မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါဆိုသည်မှာ

 စားသုံးသီးနှံ၏ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ကို မျိုးစေ့မှ စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ "မျိူးစေ့မမှန် အပင်မသန်" ဆိုသည့် စကားအတိုင်း အပင်တစ်ပင်ကြီးထွားဖွံဖြိုးဖို့အတွက် မျိုးစေ့သည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ထိုကြောင့်မျိုးစေ့ကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိူးသောအခါ ရောဂါကင်းဖို့ လိုပါသည်။

မိခင်အပင်မှာ ရောဂါရှိနေလျှင် မျိုးစေ့တွင် ရောဂါပါလာနိုင်ပါတယ်။ မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါဖြစ်စေသော သက်ရှိများသည် မှုိ၊ ဘက်တီးရီးယား၊ ဗိုင်းရပ်စ် နှင့် နီမတုတ် တို့ဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းရောဂါများသည် မျိုးစေ့၏ အပြင်ဘက် မျိုးစေ့ခွံပေါ် သို့မဟုတ် မျိုးစေ့၏ အတွင်းဘက်တွင် ကပ်၍ တည်ရှိနေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ မျိုးစေ့နှင့်တစ်သားတည်း ရှိနေတတ်ပါသည်။

မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများသည် မည်သည့်အချိန်၌ ကျရောလေ့ရှိပါသနည်း။

အပင်သက်တမ်းတစ်လျှောက်လုံးမှာ ကျရောက်တတ်ပါသည်။ မျိုးညှောင့်မပေါက်ခြင်း နှင့် မျိုးညှောင့်ပေါက်ပြီး အပင်ဆက်လက်မကြီးထွားခြင်းတို့သည် မျိူးစေ့ဆောင်ရောဂါ၏ ထင်ရှားသောလက္ခဏာ ဖြစ်ပါသည်။ ပင်ညှုိး၊ မြစ်ပုတ်၊ ပင်စည်ပုတ်၊ သီးပုတ်၊ ရွက်ပြောက် နှင့် ရွက်ခြောက် အစရှိသော ရောဂါများသည် မျိူးစေ့ဆောင်ရောဂါ၏ ထင်ရှားသောလက္ခဏာများ ဖြစ်ပါသည်။

ဝယ်ယူ၍ စိုက်ပျိုးရသော မျိုးစေ့ထုပ်များတွင် မျိုးစေ့လူးနယ်ဆေးများကို အသုံးပြုထားသောကြောင့် မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါ မဖြစ်ပွားနိုင်သော်လည်း နောက်နှစ်အတွက် မျိုးချန်ထားပြီး စိုက်ပျိုးရန် ရည်ရွယ်ထားသော မျိူးစေ့များနှင့် တောင်သူအချင်းချင်းလက်ဆင့်ကမ်းသော မျိူးစေ့များမှာ မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများ ဖြစ်ပွားနိုင်ပါတယ်။

ကာကွယ်နိုင်နင်းနည်း

မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါကို ကာကွယ်နှိမ်နင်းရန် မျိုးအတွက် ရည်ရွယ်၍ စိုက်ပျိုးထားသော စိုက်ခင်းကို စနစ်တကျပြုစုရန် လိုအပ်ပါတယ်။ မျိုးစေ့၏ အပြင်ဘက် မျိုးစေ့ခွံအပေါ်နှင့် မျိုးစေ့၏ အတွင်းဘက်တွင် ကပ်၍ တည်ရှိနေသော မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများကို ကာကွယ်နိုင်နင်းနိုင်သော်လည်း မျိုးစေ့နှင့် တစ်သားတည်းရှိနေသော မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများကို ကာကွယ်နိုင်နင်းရန် ခက်ခဲပါသည်။

မျိုးစေ့၏ အပြင်ဘက် မျိုးစေ့ခွံပေါ်နှင့် မျိုးစေ့၏ အတွင်းဘက်တွင် ကပ်၍ တည်ရှိနေသော မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများကို မျိုးစေ့ဆားရည်စိမ်နည်း၊ ဆိုဒီယမ်ဟိုက်ပိုကလိုရိုဒ် (အစွန်းချွတ်ဆေး) ကို အသုံးပြု၍ ကာကွယ်နိုင်နင်းနိုင်ပြီး မျိုးစေ့လူးနယ်ဆေး(ဓာတုဆေး)များကို အသုံးပြု၍လည်း နှိမ်နင်းနိုင်ပါတယ်။ ထို့အပြင် အပူချိန်ကို အသုံးပြု၍လည်း နှိမ်နင်းနှိင်ပါသည်။ ထို့အပြင် ရောဂါကင်းသော မျိုးစေ့များကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးခြင်း၊ သီးလှည့်စိုက်ပျိုးခြင်း၊ စိုက်ချိန်ထက်စော၍ သီးနံ စိုက်ပျိုးခြင်းကို ရှောင်ကြဥ်ခြင်း တို့ကိုလည်း လုပ်ဆောင်သင့်ပါသည်။

မျိုးစေ့ဆောင်ရောဂါများကို ကာကွယ်နိင်သော မျိုးစေ့ဆားရည်စိမ်နည်း အကြောင်းကို အစိမ်းရောင်လမ်းတွင် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။

ဖြိုးသဥ္ဇာကျော်

ကိုးကားချက်

https://www.google.com/search?client=ubuntu&channel=fs&q=seed+born+disease&ie=utf-8&oe=utf-8

မာလာမြိုင် ကုမ္ပဏီ ကြော်ငြာ

ဦးကြီးတို့ရဲ့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ပဲ ဖြစ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စပါးခင်းထဲ ရွှေခရုရောက်လာပြီဆိုရင်တော့ မြေကြီးက ရွှေသီးဖို့ကို အနှောင့်အယှက် ကောင်းကောင်းကြီးပေးပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာ့မျိုးရင်းခရုမဟုတ်တဲ့ တောင်အမေရိကမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ကျူးကျော်လာတဲ့ မျိုးစိတ်ဖြစ်တာကြောင့် အကောင်ပွားနှုန်းကလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာပါတယ်။ ခရုအမ တစ်ကောင်က တစ်ခါ ဥ မယ်ဆိုရင် ဥအရေအတွက် ၁၀၀ ကနေ ၁၀၀၀ အထိ အတွဲလိုက်ဥကြပြီး တစ်နှစ်မှာ ၃ ကြိမ်အထိ မျိုးပွားနိုင်ပါတယ်။ စပါးခင်းတွေမှာ ရွှေခရုကျပြီဆိုရင် ပန်းရောင် ဥ တွေ ကို စပါးပင်တွေမှာ တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီရွှေခရုတွေကို ရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကတော့ မာလာမြိုင်ရဲ့ ခရုဘုရင် ရှိနေပါပြီ။ ခရုဘုရင်က စားသေအစွမ်းနဲ့ အဆိပ်ငွေ့အာနိသင်ရှိတာကြောင့် ရွှေခရုတွေကို အထိရောက်ဆုံး ရှင်းပေးနိုင်မှာပါ။ အစွမ်းရှိပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Niclosamide -olamine 83.1% WP ပါဝင်ပြီး Chloronitrophenol ဆေးအုပ်စုထဲ ပါဝင်ပါတယ်။ ရေဖျော်ဆေးမှုန့်အမျိုးအစားဖြစ်လို့ ရေ ၂၀ လီတာဝင်တဲ့ဆေးဖျန်းပုံး တစ်ပုံးမှာ ၄၀ ကနေ ၅၀ ဂရမ်အထိ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ နှုန်းထားကိုတော့ တစ်ဧကမှာ ၁၅၀ ကနေ ၂၀၀ ဂရမ်နဲ့ တွက်ချက်ပေးထားပါတယ်။ သတိပြုရမှာတော့ ဆေးဖျန်းပြီးနောက်ပိုင်း စပါးခင်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ရေကို ၅ စင်တီမီတာနဲ့ ၃ ရက်ထားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆေးဖျန်းပြီး ၅၂ ရက်ကြာမှ ရိတ်သိမ်းသင့်ပါတယ်။ ခရုဘုရင်နဲ့ဆို စပါးခင်းကို ဒုက္ခပေးတဲ့ ရွှေခရုတွေကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး မြေကြီးက ရွှေသီးနိုင်ပြီပေါ့ဗျာ။

Read more

Facebook Page သို့သွားရန်