ခြင်း၊ အချွဲရည်များဆင်းခြင်း၊ သားအိမ်ဝပွင့်ခြင်း၊ ရေမွှာပေါက်ခြင်း၊ ဝက်ငယ်ချေးအမဲစေ့များ အပြင်သို့ထွက်ကျခြင်း၊ ဝက်မကြီးမှ ညှစ်ခြင်းတို့ တပြိုင်နက်တည်းဖြစ်ပေါ်လာပြီး ကျွမ်းကျင်သူမှ စောင့်ကြည့်ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။

- ဝက်မတမ်းများတွင် ညှပ်ရိုးကျဥ်းနေပါက မွေးဖွားရန်ခက်ခဲတတ်သလို ဝလွန်းသောဝက်မများသည်လည်း မွေးဖွားရ ခက်ခဲတတ်ပါသည်။

- ဝက်မမွေးဖွားမှုကြာချိန်မှာ ( ၅နာရီ မှ ၁၂ နာရီ)အထိ ရှိတတ်ကြပြီး ပျှမ်းမျှ ၇ နာရီခန့် ကြာမြင့်တတ်သောကြောင့် မွေးဖွားနေစဥ် သားအိမ်ညှစ်အားနည်းပါက ဝမ်းဗိုက်ကို လက်ဖဝါးဖြင့်ဖိ၍ အောက်သို့ ဖြည်းညှင်းစွာ တွန်းပေးလိုက်၊ ပြန်လျှော့လိုက် လုပ်ပေးရပါမည်။

ဝက်ငယ်များအပြင်ထွက်ရန် အခက်အခဲရှိပါက

- လူမှ ကူညီနှိုက်ထုတ်ပေးနိုင်ပါသည်။ သို့သော် အဆောတလျင်မနှိုက်ထုတ်ဘဲ စောင့်ဆိုင်းသင့်ပါသည်။ နှိုက်မည်ဆိုပါက လက်ကို လက်သဲညှပ်ခြင်း၊ ဆပ်ပြာဖြင့် သေချာစွာဆေးကြောပြီးမှ လုပ်ဆောင်ရပါမည်။

- လက်ဖြင့်နှိုက်သည့်အခါ ဝက်မကြီးညှစ်နေစဥ် လက်ကိုထိုးမသွင်းဘဲ အလိုက်သင့် ထားပေးရပါမည်။

- ဝက်ငယ်ခေါင်း (သို့မဟုတ်) ခြေထောက်ကို စမ်းမိပါက အလိုက်သင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်ပေးရပါမည်။

- လိုအပ်မှသာ နှိုက်ရန်၊ အကြိမ်ကြိမ်နှိုက်ခြင်းမပြုရန်နှင့် လက်သန့်ရှင်းမှုရှိရန် အထူးလိုအပ်ပါသည်။ 

- ဝက်ငယ်လေးများကို အကုန်မွေးထုတ်ပြီးပါက ဝက်မ၏သားအိမ်အတွင်း ပဋိဇီဝဆေးတောင့် (Bolus) ကို သားအိမ်အတွင်း ထည့်ပေးရန်တို့ဖြစ်ပါသည်။

- ဝက်မကြီးမှာ ဝက်ငယ်လေးများကို မွေးဖွားပြီးနောက် အချင်းမကျခြင်း၊ ဝက်ငယ်သားပေါက်ကျန်နေခြင်း၊ သားအသေကျန်နေခြင်းများ ဖြစ်ပွားပါက Oxytocin ထိုးဆေးကို အကြောဆေးအဖြစ် ထိုးပေးခြင်း၊ ပဋိဇီဝထိုးဆေးထိုးပေးခြင်းတို့ကို ဆောင်ရွက်ရပါမည်။

ဦးဇော် (dof)

Ref: Dip – LPA သင်ရိုးမှ ကောက်နှုတ်ဖော်ပြပါသည်။

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်